5
Zaanse
^koeken
IC
3
1
b
I
In vogelvlucht door meer dan honderd jaar Albert Heijn.
Dit keer: Zaanse koeken.
ifA
M J
i!
I
•5
IS
Lange tijd heeft oprichter Albert Heijn zelf koekjes gebakken. Vanaf
1911 deed hij dat in de keuken van een oud herenhuis aan de
Zaandamse Oostzijde. Romantisch, maar met een kleine oven en zonder
elektriciteit ook wel een beetje behelpen. Het herenhuis moest daarom
in 1913 plaatsmaken voor een fabriek. Naast koffie, pinda’s, koek en
suikerwerk werden er in de fabriek ook producten als chocola, biscuit,
beschuit en vermicelli gemaakt. Dat had meneer Albert, al voor de
bouw van de fabriek, bedacht. Toch ontstonden nieuwe producten ook
weleens bij toeval. De koekbakkerij startte in de jaren ’30 bijvoorbeeld
met een proef voor het fabrieksmatig maken van jodenkoeken. Deze
proef mislukte omdat er een té grote hoeveelheid boter en eieren aan
het deeg was toegevoegd. Tot ieders verbazing viel het resultaat bij
^jjecteur Gerrit Heijn in de smaak. Hij noemde ze ‘Zaansche koeken',
waarna stonden de koeken nog jarenlang bekend als ‘de trots van
Gerrit Heijn’. Albert Heijn stopte in 1982 met het zelf maken van
koeken. De productie werd uitbesteed aan externe bakkerijen.
Uiteraard bleef de unieke receptuur van de Zaanse koek ongewijzigd.
Daarom vind je vandaag de dag in ons koekschap nog steeds ‘de trots
van Gerrit Heijn’: mislukte jodenkoeken!
Met dank aan Henriette Steffhaan van het AH-Archief
l
LUI M
.Aiu.V
