I L I V Aha 10 Verantwoordelijkheid i Meer aandacht Betere sfeer een nogal snauwerige toon tegen elkaar. Het was ook veel gebruikelijker om je bij het min ste of geringste ziek te melden, want het leek alsof je toch nauwelijks werd gemist.’ Dave is blij met de ontwikkelingen op zijn afdeling. ‘De werksituatie is hier echt verbe- terecht. Om goed met je mensen om te gaan moet je gewoon bij ze zitten in koffie- en lun chpauzes en veel met mensen praten. Van de acht uur dat ik werk, ben ik zeker zeven uur op de vloer aanwezig. Ik vraag wat ze het weekend gedaan hebben, of het druk is van daag en of ik ergens kan inspringen. Dat soort ogenschijnlijk gewone zaken zijn erg belangrijk. Elkaar helpen. En regelmatig een uitstapje organiseren staat ook hoog op de agenda. Dat is goed voor de sfeer: dan zie je je collega’s eens van een heel andere kant.’ Net als alle DC’s kampte de afdeling Retouren van Distributiecentrum Tilburg vroeger regelmatig met een groot aantal zieke mensen. Medewerker Dave de Turck kan het zich nog goed herinneren. ’Ik werk al bijna 22 jaar op het DC en heb dus wel wat ver schillende tijden meegemaakt. Vroeger bemoeide het kader zich te weinig met ons. Als je bijvoorbeeld meldde dat er een deur kapot was, waardoor je de hele tijd in de tocht stond, werd er nauwelijks op gere ageerd. Dat ontmoedigde je verantwoorde lijkheidsgevoel, zeker omdat er ook nog eens weinig of geen inspraak over het werk was. Er werd eigenlijk alleen van bovenaf bepaald wat we moesten doen. En iedereen praatte op Teamleider Ton Jansen had vanaf zijn aan treden het verbeteren van de sfeer hoog in het vaandel. Hij begrijpt de kritiek van de medewerkers dan ook goed. ‘De sfeer was inderdaad niet optimaal. Het hoge ziektever zuim werd mijns inziens veroorzaakt door te weinig aandacht. Iedereen keek daardoor vooral naar zijn eigen belangen in plaats van het grote belang: de afdeling. Ik moest eerst het vertrouwen verdienen van mensen. En “ra

Personeelsbladen | 2002 | | pagina 10