i I. I ‘Mijn zolderkamertje wordt te klein’ r i Verslaafd aan Albert Heijn. Het komt vaker voor dan je denkt. Wij vonden een collega en een oud-collega die zelfs in hun vrije tijd maar moeilijk afscheid kunnen nemen van ons Zaanse kruideniersbedrijf. Ook spraken wij met hun partners over de invloed van een dergelijke verslaving op het dagelijks leven. .•-ƒ4 n Gerard Mak (59) werkte als bedrijfsleider m de winkel en heeft een lange staat van dienst op het hoofdkantoor. Na 42 dienstjaren ging hij vorig jaar met de VUT. Maar stoppen met het verzamelen van Albert Heijn-spullen deed hij niet. Integendeel. Gerard: ‘Ik verzamel alles wat los en vast zit. Oude blikken, het teamboek Bakery, stropdassen en flessen allesreiniger. Je kunt het zo gek niet bedenken of het ligt bij mij op zolder. te puilen. Het liefst zou ik een moker pakken en de muur naar de vliering van buurvrouw Joke kapot slaan. En daar mijn Albert Heijn-verzameling verder uitbreiden.’ Zijn vrouw,Toos, probeert de verzamelwoede van Gerard een beetje in toom te houden. ‘Zelf loop ik niet echt warm voor Albert Heijn, maar ik vind het prachtig dat Gerard zo in zijn hobby opgaat. Soms gaat hij wel iets te ver. Dan eten we couscous of tortilla’s van Albert Heijn. Niet omdat we dat zo Mijn zolderkamertje begint zo langzamerhand behoorlijk uit lekker vinden, maar om de nieuwe verpakking.' gw

Personeelsbladen | 2002 | | pagina 19