'Als wee sterft de stad' 4 Ahold Flitsen maart 1999 Han Willemse, directeur logistiek bij AH, over binnenstadsdistributie De binnensteden slibben dicht, gemeenten leggen bedrijven die er winkels gevestigd hebben daarom verkeersbeperkende maatregelen op. Grote en zware vrachtauto's worden geweerd en de momenten waarop men mag laden en lossen zijn door zogenaamde venstertijden zeer beperkt. Met name Amsterdam maakt het Albert Heijn knap lastig haar supermarkten in de binnenstad naar behoren te bevoorraden. Bovendien zijn de regels in elite stad weer anders. Flitsen praat met Han Willemse, directeur logistiek bij AH, en doet dat in het hart van de Amsterdamse binnenstad. Han Willemse: 'Het CBL claimt mede namens AH toegang tot de tram- en bus banen.' onveilig gevoel. Maar als we onze winkels in de binnenstad willen be voorraden dan mogen we er met on ze normale vrachtwagens niet in en kunnen we slechts 's morgens vroeg en 's avonds laden en lossen. Met die regels wil de gemeente verkeers opstoppingen, geluidsoverlast en milieuvervuiling voorkomen. Maar men bereikt er het omgekeerde mee.' Waarom werken de regels averechts? 'Door die venstertijden hebben we maar een zeer korte tijd waarin we de stad in kunnen. Van ideale vrachtcombinaties en optimale rou tes is geen sprake meer, we moeten met méér auto's tegelijk de stad in om überhaupt alle producten binnen die beperkte tijden af te leveren. Dat leidt tot meer vervoers- bewegingen en meer opstoppingen in de stad in plaats van minder. En we zijn de enige niet. Alle grote be drijven rijden met hun vrachtauto's op diezelfde tijden door het cen trum. Onze beladingsgraad is dank zij Vandaag Voor Morgen normaal Jaarlijks reikt het Platform Stedelijke Distributie een prijs uit voor de beste oplossing in het kader van de stadsdistributieproblematiek. Dit jaar is de R0R0 van Albert Heijn één van de tien genomineerde vindingen. gesproken meer dan 90 procent. Maar door al die regels daalt dat percentage soms tot 60 procent. En dat kost ons veel geld.' AH heeft toch een speciale vracht wagen voor de binnenstad? 'Er gelden óók beperkingen ten aan zien van de vrachtwagens zelf. Die mogen niet zwaarder dan 7,5 ton zijn en niet langer dan negen me ter. Wij hebben inderdaad speciaal voor de binnenstadsdistributie de Roll On - Roll Off (R0R0) laten ont wikkelen. Een vrachtwagen van 13 meter lang die door zijn assen kan zakken. Ten opzichte van een wagen met klep kan de laad- en lostijd per filiaal met een half uur verkort wor den. Bovendien is deze auto geluids arm, milieuvriendelijker, meer wendbaar en veilig. Maar ja, volgens de regels is -ie te lang en dus mogen we er niet mee rijden naar een aan tal Amsterdamse AH-supermarkten. Het gevolg ook hiervan is dat we met meer en kleinere wagens de winkels moeten beleveren. Gek eigenlijk. Je biedt een oplossing voor het binnenstadsprobleem - die ons nota bene per fajür vrachtwagen 50.000 -ruiden meer kost dan normaal - en dan mag je er niet mee rijden. Ove rigens rijdt de R0R0 wél in het cen trum van bijvoorbeeld Den Haag en Rotterdam en daar is men zeer en thousiast.' De regels verschillen per stad? 'Ja, we zitten met elke gemeente apart om de tafel en daar zijn we niet blij mee. Want we kunnen daardoor geen structurele en een duidige oplossingen bedenken voor de verkeersproblemen in de Neder landse steden. We kunnen toch niet voor elke stad een aparte auto laten maken? Daarom dringen we bij de overheid aan op landelijke richtlij nen. Dan kunnen wij bijvoorbeeld naar meneer DAF stappen en zeg gen: maak voor ons één auto die aan die richtlijnen voldoet.' Terug naar Amsterdam. Heinelcen heeft daar sinds lcort een ontheffing. 'Als wij zo'n bericht horen, willen we natuurlijk weten hoe dat zit. Waarom zij wel en wij niet? Dat geldt ook voor al die touringcars met toeristen. Wij hebben steekhou dende argumenten voor een ont heffing. Dertig procent van alle Am sterdammers komt bij onze supermarkten over de vloer. Albert Heijn voorziet dus in een primaire behoefte. Daarnaast halen we veel eigen afval uit de stad weg. Neem de voedselresten van bijvoorbeeld AH Food Plaza. We halen trouwens veel meer op dan alleen ons eigen afval. We nemen dertig procent meer lege flessen mee de stad uit dan we er naartoe brengen. Die worden ge kocht bij benzinestations en avond winkels en vervolgens ingeleverd bij de AH-supermarkten. De onderhandelingen lijken muurvast te zitten. 'Nee hoor, maar het is wel een moei zaam proces. Heineken heeft nu een opening gecreëerd. Ook claimt het Centraal Bureau Levensmiddelen handel mede namens AH toegang tot de tram- en busbanen. Stel dat we daar gebruik van mogen maken, dan zijn we razendsnel de stad in en weer uit. We blijven dus voortdu rend meedenken, want ook wij wil len vriendelijke oplossingen. De be woners van de stad zijn onze klanten en als onze klanten last hebben van verkeersopstoppingen, geluidsoverlast en vervuiling dan willen we dat tegengaan. Tenslotte is het ook in ons belang dat deze mensen zich gelukkig voelen in hun stad.' Een stadscentrum zonder super markten, is dat de toekomst? 'Ik roep weieens: laat het niet zover komen dat de supermarkten de stad uitgejaagd worden. Ahold heeft na tuurlijk ervaring op het gebied van retail aan de rand van grote steden. Kijk naar onze supermarkten in Amerika. Maar zo'n ontwikkeling is in Nederland ongewenst. Grote 'shopping centers' aan de rand van de stad moeten we voorkomen. Ik zie de stad altijd als een lichaam. De winkels, de cafés, de theaters zijn de organen die het in leven houden en de goederenstroom is de bloedsom loop. Knel je de aders af, dan stopt de bloedsomloop. Oftewel: als wij er niet in mogen, sterft de stad.' 'De diverse overheden spreken elkaar tegen. Enerzijds zien ze supermarkten als een essentieel onderdeel van het voorzieningen aanbod in de stad. Anderzijds wordt het ons steeds moeilijker gemaakt onze winkels te beleveren. Toen de plannen voor een ondergrondse par keergarage op het Museumplein op tafel lagen, konden AH en de ge meente Amsterdam elkaar goed vinden. AH wil op die plekken zit ten waar klanten zijn. Op die plek ken vervullen wij ook een sociale functie en zorgen we voor drukte. Dat laatste ontneemt mensen een

Personeelsbladen | 1999 | | pagina 4