de waan van de dag’
r
‘Ik ben ook met mijn eigen historie bezig’
4" Henk Kouwenhoven, medewerker museumbeheer:
11 Aha
t
f
bespreekt dit periodiek met hen.
Hoe bepalen ze waarin wordt belegd? ‘We
kijken vooral naar trends op de lange termijn.
Welke bedrijfstakken zullen het naar verwach
ting goed blijven of gaan doen? De energie
sector ziet er bijvoorbeeld veelbelovend uit,
maar de verwachtingen over telecombedrij-
ven zijn weer minder gunstig. Binnen die
sectoren bepalen we vervolgens zorgvuldig in
welke ondernemingen we willen beleggen aan
de hand van diverse economische criteria.
We lezen heel veel nieuws en volgen de eco
nomische en politieke situatie over de hele
wereld. Dat maakt ons werk zo enorm boei
end en afwisselend!’
Na een winkelloopbaan van ruim dertig jaar maakte Henk
Kouwenhoven zo’n twee jaar geleden een wel heel bijzondere overstap.
Hij werd beheerder van het historisch depot van Albert Heijn, dat
naast de Albert Heijn Museumwinkel een belangrijke rol vervult in het
bewaren van het Albert Heijn-erfgoed. ‘Ik dacht eerst: wat moet ik met
al die toeristen, ik spreek geen woord Japans’, herinnert hij zich. ‘Maar
het depot zit in een heel ander gebouw en is niet opengesteld voor
publiek. Het is een ruimte van 300 m2 groot, die tjokvol staat met
^Pllerlei objecten en papieren die te maken hebben met Albert Heijn.’
Het depot is gehuisvest in de voormalige ‘Hagelslagruimte’ van de
AHOLD Coffee Company. Hagelslag zul je er niet meer vinden, maar
spullen die voor Albert Heijn van historische waarde zijn des temeer.
De officiële missie van het depot luidt: ‘Het gericht verzamelen van
objecten en documenten die kenmerkend zijn
voor het winkelbedrijf.’ Zoals oude koffie
molens en weegschalen, door mijnheer Heijn
‘himself’ nog gebruikt. Er zijn vleeswarenma
chines, prijsstempels, vijftienduizend zwart-
witfoto’s, twaalfduizend dia’s, films en video’s.
Met ondersteuning van het Noord-Hollands
Museaal Perspectief wordt al het fotomateri
aal nu opnieuw opgeborgen in speciaal zuur
vrij materiaal om beschadiging tegen te gaan.
‘Uniek materiaal’, volgens Kouwenhoven.
De moderne tijd laat z’n sporen na in het depot. ‘Toen ik hier kwam
was men al voorzichtig begonnen met het digitaliseren van de gehele
collectie. Een enorme klus, die nog in de kinderschoenen stond. Maar
toen begon het te groeien, mede dankzij alle enthousiaste vrijwilligers
die hier dagelijks komen helpen. Alles wordt beschreven en gefoto
grafeerd en uiteindelijk op een speciale website gezet.’
Een belangrijk deel van de collectie wordt gevormd door documenten.
‘Kijk, hier is de eerste instructie voor filiaalchefs uit 1920, door mijn
heer A. Heijn, nog handgeschreven’, laat Kouwenhoven zien. ‘Het zijn
welgeteld zestien opdrachten. Bijvoorbeeld dat chefs op maandag vóór
13.00 uur het geld moesten storten op een postcheque- en giro
rekening. Was dat in orde, dan was je in zijn ogen een goede chef. Als je
dat vergelijkt met de stapels instructies waar supermarktmanagers
zich nu doorheen moeten worstelen.
Alles wat ooit gepubliceerd is op het gebied
van personeel, winkels en assortiment
vindt een plaatsje in het depot. Zoals een
vier meter hoge stellingkast met alle ver
schenen AllerHandes. ‘Ik ben hier dagelijks
met mijn eigen historie bezig. Allerlei din
gen komen voorbij waar ik in de loop van
de tijd zelf ook mee te maken heb gehad.
Dat is echt fantastisch!’
Anders gezegd: je verdeelt je eieren over meer
dere mandjes.’
Het geld in de pensioenpot is verdeeld over
verschillende soorten beleggingen. Bijna de
helft zit in aandelen, 40 procent in obligaties,
10 in vastgoed en de rest in overige catego
rieën. De aandelen zijn weer gesplitst naar
verschillende regio’s in de wereld. Huizings
afdeling beheert zelf het deel (75 procent) dat
Europa is belegd. Aan externe vermogens
beheerders is het resterende deel uitbesteed:
12,5 procent in Amerika, de rest in de Pacific
en de zogenaamde opkomende landen.
Huizing houdt in de gaten wat de resultaten
van in- en externe beleggers opleveren en
