4
Vertrekkend Raad van Bestuurslid Peter van Dun:
WAPENFEITEN
TROTS
LEK ALS
EEN MANDJE
VERTROUWEN
'Goed opgeleide
mensen staan meer
ontspannen in
hun werk'
'fe hebt twee
belangrijke dingen in
je bedrijf: Personeels
beleid en financiën'
-AHOLD FLITSEN SEPTEMBER 1997
OVER WAPENFEITEN,
RESPECT EN DE TOEKOMST
In 1991 deed hij in het blad
van de CNV nog stellige uit
spraken over de ontwikke
ling van Ahold, tot het jaar
2000. 'Langere winkelopening
stijden', voorspelde hij. 'Meer
aandacht voor het milieu. En
meer geld voor opleiding en
scholing'. Ook dacht hij dat er
meer ouderen in de winkels
zouden werken. 'Ik neem er
niets van terug', zegt hij. 'Al
leen van die oudere werknemer:
dat zou ik zo niet meer zeggen;
niet voor Nederland althans.
Dat heeft alles te maken met
die ruimere openingstijden, die
veel sneller een feit werden dan
ik had verwacht.' Hij legt uit:
'We werken in een arbeidsin
tensieve branche (en dus met
hoge personeelskosten), waarin
we ons concurrerend moeten
opstellen. Jongeren zijn nu een
maal goedkoper en we doen nu
een groter beroep op jonge part
timers, studenten bijvoorbeeld.
Zij vinden het veelal geen pro
bleem om 's avonds te werken.
Als je een gezin hebt, ligt dat
toch weer anders.'
In 1980 werd Van Dun uitgeno
digd toe te treden tot Ahold's
Raad van Bestuur. Een bijzon
dere promotie; Raden van Be
stuur worden zelden bemand
door personeelsmensen. Maar:
We willen jou', zei de toenmali
ge Raad tegen Van Dim. Waar
mee Ahold het belang van per
soneel voor het bedrijf onder
streepte. Als Raad van Be
stuurslid is Van Dun onder
meer verantwoordelijk geweest
voor ETOS, Gall Gall en
Albert Heijn. In die periode
maakte AH de omslag in den
ken om niet langer 'grootste
kruidenier' maar 'de grootste
huishoudelijke dienstverlener
van Nederland' te willen zijn.
Ook ondersteunde Van Dun
van harte de opbouw van een
nieuwe organisatiestructuur
voor het Nederlandse deel van
Ahold, die binnenkort van start
gaat onder leiding van zijn op
volger in de RvB Jan Andreae.
In de nieuwe structuur zijn de
productiebedrijven bijvoorbeeld
direct gekoppeld aan Albert
Heijn. 'Een goede zaak', vindt
van Dim. 'Het geeft meer kan
sen voor samenwerking tussen
de verschillende bedrijfsonder
delen'. Door de jaren heen liep
handelingspositie kreeg; Peter
Op 7 oktober gaat Peter van Dun (59), lid van de Raad van Bestuur van Ahold, met pensioen.
Vijfentwintig jaar Ahold heeft hij er dan opzitten; van personeelsbeleid, begeleiding van
werkmaatschappijen zoals Albert Heijn, sociale wetgeving en - tot zijn eigen genoegen - vak
bondscontacten. 'In dit vak moet je van mensen houden', zegt hij. Maar ook, onomwonden:
'Mensen die in deze tijd van een bedrijf levenslange zekerheid verwachten, behoren niet tot
de succesvolsten. Voor je eigen toekomst zorgen biedt de grootste zekerheid.'
het PZ-werk als een rode draad
door zijn leven. Als we vragen
naar zijn mooi
ste wapenfei
ten, noemt hij
er twee, die al
lebei te maken
hebben met het
nut makkelijk
van baan te
kunnen veran
deren. 'Ach,
wapenfeiten... Ik heb altijd bij
de werkmaatschappijen het be
lang van opleidingen onder
streept', zegt hij, terugkijkend.
'En ik moet zeggen: ik heb nooit
hoeven bedelen. Op opleidingen
werd nooit bezuinigd. Ook niet
vóór mijn tijd als lid van de
Raad van Bestuur. Ik weet nog
dat ik bij de overname van BI-
LO en Giant, eind jaren '70 en
begin jaren tachtig, naar Ame
rika werd gestuurd om de oplei
dingen daar onder de loep te
nemen en zonodig op te zetten.
