De drie levens van
Drive
Aftrainen
Squash
Ahold Flitsen mei 1999
'ARE YOU ROB? WHAT ARE YOU DOING HERE', vroeg een medewerker van een Ameri-
lcaanse supermarkt aan Rob Zwartendijk toen hij, net in dienst van Ahold, verliesge
vende winkels bezocht. 'ALS DEZE WINKEL VERLIES DRAAIT, DAN SLUIT JE 'M TOCH',
vond de medewerker. Zwartendijk was verrast. Hij kwam juist kijken wat er te verbek*
ren viel. 'MAAR DAN STAAN ER TWEEHONDERD MAN OP STRAAT', antwoordde hij. 'SO
WHAT?' zei de Amerikaan. 'DAN MOETEN WE MAAR ERGENS ANDERS WERK ZOEKEN.'
Rob Zwartendijk had z'n eerste cultuurschok te pakken. 'Er zit in de Amerikanen nog
altijd die pioniersgeest. Lukt het hier niet, dan trekken we een vallei verder.' Jaren
lang koerierde hij stukjes cultuur van Nederland naar de VS en vice versa. Deze week
neemt Zwartendijk (60| na 22 jaar Ahold waarvan 18 jaar Raad van Bestuur, afscheid.
Flitsen zocht hem op en ontmoette een man die graag over zaken praat, maar zeker
net zo graag over een potje squash, surfen in de branding van Hawaii, de rally Londen-
Kaapstad in een four wheel drive en vakantie met het hele gezin.
ob Zwartendijk
Rob Zwartendijk was verantwoorde
lijk voor de grote groei in Amerika,
gedurende de laatste tien jaar. Hij
kwam in 1977 bij Ahold, vlak na de
aanschaf van BI-LO, de eerste keten
die Ahold overzees overnam. Aan
vankelijk had hij als taak de activi
teiten die niet tot de core business
(de detailhandel) hoorden, op een
nette manier af te stoten. Hij ver
kocht voor Ahold ondermeer de AC
Restaurants, de Ostara vakantiepar
ken, een koekjesfabriek en de melk
fabriek Sterovita. 'Wat daar span
nend aan is, is dat je voor elk bedrijf
een plek moet vinden waar ze een
betere toekomst tegemoet gaan.'
In 1981 kwam hij in de Raad van
Bestuur. Doel: Ahold wil groeien in
Amerika. 'Ik had niks speciaals met
Amerika', zegt hij, 'maar ik merkte
al gauw dat het verhaal van de onbe
grensde mogelijkheden echt waar is.
Dat hebben we inmiddels ook aange
toond.' Vijf VS-ketens staan er op
naam van Royal Ahold. Daarmee is
de kruidenier uit Zaandam gestegen
tot de top 2 van de wereld. 'Waarom
lukt ons wel wat andere grote re
tailers niet lukt? Ik denk dat daar
ons inlevingsvermogen om de hoek
komt kijken en onze aloude koop
mansgeest.
Marijke Zwartendijk,
zijn vrouw:
'Een combinatie van eenvoud
en kracht, dat is Rob.'
dem. Een halve Amerikaan wordt
hij wel genoemd. Dat voelt hij niet
zo, maar hij is wel van het land
gaan houden. 'Amerikanen werken
hard, zijn enorm ambitieus en servi-
cegericht. Als er iets veramerikani
seerd is aan Ahold dan is het die
prestatiedrang, die enorme drive. Er
zit in onze Nederlandse werkmaat
schappijen nu veel meer dan vroe
ger zo'n winning
bureau aan het opruimen zijn, z'n
organiser staat nog vol afspraken.
Behalve elf commissariaten, goed
voor zo'n tachtig dagen werk, moet
er een bedrijf worden opgezet met
z'n zoon, zal de surfplank wat vaker
te water worden gelaten, bij voor
keur in spectaculaire golven en
moet er een klassieke Jaquar wor
den voorbereid op een rally door de
Baltische lan-
Aliold is een ka
meleon. We pas
sen ons heel
makkelijk aan
de omgeving
aan. We werken
met lokale managers en een strate
gie die past bij het land. Dat heeft
anderen de kop gekost. Die kwamen
aan en zeiden: zo doen wij het thuis,
dus zo gaan we het hier ook doen.'
Zwartendijk werkte de helft van
zijn Ahold-tijd op Amerikaanse bo-
mentality.' Maar
het spreekt voor
zich dat er van
uit Nederland
ook waarden en
normen werden
overgevlogen
naar de States.
