het leven van
een mens
ed
I
J
‘We hebben
i
u
‘Ik pakte haar
pols en voelde
toch nog
een hartslag’
i
1
5 Aha
Verkoopspecialist Rob van Gils (35)
en verkoper Jacqueline van
Oosterhout (23), AH 1387 Breda
bij de nooduitgang van Albert Heijn. Haar
fiets lag ernaast. Naast de mevrouw zat een
man. Hij had haar in een stabiele zijligging
gelegd en haar gebit uitgedaan, en had los
jes haar pols vast. Hij zei dat het met haar
was gebeurd: hij voelde geen hartslag, en
constateerde ook geen ademhaling. Toen
ik zelf de pols van die mevrouw pakte,
voelde ik echter nog wel wat. Ik riep
meteen om hulp om te kunnen reani
meren. Toen kwam Rob.’
Rob vervolgt het verhaal: ‘Ik ging meteen
op mijn knieën naast die mevrouw zitten.
Zonder met elkaar te overleggen, gingen
Jacqueline en ik aan de slag. Zij gaf hart
massage, ik deed mond-op-mondbeade-
ming. Ondertussen had iemand de ambu
lance gebeld. Het duurde hooguit vier
minuten voordat die er was. Inmiddels was
Jacqueline van Oosterhout en Rob van Gils
staan op de afdeling Houdbaar van het Albert
Heijn-filiaal aan de Haagsemarkt in Breda.
Dat ze ook op een ander vlak prima met
elkaar samen kunnen werken, ondervonden
ze afgelopen november. Jacqueline: Tk stond
net even buiten achter de winkel te pauzeren,
toen ik een klap hoorde. Ik reageerde niet
^ïteen, je hoort daar vaak klappen. Tot een
collega zei: “Volgens mij is er iets gebeurd, er
staan zoveel mensen.” Ik ging er meteen op af.
Ik zag een mevrouw op de grond liggen, vlak
die vrouw weer wat bijgekomen. Ik had haar
een keer of vijf, zes ingeblazen toen ze een
beetje begon te gorgelen. Dat was wel kic
ken!’
Het ambulancepersoneel nam de reanimatie
van Jacqueline en Rob zo snel mogelijk over.
Vervolgens werd de vrouw naar het zieken
huis gebracht. Jacqueline: ‘Gisteren kwam
haar zus een doosje bonbons brengen, als
bedankje. Ze vertelde dat de vrouw zes
bypasses heeft gekregen, maar ze heeft geluk
gehad. Volgens de politie is maar één op de
tien reanimaties succesvol.’
Het voorval staat Jacqueline en Rob nog
steeds helder voor de geest. Rob: ‘In eerste
instantie was ik helemaal leeg, ik heb twee
uur nodig gehad om bij te komen. Het ging
steeds weer door me heen. Hoe ik in eerste
instantie even twijfelde of ik mond-op-
mondbeademing zou geven omdat er alle
maal bloed op het gezicht van die mevrouw
zat en ze blauw rond haar neus en mond
was. Maar ook de vreugde die ik even later
voelde omdat ik zag dat die vrouw weer bij
kwam.’
Jacqueline: ‘Het is niet iets wat in je koude
kleren gaat zitten: we hebben het leven van
een mens gered. Ik weet niet hoe ik me
gevoeld zou hebben als het niet gelukt was.
Rob en ik hebben er ook veel met z’n tweeën
over gepraat, en met de SM en de VM. Je
moet je emoties toch verwerken.’ Jacqueline
heeft volledige EHBO, gedaan via het Gele
Kruis. Rob volgde de FHV-cursus bij Albert
Heijn en gaat elk jaar'op herhaling’. ‘FHV is
heel zinvol. Op zo’n cursusdag vind ik het
wel eens een beetje saai. Dan denk ik: ik zie
wel wat ik ermee kan. Maar in gevallen als dit
blijk je er ineens heel veel aan te hebben.’
