'Familiebedrijf'
$n houseparty's
n
I
Het alledaagse betaalbaar, het bijzondere bereikbaar
En privé...
Op haar werk...
7 Aha
Dat haar 'halve familie' bij Albert Heijn werkt of gewerkt heeft.
En dat ze, privé, één keer per maand houseparty's bezoekt.
Anita Vonk (40), kassa- en servicebaliemedewerkster in AH 1334 in
Bovenkarspel, vindt het allebei eigenlijk best apart. En dat is het ook.
Twee verhalen in één, over hoe het bijzondere bereikbaar wordt.
'Ik ben een echt uitgaanstype'
'Vacatures prezen we altijd bij
familieleden aan’
Sal
i' w
‘Een vriendin van mij ging wel eens naar hou
separty’s. Ik ben een keer met haar meegegaan.
Ik vond het geweldig. Daarna heb ik mijn man
een keer meegenomen. Die vond het ook
meteen leuk. We zijn ons in de muziek gaan
verdiepen. Je hebt allerlei soorten house, wij
houden vooral van dance, trance en progressi
ve. Dat is wat de meeste ouderen mooi vinden.
Jongeren houden meer van hardhouse.” Anita
vertelt enthousiast over haar grote passie: het
bezoeken van houseparty’s. Dat doet ze sinds
een jaar of acht, één keer per maand. Altijd met
een vriendin en haar vier jaar oudere zus, soms
ook met haar man. ‘Ik ben een echt uitgaansty
pe, wil graag mensen ontmoeten. Na zo’n hou
separty kan ik er weer even helemaal tegenaan.’
Wat haar zo in de party’s aantrekt?
‘Verschillende dingen. Iedereen doet zijn best
om er zo mooi mogelijk uit te zien: het is een
aparte kledingstijl, bloter dan normaal, niet
iets waar je zomaar een café mee binnengaat. Je
kunt heel goed dansen op de muziek. En alle
mannen dansen ook. Dat is heel anders dan in
een discotheek, waar vaak alleen maar vrou
wen op de dansvloer staan.’ Anita bezoekt
vooral houseparty’s waar veel dertigers en
veertigers komen. ‘Qua praten en dansen vind
ik dat wel zo prettig: de meesten hebben ook
kinderen.’ Dat het iets bijzonders is wat ze
doet, realiseert ze zich goed. ‘In mijn omgeving
is er niemand die houseparty’s bezoekt, in
ieder geval niemand van mijn leeftijd. Mensen
die me in het dagelijks leven kennen, verwach
ten het ook niet van me. Daarom praat ik er
ook bijna niet over. In mijn achterhoofd heb ik
vaak toch zoiets van: ze zullen wel denken.
Anita en haar dochter werken niet altijd op
dezelfde tijden. ‘Dus heel veel contact op de
werkvloer heb ik niet eens met haar. Maar
thuis vinden we het wel allebei gezellig om
over het werk bij te kletsen.’ Bijzonder is dat
Anita haar man bij Albert Heijn ontmoet
heeft. ‘Mijn oom was teamleider op het DC in
Zaandam. Op een gegeven moment zei hij: “Ik
werk met iemand, die is zo leuk. Alleen heeft
hij altijd pech met meisjes. Net zoals jij altijd
pech hebt met jongens. Je zou ’m eigenlijk eens
moeten ontmoeten.” Toen ben ik een keer met
die oom en mijn tante meegegaan naar een
feest van het DC. Die avond heb ik mijn man
voor het eerst gezien. Het klikte meteen. We
hebben de hele tijd met elkaar gepraat, een
week later kwam hij al bij mij thuis, en drie jaar
later zijn we getrouwd.’
^kAnita’s familie is Albert Heijn heel wat keren
^mderwerp van gesprek geweest. Niet zo raar:
Anita’s oom werkte er, een nichtje, een neef en
ook Anita’s man. Zij hebben Albert Heijn in de
loop der jaren allemaal verlaten, maar anno
2007 zijn er wel weer twee andere neven plus
Anita’s dochter van zestien bij Albert Heijn in
dienst. De neven op het DC in Zaandam,
dochter Sharon in Bovenkarspel. In de winkel
waar Anita zelf ook werkt en dik twintig jaar
geleden ook nog eens begon. ‘Mijn nichtje
werkte hier, zij vertelde me dat er een vacature
was bij de deli. Die baan heb ik toen gekregen.
Het grappige is dat het eigenlijk altijd zo
gegaan is: zodra er een vacature vrij was, pre
zen we die aan bij familieleden. Tenslotte heeft
Albert Heijn een goed beleid, en de medewer
kers zijn aardig. Om die reden is mijn dochter
^ps ook bij Albert Heijn terechtgekomen. Ze
wilde niet eens naar een andere supermarkt!’
i
