4 Ahold Flitsen mei 2001 MEDEWERKERS WILLEN DAN GEVEN WE ZE 'Als je het niet leuk vindt om het onze klanten naar de zin te maken, heb je eigenlijk in onze organisatie niets te zoeken', zei hij onlangs tegen de mede werkers van het hoofdkantoor. Op zijn kamer in het HK voegt hij eraan toe: 'We zijn op de wereld voor onze klanten. We doen aan dienstverlening, da's mensenwerk. Je moet dit vak echt leuk vinden. Een caissière mag best een keer haar dag niet hebben, maar de klant mag er niets van merken.' Liefde maakt blind Kranendonk is een oude rot in het vak, maarz'n overtuiging en enthousiasme zijn er niet minder om. 'Natuurlijk zit er een enorme uit daging in deze baan. Ik ben de eerste om toe te geven dat er nog een hoop te verbeteren valt. Weet je wat het is, we houden met z'n allen zo van dit bedrijf, Albert Heijn, dat de liefde ons blind maakt. En blind betekent dat we niet meer kritisch op onszelf zijn. Laat ik het - als sportfanaat - vergelijken met de grote clubs. Als je constant op een hoog ni veau speelt, raak je verwend. Niet alleen de spelers, ook het publiek, het bestuur. Succes maakt gemakzuchtig. Zo is het hier ook gegaan. We zijn zo ge wend aan het feit dat we marktleider zijn dat we onze scherpte wat zijn verloren.' Complimenten Die scherpte hoopt hij er weer Als je Albert Heijn zegt, zeg je mensen. En eigenlijk hoort daar in één adem Sjaak Kranendonk achteraan. Hij was 15 toen hij op de AGF-afdeling van AH in Capelle a/d IJssel begon, koos na z'n studie een carrière buiten het bedrijf, maar keerde er in 1993 terug als PZ-man van Speciaalzaken Ahold. Oude liefde roest niet. Hij werd directeur van Jamin, waar hij dicht bij z'n mensen de reorganisatie leidde. En sinds september is hij het zesde lid van de AH-directie, verantwoordelijk voor P&O. Zijn drijfveer? Het antwoord is kort: mensen, the name of the game. We maken de dingen veel te complex' in te krijgen. Door duidelijk heid te scheppen, initiatief te stimuleren, door de gewone dingen weer bijzonder te ma ken. Hij zegt: 'De belangrijkste redenen dat mensen bij AH op stappen zijn gebrek aan aan dacht en gebrek aan duidelijk heid. Daarom willen we elke leidinggevende in dit bedrijf er van doordrin gen dat zijn medewerkers betrokken moe ten worden bij het reilen en zeilen van het bedrijf, dat ze verantwoordelijkheden willen binnen duidelijke kaders. Jij vindt het leuk om de zuivel strak neer te zetten, dan doe jij elke ochtend de zuivel. Da's jouw klus, daar word je op aan gesproken. En dan nog iets: wjnfeeJmanagement als zo n mede- werker dat m0et ZlJn tl)d V00ml m hartstikke goed doet, compli menten geven. Daar zijn we slecht in, maar het werkt wel als een trein.' Team 'Soms denk ik wel eens, we ma ken de dingen veel te complex. De kern van het 'spelletje' is die ene klant; die moet altijd tevre den naar huis gaan. En kijk eens naar die organisatie van ons. Het is een log apparaat. Teveel projectgroepen, teveel procedures. Supermarktma nagers die zich bezig moeten houden met opleidingen, wer ving, weet ik wat. Terwijl deze directie duidelijk zegt: het win- kelmanagement moet zijn tijd vooral in de winkel doorbren gen, met klanten en medewer kers bezig zijn. Een hoofdkan toor met een groot aantal mensen en afdelingen die on dersteunen of corrigeren wat er in de lijn misgaat. Kijk eens wat een Winkel HelpDesk wij heb ben. Hoe kleiner die afdeling is, hoe beter we het doen. We kij ken momenteel welke keuzes we moeten ma- ken in de over- de winkel doorbrengen' head. Dat kan betekenen dat we zaken gaan uitbesteden, dat kan betekenen dat we project groepen opheffen, afdelingen gaan afslanken. Geen reorga- nistie, maar een transparante organisatie. Helderheid, leder een weet waar-ie aan toe is. Er wordt niet meer naar elkaar ge wezen. Zo van: ja, die lui in Zaandam, of: ja, maar die win kels doen al- 'Laten we eens kijken naar de mogelijkheid van duohanen voor supermarkt managers' leen maar moeilijk. HK en winkels zijn een team. Verge lijk het met Formule 1, weer sport. De winkel is de cou reur. Altijd uit op een snellere ronde, een betere prestatie. En het HK zijn de technici, de men sen die in de pitstop de banden verwisselen, de juiste olie erin gooien. De winkel mag nooit te vreden zijn, anders word je in gehaald. De mensen op het HK zullen dat begrijpen. Je kunt niet buiten elkaar, hebt elkaar hard nodig om iedere keer weer die topprestatie neer te zetten.' Moderniseren 'Ik wil meer passie. De lol in het werk. Dat kan door wat ik zei: complimenten geven, aan dacht voor je medewerkers en collega's, verantwoordelijk heid. Maar het kan ook door onze arbeidsvoorwaarden te moderniseren. Als we van men sen verlangen dat ze op andere tijden gaan werken, laten we dan nadenken over extra servi ces. Misschien moeten we hier op het hoofdkan toor wel een geld automaat, een stomerij-mogelijk heid, een afhaal- punt van onze Thuisservice. Soms zijn we nog te behoudend. Laten we nou daadwerkelijk eens kijken naar de mogelijkheden van duobanen voor supermarkt managers. Laten we kijken naar de door stroom van vrouwen en allochtonen naar hogere functies. Als we het over vrouwen hebben, dan zullen we kinderopvang goed moeten regelen. En als we het hebben over allochtonen dan denk ik: iedereen in de winkel houdt er rekening mee dat we met Kerst dicht zijn, maar dat onze allochtone medewerkers er niet zijn tijdens het Suiker feest, is dat al gewoon? Ik be doel maar. Alles draait bij ons om mensen. The name of the game.' Het land in In zijn toespraak tot HK-mede- werkers zei hij: 'De wereld ver andert, onze klanten verande ren en dus moeten wij veranderen. Ook u en ook ik. 'Zo is het', zegt hij nu. 'Ik ben ook veranderd. Ik heb geleerd dat helderheid belangrijker is geworden. Mensen willen we ten waar ze aan toe zijn, wat van ze wordt verwacht. Bij Ja- min heb ik geleerd dat je ook over pijnlijke dingen moet pra ten. Er niet omheen draaien. Helderheid dus. Het liefst sta ik dicht bij de mensen. Dat is mis schien wel het moeilijkste van deze baan. Albert Heijn is groot. Ik ben vooral strategisch bezig. Maar het liefst ga ik het land in om ons verhaal te ver tellen. Met Ronald van Zetten (directeur Winkelorganisatie) bezoek ik clusterbijeenkom sten. Ja, ik kom graag in de winkel. Nog- 'Als je constant op een hoog niveau speelt, raak je verwend' maals, ieder een die hier werkt moet het 'spelletje' leuk vinden. Natuur lijk doe ik boodschappen. Mijn kinderen zitten er zelfs op te wachten. Want ik koop andere dingen dan hun moeder. Ik hou van zoet. Als ik terugkom met de boodschappen kijken ze ge lijk welke hagelslag ik heb meegenomen. Leuk hè, retail. Het is zo tastbaar.'

Personeelsbladen | 2001 | | pagina 4