Turks en plat Utregs in LVC Nieuwegein I MINSTENS TALEN TIEN 1 I I 9 Aha Blokske rieper kriete? Het seizoen Schelden in het Turks Nederlandse les A knocht aan dat ze overal stug Fries blijven praten. Ik vind dat je minstens bereid moet zijn om te switchen. Met het Fries kom je niet verder dan de Afsluitdijk.’ Ersoy Koyuncu, magazijnmedewer ker LVC Nieuwegein Heijn kan ze immers niet iedere dag Nederlandse les geven. In de kantine zitten gelijksprekende medewerkers meestal bij elkaar. En in de rokersruimte staat juist ieder een door elkaar. Roken is niet gezond, maar wel goed voor de gezelligheid.’ Het promotiemateriaal krijgt AH 8749 zoals iedere winkel gewoon in het Nederlands aan geleverd. Peter: ‘Sommige producten zoals suikerbrood promoten we wel als Frieske sukerbollen. En in themaweken hebben we traditionele Friese producten zoals: rieper kriete (kruidenkaas), fryske droege worst, brea bakker (roggebrood) en natuurlijk Sonnema beerenburg. Aparte Friese reclames zouden in sommige gevallen best een idee zijn. Oantsjen! (tot ziens).’ In Joure lijkt het niet meer dan normaal om Fries te spreken. Stuit dit niet op klachten? ‘Een heel enkele keer komt uit de klantenen quête naar voren dat klanten zich aan het Fries storen. In het seizoen juni tot en met september soms ook. Joure is omringd met recreatie- en watergebieden en het nabijgele gen Sneekermeer trekt jaarlijks veel water- toeristen.’ LVC-coach John Achterberg: ‘In het Landelijk Vers Centrum worden min stens tien verschillende talen gespro ken. Voornamelijk Turks en Marokkaans, maar ook Pools, Iraans, Zuid-Afrikaans, Grieks, Surinaams, Antilliaans en plat Utrechts.’ Nederlandse collega’s spreken langzamerhand ook al een aardig woordje Turks. Het begint met scheldwoorden en geintjes, maar ook het woord (voetbalwedstrijd) is bij iedereen wel bekend. Ersoy: Teder jaar organiseren we een gigantisch voetbaltoernooi. Met teams uit sowieso zes fulltime en drie parttime ploegen, de kantoormedewerkers en eventueel teams uit andere DC’s. Ondanks de taalverschillen staat iedereen voor elkaar klaar. Ik heb veel Nederlandse vrienden en een Nederlandse vriendin. Zij verstaat ook maar een paar woor den Turks. Zoals gulegule (tot ziens).’ n het Landelijk Vers Centrum van Albert I Heijn in Nieuwegein ben je in Warschau, Tanger en Istanbul tegelijk. De officiële voertaal op de werkvloer is Nederlands. Maar in de praktijk lukt dat niet altijd. Ersoy Koyuncu (24): ‘We doen ons best om zoveel mogelijk Nederlands te praten. Maar je kunt niet voorkomen dat mensen met dezelfde ach tergrond in hun taal gaan praten. Onder Turkse collega’s spreek je toch Turks. Automatisch. Er zijn collega’s bij die bijna niets anders verstaan. Bij vergaderingen en bijeen komsten kan dat problemen geven. Voor de Poolse collega’s werkt hier een Pools meisje als begeleider en vertaler. Als de Polen ergens pro blemen mee hebben, kunnen ze bij haar Jerecht.’ In Nieuwegein werken ruim 175 medewerkers in drie ploegendiensten. De mannen zorgen voor de afhandeling van duizenden colli verse producten per week. Ersoy is een Plusser, een magazijnmedewerker met drie taken: proces besturing, ontvangstcoördinatie en expeditie- coördinatie. ‘Ik werk hier nu 3,5 jaar en heb niet het idee dat we elkaar minder goed zijn gaan verstaan. De mogelijkheden om via cur sussen bij te leren en door te groeien zijn juist toegenomen. Je kan alles als je maar wil. Hoe meer Nederlands er wordt gesproken, hoe beter het is voor ieders ontwikkeling. Albert

Personeelsbladen | 2006 | | pagina 9