Pieken, uitblinken, presteren: woorden die je associeert met echte
toppers. Veel collega's zien hun inzet als de gewoonste zaak van de
wereld. Of het nu om vandaag of morgen gaat, ze willen de beste zijn.
In Elke dag de beste leren we hun persoonlijke drijfveren en ambities
kennen. Dit keer maken we kennis met (44)r allround
medewerker bij DC Zaandam, afdeling Houdbaar.
H
19 Aha
Hoe kwam je bij het DC terecht? 'Ik ben begonnen als parttime ophaler in het
oude DC. Later werd ik vorkheftruckchauffeuren kwam ik in vaste dienst. Ik
kende het bedrijf al een beetje. Mijn oudste broer Hassan zit hier en mijn vader,
die vijfjaargeleden met pensioen ging, heeft hier ook heel watjaren gewerkt.
Na de basisschool ben ik naar de lagere technische school gegaan. Ik koos
voor de richting elektronica omdat ik graag automonteur of elektricien wilde
worden. Uiteindelijk heb ik mijn opleiding niet afgemaakt. Ik wilde liever werken
en geld verdienen. Achteraf heb ik daar wel eens spijt van gehad. Een van mijn
jongere broers heeft het wel geschopt tot elektricien en die verdient veel meer
dan ik.'
Heeft dat invloed gehad op hoe je nu bent en denkt? Ik stimuleer mijn vier
kinderen wel om doorte leren. Maarveel geld verdienen is ook niet alles. Een
prettige werksfeer is minstens zo belangrijk. Ik heb leuke collega's en kan met
iedereen goed opschieten. Het is net een grote familie.
Nooit eens een off-day? 'Ik ga elke dag lachend naar mijn werk en kom lachend
weer thuis. Ook al is het druk. Momenteel zijn we onderbezet en is het moeilijk
om goede medewerkers te vinden. De omzet blijft groeien. In vierjaartijd zijn
we van 550.000 colli naarbijna een miljoen colli per week gegaan.'
Inmiddels zit je 26 jaar bij het DC. Heb je je jubileum nog gevierd? Jazeker!
Vorigjaar heb ikeen groot feest gehad. Er waren honderd mensen. Een mooie
herinnering.'
Waar ben je trots op? 'Ik werkte vijftien jaar lang met veel plezier als lader en
controleur op de expeditie. Tot ik moest bijscholen omdat er een structuur-
verandering werd doorgevoerd. In diezelfde periode werd er ook een nieuw
functiewaarderingssysteem (FUWA) gei'ntroduceerd. Onder het motto: iedereen
is gelijk, moesten we allemaal weer dezelfde soort werkzaamheden doen. Het
gevolg was dat bestaande teams uit elkaar werden getrokken. Ik zakte voor het
examen en moest het magazijn weer in. Het voelde als falen en met die veran-
deringen heb ik het de eerste tijd heel moeilijk gehad. Nu heb ik er wel vrede
mee. Zeker sinds ik er drie jaar geleden extra verantwoordelijkheden bij heb
gekregen zoals corveewerk in het kader van HACCP*. Ik moet erop toezien dat
de gangen langs de stellages vrij zijn zodat de ophalers er moeiteloos in- en uit
kunnen rijden. Als er iets breekt en als er plastic of karton rondslingert, moet
het direct worden opgeruimd.'
Waar kun je slecht tegen? 'Ik werk vanuit mijn hart en neem
mijn taken heel serieus. Daarbij staat kwaliteit bovenaan. Als
een vaste collega of uitzendkracht er een potje van maakt,
spring ik er meteen bovenop. Het is belangrijk voor de hele
keten dat er bij ons geen voedselveiligheidsproblemen optre-
den. Ook hecht ik aan samenwerking. Als iemand iets uit z'n
handen laat vallen en het gewoon laat liggen onder het motto:
"0, dat is Mo z'n werk", dan kan ik wel eens pissig worden.'
Watgeeft jou de meeste kracht? Mijn humor. Meteen
geintje krijgje vaak meergedaan. Net als mijn vader houd ik
ervan om mijn schouders ergens onder te zetten. Ik probeer
flexibel te zijn en verzuimen doe ik zelden. Elf jaar geleden
heb ik een hartinfarct gehad, werd ik gedotterd en heb ik een
maand in hetziekenhuisgelegen. Vanaf die tijd is mijn licha-
melijke conditie wat minder geworden. Ik ben wat sneller moe
en heb's avonds vaak last van pijnlijke voeten. Maar een
andere baan zou ikecht niet willen. Mijn toekomst ligt hier.'
Hazard Analysis Critical Control Points - een preventief
systeem om de kwaliteit van producten in de ievensmiddeien-
branche te waarborgen.
