De vele nationaliteiten van DC Pijnacker
I
i
i
id
J
Kantinemedewerkster Mila Genaro schept het eten op de borden.
Vandaag eten ze ‘Hollands’ in het DG Pijnacker. ‘Andijviestamp-
pot is leuk om te maken’, zegt Mila, ‘maar ik kook voor iedere
cultuur hier. We eten ook vaak Turks of Surinaams.’
s
5 Aha
Surinamers bij Surinamers Niet iedereen houdt van mixen. In de
kantine zitten de Turken bij de Turken, de Surinamers bij de Surinamers
en de Afrikanen bij de Afrikanen. Af en toe zie je er een Nederlander tussen
zitten, maar meestal zoeken ook zij elkaar op.
fflimni iHK«
tamppot
DC Pijnacker is bijzonder. Omdat 54,7 procent van de werknemers
allochtoon is. Daarom is dit de meest multiculturele DC van Albert
Heijn. Voor leidinggevenden is dat niet altijd even makkelijk. Om misver
standen met hun medewerkers te voorkomen, gingen alle teamleiders op
‘diversiteitscursus’.
Turks-Griekse dans Marco Hazenbroek (25) is teamleider Vers en
herinnert zich de cursus nog goed. ‘Ik heb een team van 26 man waarvan
er zeventien een andere culturele achtergrond hebben. Ik vond de training
niet concreet genoeg. Het liefst had ik het de hele dag over praktische pro
blemen gehad, maar het ging vooral over je instelling en hoe je bepaalde
dingen op een medewerker kan overbrengen.’
Vooral de Turks-Griekse dans die alle teamleiders samen moesten doen, is
hem bijgebleven. ‘Stonden we daar in een rondje te springen. We moesten
elkaar vasthouden en goed op elkaar letten. Dat was leuk, maar in mijn
ogen meer een stukje teambuilding. De praktijk is anders. Je hebt het zelf
gezien: in de kantine zitten dezelfde nationaliteiten vaak bij elkaar. Ik pro
beer daar op te letten en zeg er wat van. Zo van: “Hé jongens, praat even
Nederlands en kom nou eens bij ons zitten.” Over dat soort problemen
hebben we het niet gehad.’
Toch vond Marco het volgen van de diversiteitstraining geen weggegooide
dag. ‘We hebben ook twee rollenspelen gedaan die ik heel waardevol vond.
Hoe ga je om met een telefonische ziekmelding? Kijk, daar heb ik wat aan.’
Genoeg gepraat over eten, vindt de uit Curasao afkomstige Mila. Ze wil
het hebben over belangrijker zaken zoals haar bruiloft. Volgende week
trouwt ze in Nederland en ze heeft zo’n beetje iedereen van het DC uitge
nodigd. ‘Ik pak het groot aan, weet je. De bisschop komt en alles is live te
;:ien op twee internetadressen. Kom ook! Op Curasao nodigen we ieder-
^P?n uit. We houden van mixen.’
DiSCUSSI6 Riet CUrSUSleider ‘Die diversiteitstraining, daar heb ik
hartstikke veel van geleerd’, zegt teamleider kruidenierswaren Peter
Hacquebard (38). ‘Dan ging er een acteur achter je staan en als die zijn
hand op je schouder legde, was er zogenaamd telefonisch contact. Er zijn
bij ons nogal wat ziekmeldingen. Voor de cursus vroeg ik altijd meteen wat
iemand mankeerde. Ik heb nu geleerd dat je niet te veel moet vragen. Dan
maak je het iemand veel moeilijker.’
Maar er kwamen ook zaken aan bod die Peter verschrikkelijk boos maak
ten. ‘Ik had met die cursusleider een discussie over zinloos geweld. Als
iemand een ruit van een auto stuk slaat, is dat volgens mij zinloos. “Voor
jou is dat zinloos, maar voor die ander niet”, zei hij. Dat vond ik echte
onzin. Wat ik wel goed vond, was dat ze de zaken omdraaiden. Ze vroegen
naar wat voor soort land ik zou gaan als ik moest vluchten. Nou, naar een
warm land. En ja, ik zou daar met mijn kinderen ook Nederlands spreken.
Ik vond het heel leerzaam om zo te denken. Ik heb nu meer begrip voor
taalproblemen. Als iemand halverwege een gesprek overschakelt van het
Nederlands naar het Engels zeg ik: “Wacht nou effe, het ging juist zo goed”.
