GHANESE BOEREN
Biologisch
geteelde
ananassen
r?
ha
Eenvrouwszaken
Geen liefdadigheid
Vier keer het minimumloon
15
Africa
F
Van links naar rechts: Seth van de West African Fair
Trade Fruit Company, het bedrijf dat ananassen
levert aan Blue Skies: 'Albert Heijn? How do you
spell that?’
Vevian, Operations Manager, in de controlekamer van
Blue Skies, het productiebedrijf van AH fruitsalade.
Vast in de modder... En daar zit je dan mijlenver
van huis. ‘Don’t you worry, we have seen this before!’
Onder: Anthony, de directeur van Blue Skies, proeft
een paar fruitsalades. Links van hem zit Mawunio,
Quality Assurance Manager. De vrouw aan Anthony's
rechterzijde is Gerry, Manager Supplier Diversity
Initiative bij Ahold USA.
Roland presenteert hier een copie van het bronzen
beeld dat voor het Ahold-gebouw staat. Een vrouw
met twee boodschappentassen. Het onderschrift:
'Opdat wij nooit vergeten voor wie wij werken!’
Ahold investeert ook in de opleiding
van Ghanezen. In het oosten van het
land leert een groep van 120 boeren
om ananas te verbouwen. Het is de
bedoeling dat de vruchten biologisch
geteeld worden en het ‘fair trade’ keur
merk krijgen. Als alles goed gaat, liggen
de eerste ananassen in november 2004
in de winkel. Roland Waardenburg:
‘Voor een ontwikkelingsproject dat eco
nomisch interessant is, heb je een lan-
getermijnvisie nodig. De afnemer wil
mooie, goede ananassen tegen een
acceptabele prijs... maar die kunnen
de mensen hier niet van de ene dag op
de andere leveren.’
Het is niet de bedoeling om kleine Albert
Heijn-winkeltjes in Ghana op te zetten.
Wel geven medewerkers advies aan
‘eenvrouwszaken’, zoals Roland ze noemt.
‘Er is een straat met alleen maar bakkers,
die allemaal precies hetzelfde brood ver
kopen. Dan adviseren wij: ga je specialise
ren! Doe iets met je brood!’
Roland benadrukt dat het project in
Ghana geen liefdadigheid is. ‘Daar zijn we
ontzettend voor gewaarschuwd: trap niet
in die valkuil! Ahold blijft een commer
ciële organisatie. Als dit project niet
winstgevend was, zou de toekomst te
onzeker zijn. Een volgende lichting
bestuurders die minder met Afrika heeft,
trekt dan misschien de stekker eruit. En
daar is niemand mee geholpen.’
^Jekent: ergens tussen drie en vier uur. Dan
moet je dus niet weglopen na een kwartier.’
Uiteindelijk heeft Roland, met hulp van
ministeries, ontwikkelingsorganisaties en
andere Europese supermarkten een aantal
plantages gevonden en een fruitverwerkings-
fabriek: Blue Skies Ghana.
Medewerkers van Blue Skies Ghana snijden en
verpakken het fruit voor fruitsalades in wes
terse supermarkten. Vijf jaar geleden werkten
er 35 Ghanezen in de fabriek. Nu zijn dat er
560. ‘De laagst betaalde medewerker krijgt vier
keer het Ghanese minimumloon’, zegt Roland
tevreden. Blue Skies helpt op zijn beurt boeren
uit de omgeving aan werk. De fabriek koopt in
bij kleine fruitboeren, tegen een goede prijs.
‘Hier profiteren zo’n zeven mensen van één
inkomen. Honderden Ghanezen hebben dus
profijt van de fruitsalades.’
f w'