'Zeker', zegt
Zwartendijk. 'Er
heerst daar een
strikt hiërarchische cultuur. De
baas heeft het voor het zeggen. Da's
niet Nederlands hè. Wij komen uit
een consensus-cultuur, wij zijn so
cialer. Iedereen mag hier z'n zegje
doen. Dat zie je nu langzaam ook in
Amerika ontstaan.'
Kruisbestuiving is zijn paradepaard
je. Synergie komt uit zijn koker. 'De
laatste jaren zijn we druk bezig ge
weest de kennis, ervaring en schaal
grootte van de Amerikaanse werk
maatschappijen te koppelen. Dat
kan omdat de ketens relatief dicht
bij elkaar in de buurt zitten. Alle
maal aan de oostkant.' Het laatste
jaar zette Zwartendijk projecten op
die de basis moeten vormen voor
wereldwijde synergie. Hij ziet dat
laatste jaar als 'een beetje aftrai
nen'. 'Leiding geven aan een multi
national, dat is topsport. Daar kun
je ook niet van de ene op de andere
dag mee stoppen.' Hij mag dan z'n
Cees van der Hoeven,
Raad van Bestuur:
'In tien jaar tijd bracht Rob
ons in de Verenigde Staten van
een kleine, regionale speler tot
marktleider aan de oostkust.
Well done!'
den. Spanning
en uitdaging lij
ken de rode
draad in zijn le
ven. 'Vorig jaar
ben ik met m'n
twee zonen en
schoonzoon in
een four wheel
drive van Lon
den naar Kaap
stad gereden. Een rally door 22 lan
den langs de oostkust van Afrika
naar beneden. Een prachtig avon
tuur. Volgend jaar wil ik een rally
rijden van zes weken door de Balti
sche landen, Litouwen, waar ik ge
boren ben, Letland, Estland, Rus
land, Finland en
Skiën of iets anders. M'n ene zoon
woont in Spanje, de ander in de VS,
alleen m'n dochter met twee klein
kinderen woont bij ons om de hoek.
Maar we blijven dat doen. Laatst
hebben we weer eens gesurft in Ha
waii. Ik doe dat te weinig.' En z'n
vrouw? 'We hebben het prima sa
men en ik probeer haar nu warm te
krijgen voor een rally. Eerst maar
eens beginnen met een kleintje van
drie dagen.' Hij bladert wat door
zijn electronische agenda. Morgen
squashen met een zakenvriend. En
weer een parallel. 'Squashen zegt
veel over iemands karakter. Als ie
mand de benen onder z'n lijf van
daan loopt, weet ik dat hij dat in z'n
werk ook zal doen. Hetzelfde geldt
voor iemand die op geen enkele bal
wil lopen. Die zal in z'n werk ook
geen knokker zijn. En als iemand
vals speelt en ik moet er later zaken
mee doen, zal ik extra waakzaam
wezen.'
Rob Zwartendijk neemt deze week,
tijdens de Dies, de jaarlijkse bijeen
komst van de wereldwijde Ahold-
top, officieel af-
de Noordkaap.
Dat ga ik doen in
een klassieker,
een Jaquar XK
150 uit 1959. De
Inspector Morse
Jaquar, maar dan
een cabrio.'
Bettina Drion, secretaresse van
Rob Zwartendijk:
'Rob is een warme persoonlijk
heid, iemand die vooral
geïnteresseerd is in
de mens achter de mens.'
Een gesprek met Rob Zwartendijk
beweegt in rap tempo van het retail-
leven naar zijn sportieve leven en
z'n privéleven. Hij spreekt vrijuit,
ontspannen, trekt parallellen. 'Voor
mij hebben die drie levens altijd bij
elkaar gehoord. Met het hele gezin
gaan we elk jaar nog op vakantie.
scheid. Zijn
opvolger moet,
zegt hij, abso
luut verder met
het aantrekken
van synergie-
voordeel en het
verder uitbrei
den van Ahold
USA. Voor Zwar
tendijk zelf even geen supermark
ten meer. Hij sluit een hoofdstuk
dat hem onverwacht lang bleef boei
en. Want na een wispelturige start
met banen in Frankrijk, Italië en de
rest van Europa, bleek Zaandam
voor een man die van uitdaging-
houdt, toch het meest te bieden.
