DUBBELLEVEN
rottweiler als
beste vriend
I
I
11 Aha
(60), parttime werkzaam bij DC Tilburg, is meestal
ruim voor de lunch thuis. Daar wachten twee Rottweilers hem op. Zij
popelen om met het baasje te gaan trainen. En niet zonder resultaat:
de prijzenkast puilt inmiddels uit van de onderscheidingen zoals het
Nederlands, Duits, Belgisch, Luxemburgs en vice-wereldkampioenschap.
Jan van de Wiel
i
1
Ken jij iemand met een bijzondere vrijetijds
besteding? Laat het ons even weten via aha-
magazine@ah.nl of via de gewone post: Albert
Heijn, Interne Communicatie A301, Redactie
Aha, Postbus 3000, 1500 HA Zaandam.
Rottweilers? Dat zijn toch die gevaarlijke vechtlustige
beesten? ‘Welnee, dat is echt een fabeltje. Van kinds af
aan ga ik al met Rottweilers om en zonder sentimen
teel te willen zijn, kan ik wel zeggen dat zij mijn allerbes
te en trouwste vrienden zijn. Het is een zelfverzekerd,
oersterk en vooral aanhankelijk en supersociaal ras.’
Maar hoe komen ze dan aan hun slechte imago? 'Het
ging mis in de jaren ’90. Toen namen de verkeerde
mensen een Rottweiler om de verkeerde redenen. Ze
hadden een Rottweiler vanwege zijn gevaarlijke uiter
lijk. Er zijn toen ook verschillende bijtincidenten
geweest en daardoor kwam de Rottweiler bijna op de
zwarte lijst van verboden rassen bij het ministerie van
LNV. Gelukkig is het uiteindelijk nog goed gekomen,
mede dankzij de lobby van de club van 2000 Rott-
^heilerbezitters waarbij ik zelf actief ben in het bestuur.’
Welke trucjes heb je jouw honden geleerd? ‘Reddings
hond, maar ook speuren, appèl en manwerk. Bij dat
laatste onderdeel vlucht een man met een leren pak
over een veld en wordt hij door de hond tot stilstand
gebracht. Dat ziet er heftiger uit dan het is. De hond is
echt gefixeerd op de mouw. Alsjediemouw weg zou
gooien, zou hij erachteraan gaan en de man verder met
rust laten. Het is puur africhting en sport. Vroeger ging
ik ook naar tentoonstellingen waar alleen de kynologi-
sche, oftewel uiterlijke, kenmerken van belang waren.
Maar daar ben ik voor een deel mee gestopt vanwege
de enorme afstanden.’
Je reist zeker wat af met de honden? ‘Dat kun je wel zeg
genja. Ik reis door heel Europa en kom vooral in
Duitsland, Hongarije, België, Italië en Scandinavië. Per
jaar rijd ik zo’n 50.000 kilometer.’
^De honden lijken wel erg op elkaar, is dat lastig?
Wffe lijken helemaal niet op elkaar! Althans, niet voor
een kenner. Al hebben we wel een keer een geintje uit
gehaald met iemand van de club. Toen hij in de kantine
nog wat aan het drinken was, hebben we zijn hond
omgeruild met een andere Rottweiler. Zijn kleinzoon
merkte uiteindelijk dat ze de verkeerde hond bij zich
hadden, maar toen waren ze al bijna thuis. Ook hebben
we iets dergelijks geflikt bij een clubgenoot die bij een
belangrijk kampioenschap bijna de ring in moest met
zijn Rottweiler. Terwijl hij nog met wat kennissen aan
het praten was, wisselden wij zijn hond achter zijn rug
om voor een ander ras. Je had zijn gezicht moeten zien
toen hij de ring in stapte en opzij keek!’
s
g