Op dit moment zijn opleidingen
zeer belangrijk in de nieuwe re
gio's waar we
winkels ope
nen, zoals Chi
na, Thailand,
Maleisië en In
donesië. Ook
vind ik dat on
ze winkels in
Nederland zich
onderscheiden
ten opzichte van de concurrent
door hun goed opgeleide men
sen.'
Op een andere belangrijke taak
('een wapenfeit, zo u wilt') die
hij binnen Ahold verrichtte,
kijkt Van Dun met gemengde
gevoelens terug: de omvangrij
ke saneringen die begin jaren
tachtig plaatsvonden, waarbij
onder meer onderdelen van de
productiebedrijven werden af
gestoten, de Miro-hypermark-
ten van formule veranderden
en zo'n honderd Simon de Wit-
winkels werden opgenomen in
Albert Heijn. 'Saneren is nooit
leuk, voor niemand. Maar het
moest. Duizenden mensen wa
ren erbij betrokken en we heb
ben miljoenen geïnvesteerd in
opleidingen en omscholingen.'
De ex-personeelszakenman is
er trots op te kunnen melden
dat daardoor veel gedwongen
ontslagen konden worden voor
komen en dat het veel krediet
opleverde bij de medewerkers.
Maar hij plaatst de kantteke
ning: 'Soms trokken mensen -
ten onrechte - de conclusie dat
Ahold je een baan voor het le
ven opleverde. Da's geen reële
gedachte. Wèl reëel is de ver
wachting dat Ahold een stukje
verantwoording op zich neemt
ten aanzien van ondersteuning
bij scholing.' Hij is ervan over
tuigd: 'Goed opgeleide mensen
staan meer ontspannen in hun
werk, ze zijn immers minder af
hankelijk van die ene werkge
ver!'
Op zijn afscheid op 7 oktober
komt menig vakbondsman Pe
ter van Dun, voormalig partner
in vele CAO-onderhandelingen,
uitzwaaien. Van Dun vond het
contact met
de bond 'een
van de boei
endste aspec
ten van mijn
werk bij
Ahold'. En
kennelijk was
het genoegen
wederzijds. Tot het moment dat
de werkmaatschappijen verant
woordelijk werden voor hun ei
gen onderhandelingen (1989),
was dit de taak van Van Dun.
Zijn opstelling was bepaald kri
tisch: 'Er zijn periodes geweest
van Dun toebedeeld in de crisis
rond de ontvoering van zijn col
lega Gerrit-Jan Heijn, in 1987.
Hij trad op als vertrouwensman
van de familie gedurende het
maanden durende drama. Over
die periode wil Van Dun slechts
dit kwijt: 'Ik ben van nature
een optimist en heb een positief
beeld van de mens. De confron
tatie met die misdaad heeft dat
mensbeeld echter zwaar op de
proef gesteld.'
Zo gul als Van Dun in 1991 zijn
voorspellingen deed, zo zuinig
is hij ermee, voor het jaar 2010.
Ik weet niet eens of ik dan nog
AOW zal ontvangen', grapt hij.
'De oude zekerheden staan nu
volop onder druk.' Wel wil het
scheidend bestuurslid zijn ver
trouwen in Ahold's toekomst
uitspreken. 'Je hebt twee be
langrijke dingen in je bedrijf,
zegt hij: 'personeelsbeleid en fi
nanciën. Straks neemt Ahold-
president Cees van der Hoeven
het personeelsbeleid onder zijn
hoede. Financiën ligt dan bij
Raad van Bestuurslid Michiel
Meurs. Ik vind het heel terecht
dat beide
aandachtsvel
den door de
Raad van Be
stuur worden
behartigd.
Dat moet, bij
een bedrijf
dat zo breed
internationaal actief is. Ik wens
Ahold dan ook veel sucses toe',
besluit hij. 'Succes is namelijk
de motor voor gezonde ontwik
keling en groei, waarbij uitda
ging en motivatie hand in hand
gaan.'
dat de bond zo lek als een
mandje bleek. Kwam je de vol
gende ochtend je eigen uitspra
ken tegen in de Telegraaf. Daar
zijn we op hoog niveau over in
discussie gegaan. Anderzijds
was er veel wederzijds respect
en kwamen we in de regel wel
met de bonden tot een vergelijk.
Mede door het feit dat we een
grote in de branche waren,
kwamen de bonden nogal eens
eerst met ons onderhandelen.
Want de gedachte was: 'Als we
Ahold 'meekrijgen', volgt de
rest ook wel.'
Een wel zeer bijzondere onder-
