Loslaten, weggaan en terugkeren Pieken, uitblinken, presteren; woorden die je associeert met echte toppers. Veel collega's zien hun inzet als de gewoonste zaak van de wereld. In Elke dag de beste leren we hun persoonlijke drijfveren en ambities kennen. Dit keer maken we kennis met (35), medewerker informatievoorziening op het Contact Center van het hoofdkantoor in Zaandam. 7 Aha Je was 19 toen je in 1992 begon ais vulploegmedewerker bij AH. Nu werk je op bet hoofdkantoor. Wat is er nooit veranderd? winkels. Ik krijg er zoveel energie van als ik iemand kan helpen. Brandjes blussen is mijn kracht, al zou ik ook graag structureel problemen in de win kels oplossen.' 'Afschuifgedrag; als ikvan het kastje naar de muur word gestuurd omdat iemand geen verantwoordelijk- heid wil nemen. Gelukkig laat ik me niet snel afschepen. Mijn man Coen, die ook op het hoofdkantoor werkt, vergelijkt me wel eens met een pitbull. Dat maakt me niet altijd even geliefd. Maar ik sta daarvoor de winkels, niet voor mezelf.' Vind je karaktertrekken terug in je werk' .p 'Eerlijkheid, humor, openheid en cre- ativiteit. Ik zal in principe nooit zeggen: dit is jouw probleem, los jij het maar op. Ik ben altijd bereid om ergens over mee te denken. Zo krijgje ook snel iets voor elkaar. Van nature ben ik wel heel ongeduldig. Gaat het me niet snel genoeg, dan heb ik soms de neiging over mensen heen te walsen.' 'Of ik reageer te impulsief. Zoals toen ik op de camera een junk, die regelmatig voor overlast zorgde, van alles in zijn zak zag steken. In mijn boosheid stapte ik op hem af en riep: "Ik heb gezien dat je aan het jatten bent. Haal die spullen tevoorschijn en verdwijn NU uit de winkel!" Die vent was twee koppen groterdan ik, maar hij deed wel wat ik hem gevraagd had.' 'Het gekke was namelijk dat ik door alle gebeurtenissen mijn angst kwijtraakte. Terwijl zulke impulsieve acties zomaarverkeerd kunnen aflopen. Gelukkig keerde degezonde angst voor gevaar weer terug toen ik niet anders kon dan minder hooi op mijn vork 1 /'Ik was verkoopmanager i.o. bij Food Plaza Amsterdam en kwam vier maanden lang overspannen thuis te zitten. Ik was mezelf voorbij gerend. Onze winkel was van 8.00-22.00 uur open. De omzet was skyhigh. Daarnaast was de dagelijkse overlast en de agressie van junks en alcoholisten enorm. Ik was 24, maar ben in een jaartijd vijf jaar ouder geworden. Ook prive ging het niet zo goed. Mijn relatie was stukgelopen en ik moest ineens verhuizen naar Geuzenveld. Geboren en getogen zijnde in de Amsterdamse Pijp: een hele overgang.' t heb je moeten leren 'Anders omgaan met je werk. Als er iets misging, bleef ik maar doormalen hoe ik die fout had kunnen voorkomen. Dag en nacht was ik met mijn werk bezig. Nu weet ik dat je niet alles alleen kunt, dat samenwer- king heel belangrijk is. Ook mijn sociale leven stond in het teken van Albert Heijn, mijn vrienden waren mijn collega's. Ik was aan veranderingtoe.' y 'Ik ging bij de Winkelhelpdesk werken en hielp vrijwillig mee op een kinderboerderij. Een wereld ging voor me open. In 2002 verliet ik Albert Heijn zelfs, om werk te vinden in een non-profitorganisatie. Maar dat viel tegen zonderervaring. Ik was inmiddels getrouwd, moedervan Tijn (3) en kreeg na tal van baantjes een kans op terugkeer bij het Contact Center van Albert Heijn. Daar ben ik elke dag nog blij mee. Het blijft een fijn bedrijf om voor te werken.'

Personeelsbladen | 2008 | | pagina 7