b
7k laat me
inspireren
door wat ik in
restaurants eet'
Aha 6
GEÏNTERESSEERD
NIET GEÏNTERES
SEERD
MANNEN DIE
ZIJN IN KOKEN (70%)
LIEFHEBBERS (33%);
ROOKIES (10%);
DEGELIJKEN (25%):
GEMAKZOEKERS (2%):
Bernd Weustink (34),
categorymanager vlees, wild, kip
en vegetarisch, HK Zaandam
NATUURBEWUSTEN (2%):
ZEKERHEIDSZOEKERS (28%):
MANNEN DIE
ZIJN IN KOKEN (30%)
I
F
'I I’
i
S
4
L
r j
iz
Bron: 'Mannen Hun Keuken', een onderzoek van het kenniscentrum van Sanoma Men's Magazines (SMM) in samenwerking met trendwatcher Carl Rohde (Signs of the Time) en onderzoeksbureau Trendbox.
Koken graag, gebruiken verse ingrediënten,
experimenteren met vooral buitenlandse
gerechten als inspiratiebron.
Startende liefhebbers, sterk gericht op
kennisontwikkeling, die ook graag over
voedsel praten.
Vaste patronen en regelmaat staan centraal,
zoals om zes uur aan tafel en weinig verras
sende boodschappenlijstjes.
Snelheid en gemak staan centraal, snack-
gevoelig, gezondheid is bijzaak.
Plezier in koken is ondergeschikt aan het
doel verantwoord te eten, menigmaal aan
gevuld met vitaminen en supplementen.
Eten is niet meer dan noodzaak dus zoeken zij
houvast, bijvoorbeeld door het strikt volgen
van de kookvoorschriften en zo weinig mogelijk
afwijken van bekende gerechten.
Door zijn drukke baan kan het
wel eens voorkomen dat Bernd
s avonds kiest voor een snelle
maaltijd. Maar hij is ook een
fanatieke kok. Hij houdt ervan
om vaak en uitgebreid te
koken. Voor zijn gezin, maar
zeker ook als er vrienden op
bezoek komen. Die zet hij
rustig een zes- of zevengangen
menu voor.‘Allemaal kleine
hapjes, dus veel verschillende
smaken’, zegt hij. Bij het koken
laat hij zich inspireren door wat
hij in restaurants in binnen- en
buitenland eet. ‘Ik probeer
dingen na te maken, en vind
het leuk om te combineren met
iiflafjes die nog in de ijskast lig
gen. Ik heb twee meter kook
boeken, maar daar kook ik
eigenlijk nooit uit.’Veel aan
dacht besteedt Bernd aan de
presentatie van het gerecht op
het bord. ‘Het oog bepaalt voor
een groot deel de kwaliteit van
het eten. En daarmee de sfeer
aan tafel.’
I
