HIER DAAR
Molukse kerst
l
I
PO
I
w I
i
o
..“*W
3 Aha
Bij Albert Heijn werken medewerkers uit meer dan 52 ver
schillende culturen, daar maken we graag eens kennis mee.
einier Manuputty: ‘Mijn ouders vochten in het
Koninklijk Nederlands-lndisch Leger tegen de Japanners
en de Indonesische machtshebbers. Molukkers waren
vechtlustig, onverschrokken en heldhaftig. Toen de oorlog afliep
kwamen ze op dienstbevel naar Nederland waar ze tijdelijk
zouden blijven. Ze werden ontslagen en aan hun lot overgelaten.
Eigenlijk zijn ze echt belazerd. Te goedgelovig of teveel vertrouwen
in de Nederlandse overheid. In de barakken van kamp Vught
ben ik geboren. Mijn vader moest voor zeven kinderen zorgen;
m’n moeder overleed toen ik nog een kleuter was. Ik was gewend
om met weinig dingen te leven, je droeg de afgedankte schoenen
van je broer. De kampen zijn gesloopt, maar de meeste Molukkers
wonen nog samen in een wijk. Je probeert de cultuur toch te
bewaren’
1 i'
UM
V-
..a
ip
Militaire opvoeding
echt een pak slaag.’
H'Oudere mensen
spreek je niet met hun voornaam
aan. Mensen die niet direct fami
lie zijn noem je oom, bung, of tan
te, usi. Molukkers dragen vaak Bij
belse namen zoals Petrus, Daniël,
nissen en belijdenis, ja-zeggen te
gen het christelijk geloof, zijn heel
belangrijk. Bij belangrijke gebeur
tenissen bidt de familie bij een
offerschaal; de piring natzar.’
‘Onze kerst lijkt op
een Nederlandse, alleen eten we
niet Hollands, maar bijvoorbeeld
nasi kuning, atjar, sambal basa,
tahu, saté en kip. En tussendoor
katjang bawang, lumper en koek
Naam
‘Op school
sprak ik Nederlands, thuis Ma
leis. Het was leven tussen twee zoals kue lapis en kue bitji bitji.’
culturen. Woorden worden bij ons
?t mooi ingepakt. De omgang is
heel direct en stamt uit onze mili
taristische opvoeding waarin de
vaderde centrale rol speelde.
Luisterde je niet? Dan kreeg je
r\uc lapis en hue unji unji.
houden van
muziek, zang en dans en zingen
ook traditionele nummers voor de
ouderen, zoals Ramé ramé pateh
cingkeh; Met elkaar gezellig
kruidnagels plukken.'.
Reinier Manuputty
Commercieel assistent
DeliKaas, Hoofdkantoor Zaandam
‘In 2004 ben ik voor het
eerst op de Molukken geweest.
uar, in kampong Ullath op het ei
land Saparua zijn mijn ouders ge
boren. Je gaat er veertig jaar terug Eli en Jacob.’
in de tijd. Ik voelde de pijn die mijn ‘Bruiloften, begrafe-
vader gevoeld moet hebben toen
hij zijn eiland moest verlaten.’
‘Een eeuwenoud (bloed-)ver-
bond tussen ingezetenen van
kampongs. Leden van dezelfde
pela mogen niet met elkaar trou
wen. Dit leeft ook in Nederland
voort. Een soort extra familie
eigenlijk.
s.’
.- >V.'
.Vu»«mor
■ILL ATHO
