12- Ahold Flitsen november 1999 In deze rubriek kijken we elke maand achter de schermen bij een leverancier. Hoe worden de producten die we allemaal zo vanzelfsprekend vinden en die we regelmatig door onze handen laten gaan, gemaakt? Deze maand zijn we in Moerkapelle, waar marsepein van Jamin in elke denkbare vorm gemaakt wordt. Het is bijna Sinterklaas, feest van cadeautjes, gedichten en surprises. Maar vooral van snoepgoed. Dus worden heel wat wortels weer geruild voor marsepein. Flitsen ging kijken waar en hoe marsepein wordt gemaakt en kwam niet terecht in Spanje, maar in Moer kapelle bij de bakkerij van Marfix van Heeks. Marsepein bestaat uit twee basisgrondstoffen: suiker en amandelen. Amandelbomen groei en vooral in de landen rond de Middellandse Zee. Er zijn twee soorten: bitter en zoet. De bittere, die niet zo makkelijk te krijgen is, wordt gebruikt in bijvoorbeeld bitterkoekjes. Kinderen zijn niet zo gek op die bittere smaak. Daarom wordt voor marsepein de zoete variant gebruikt. De witte marsepein komt in zakken van 25 ki logram binnen. Het hele jaar door is men hier bezig te bedenken wat voor leuke dingen je van marsepein kunt maken. Door de smeuïg heid is de lekkernij in iedere denkbare vorm te kneden, te gieten of te persen. Dat gebeurt soms met de hand, maar in de meeste geval len met machines. Aan de bovenkant gaat de marsepein erin, het apparaat spuit de marse pein in een ronddraaiende mal. Vandaar rolt het op de lopende band. Die is een beetje plak kerig, waardoor de marsepein makkelijk uit de mal komt en niet vervormt. Het varkentje op de foto weegt een ons, maar er komen ook De amandelen worden gemengd met suiker. Dat gebeurt bij Zeelandia, leve rancier van 'ruwe' marsepein. In grote ketels worden de ingrediënten daar ge mengd. Voor de meeste marsepein die in Nederland wordt verkocht geldt dat er even veel amandelen als suiker in verwerkt zit. Hoe meer amandelen, hoe lekkerder en duurder de marse pein. De suiker zorgt ervoor dat de marsepein niet gauw bederft. Het is een jaar houdbaar. Marsepein wordt smeuïg door de amandelolie, die bij het mengen vrijkomt. Bij de opgravingen van Pompeï, een Italiaans stadje dat zo'n twee duizend jaar geleden bedolven werd onder lava van de Vesuvius, wer den marsepeinvormen en stukken marsepein gevonden. In de vorm van een varken! Ook nu nog is het varken één van de meest gebruikte vormen voor marsepein. Waarschijnlijk komt dat doordat het beest staat voor geluk en voorspoed. In de zomer hield men een varken om het in november te kunnen slachten. Zo spaarde men voor de winter. Daar komt ook ons spaarvarken vandaan. Waarschijnlijk heeft marsepein een Arabische oorsprong. Amandelen, rietsuiker en het vroeger gebruikte rozenwater zijn typisch oosterse producten. De eerste beschrijving van marsepein dateert uit de 12de eeuw in Italië. Misschien is het woord marsepein een verbastering van marcipanis 'brood uit Marco' het achterland van Venetië. De koop vaardijschepen uit Italië brachten vanaf de 17de eeuw marsepein, na de oogst eind oktober, naar Nederland. Een reis van een maand, waardoor het hier pas begin december verkrijgbaar was. Sinds de jaren vijftig is marsepein bij iedere bakker te koop. vormpjes van acht gram op de band terecht en joekels van 25 kilo. Dan het echte vakmanschap. De vorm moet zijn kleur krijgen. Met de hand wordt gezocht naar de juiste kleur en sprekende accenten. Als een waar kunstenaar besproeit een mede werker met een spuit de natuurlijke kleurstof fen. Later worden met een kwastje de accen ten aangebracht die de marsepein levensecht laten lijken. Ook wordt de marsepein, zono dig, besproeid met suiker om het een ruw op pervlak te geven. Er zijn maar een paar men sen aan wie dit specialistische werk wordt overgelaten. Ervaring telt, er is geen school waar je dit kunt leren. Het duurt 3 tot 14 dagen voor het kunstwerkje klaar is. Het moet alleen nog drogen en mooi verpakt worden. Vocht maakt de marsepein week en zorgt voor condens in de verpakking. Dat ziet er niet fraai uit. Dus wordt de lucht in de fabriek zo droog mogelijk gehouden. De marsepeinen producten komen net jes aangekleed in de winkels. In dit ge val wordt het varkentje op een mooi vleesplankje gelegd en in cellofaan ver pakt. Lintje erom, klaar voor schoen en schoorsteen.

Personeelsbladen | 1999 | | pagina 12