B I Winkeldieven moeten harder aangepakt worden. I ‘Het mag niet te ver gaan’ ‘Helemaal mee eens’ ‘Doe geen gekke dingen’ ‘Vastzetten helpt niet veel’ ‘Gooi ze maar in de cel’ te' Aha Ton van der Meij (45), teamleider Dienst Beveiliging Albert Heijn [DBA] Gerard van Hulzen (40), verkoopmanager AH 1294 Utrecht Cees van Vliet [34), regiomanager Zuid-West Peggy Strok (24), caissière AH 1112 Amsterdam Bas Keizers (25), magazijn medewerker DC Zwolle M O 7 Ongeveer mee eens, hartstikke oneens, ja en nee. In Rumoer reageren medewerkers op een pittige stelling over een netelig onderwerp. ‘Ik vind harder aanpakken niet helemaal het juiste woord. I Wel moeten we iets doen aan de criminaliteit, vooral het voorkómen ervan. Wij zoeken de oplossing meer in samen werking met overheid, politie en de detailhandel. Dat is nu ook ^jstgelegd in het zogenaamde “20-afspraken-convenant" dat Wdangs is ondertekend door alle partijen, waaronder de minis ters Remkes en Donner. Een van die afspraken is dat winkel diefstal sneller zal worden afgehandeld. Hopelijk wordt daar door in de toekomst voorkomen dat medewerkers zelf gaan in grijpen in een onbeheersbare situatie. Ik heb er best begrip voor dat ze dat doen. Maar het mag natuurlijk niet te ver gaan.’ De stelling: I ‘Wel mee eens, ja. In het kader van de veiligheid vind ik I het een goed idee dat mensen die meerdere malen betrapt zijn, worden aangepakt. Zwaarder straffen, gooi ze maar eens een poosje in de cel. Als je moet stelen om aan eten te komen, helpen boetes ook niet echt, lijkt me. Neem nou die collega’s in Amsterdam. Ik kan me voorstel len datje het na de zoveelste keer helemaal zat wordt, ook al is het misschien niet helemaal goed te praten wat ze gedaan hebben. Prins Bernhard moest er nota bene aan te pas komen om ze te helpen. Goeie zaak.’ ‘Er moet eens een keer paal en perk aan worden gesteld. Wij hebben hier in Hoog Catharijne een serviceteam, dat onder meer via videocamera's constant de winkel in de gaten houdt. Dat levert rust en veiligheid op voor medewerkers én klan ten. Maar: als we een winkeldief hebben aangehouden en over- ^^bleverd aan de politie, komt het regelmatig voor dat die zeer snel weer bij ons in de winkel staat. Ik vind dat ze in Den Haag nu eens serieus werk moeten gaan maken van dit probleem. En zolang dat niet gebeurt, kan ik begrijpen dat sommige collega's bij tijd en wijle het recht in eigen hand nemen.’ ‘Binnen de winkel: niet mee eens. Buiten de winkel: wel mee eens. Tot aan de voor- deur staat de veiligheid van medewerkers en klanten voorop. Dat bereik je door onderling duidelijke afspraken te maken, alert te zijn op afwijkend gedrag, het plannen van de juiste bezetting, et cetera. Maar: doe vooral geen gekke dingen. Zodra een dief op straat is, wordt het een zaak van politie en justitie. En die mogen wat mij betreft de zaken wél wat harder aanpakken. Als we dat zelf gaan doen nemen we onnodige risico’s en dat is niet wen selijk. Maar wel begrijpelijk. Want het is natuur lijk ontzettend irritant als een winkeldief drie uur nadat hij opgepakt is, weer lachend bin nenkomt.’ 'Nou, of ze nóg strenger aangepakt moeten worden weet ik eigenlijk niet. Laatst Is een van onze verkoopma nagers door een winkeldief keihard met een bevroren vis op haar hoofd geslagen. Hartstikke erg natuurlijk, maar die man kreeg vijf maanden. Vond ik zelf zwaar over dreven, eerlijk gezegd. Volgens mij helpt vastzetten niet veel. Misschien beter om ze als straf te laten werken. Wij hebben hier duidelijke afspraken in de winkel. Nooit er zelf achter aangaan, altijd eerst naar de chef bellen. Die probeert het dan op te los sen. Als het klopt wat die twee collega's in Amsterdam hebben gedaan, keur ik dat niet goed. Er achter aangaan, oké. Maar zelf iemand in elkaar slaan? Nooit.'

Personeelsbladen | 2003 | | pagina 7