I Blauw bloed: familie Van Es I f f wii 1 Aha I n KEES (25) ‘Ik ben de oudste van de nu bij Albert Heijn werkzame Van Esjes. Of ik me verantwoordelijk voel? Nee, hoor. Ik heb in het verle den wel de leiding over mijn broers gehad. Ging prima. Tegen je familie durf je meer te zeggen. Dat werkt heel goed.’ In de Aha van juli schreven we dat de familie Van der Peet record houder was met vijf familieleden in één filiaal. Dat record heeft niet lang stand gehouden. Onlangs kregen we een brief van de familie Van Es uit het Texelse Den Burg. In AH 1185 werken zes Van Esjes gebroederlijk naast elkaar. Ze zijn met z’n dertienen thuis: vader, moeder en elf kinderen. De oudste, Hanneke, begon op haar vijftien de bij Albert Heijn en heeft al haar broers en zussen in haar kielzog HANS (20) ‘Wanneer gaan jullie de zaak overnemen? Dat vragen klanten weleens. Den Burg is niet groot, iedereen kent elkaar. Klanten halen ons wel vaak door elkaar, maar dat kunnen we ze natuurlijk niet kwalijk nemen.” MATTHIJS (24) ‘Ik ben als enige niet gelijk bij Albert Heijn gaan werken. Uiteindelijk hebben ze me toch over kunnen halen. Geen spijt. Het is hartstikke gezellig. Iedereen neemt Albert Heijn-vrienden mee naar huis, dus het halve personeelsbestand komt bij ons over de vloer.' meegenomen. Inmiddels werkt zij er niet meer; ze is vertrokken naar ‘de overkant’, zoals ze dat op Texel zeggen. Kees en Matthijs werken fulltime, Liesbeth, Hans, David en Erik werken ’s avonds en op zater dag. De veertienjarige Petra heeft net haar sollicitatieformulier inge leverd. Ze hoeft zich geen zorgen te maken, want een Van Es wordt natuurlijk meteen aangenomen. Ken jij ook een blauwe familie? Laat het ons even weten via aha-magazine@ah.nl ERIK (16) ‘Vorige week werkte ik als enige Van Es in de winkel. Dat was voor het eerst. Het was wel een rare gewaarwording. Het zal ook wel niet vaak meer voorkomen. We werken trouwens ook zelden met z’n zessen tegelijk, dat is eigenlijk maar één keer gebeurd.' DAVID (18) ‘Of collega’s geen moeite hebben met de Van Es-overheersing? Ze vinden het volgens mij wel gezellig. “Is de volgende al op komst?”, vragen ze vaak. We zijn LIESBETH (22) 'Ik kon niet wachten tot ik ook mocht beginnen. Mijn broer en zus kwamen altijd met ver halen thuis. Vond ik reuze interes sant allemaal. Binnenkort moet ik na zeven jaar afscheid nemen, vanwege een afstudeerproject in Suriname. Ik vind het vreselijk om weg te gaan.’ nemen ze er niet zoveel aan.’ MATTHIJS DAVID HANS LIESBETH

Personeelsbladen | 2002 | | pagina 2