Tom den HertogAhold-directeur in Thailand
GOEDLACHS
'Veel collega's gaan pas om half
acht 's avonds naar huis. Dat
betekent vaak twee uur rijden,
dus om half tien thuis'
BELABBERD
HOBBIES ONDER
WERKTIJD
WALM
'In de Thaise beleving
moet de baas
alles weten'
BANGKOK
AHOLD FLITSEN AUGUSTUS 1997
'Geen vrouwen in het management? Moet je bij ons eens kijken! Van mijn zeven districtsmanagers zijn er vijf vrouw.' Tom den Hertog - hij ziet
'Abraham' op 28 augustus - is sinds begin 1996 directeur van de Ahoid joint venture in Thailand. 'In dit land eet iedereen de hele dag door. Nee,
geen vette pot. De Thaise keuken is heel verfijnd. Daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen.'
KRUIDENIER IN EEN LAND
WAAR IEDEREEN ALTIJD EET
oit had hij wel ge
dacht aan een plekje
in het buitenland. En
na vijf jaar directeur
van Grootverbruik
Ahold in Ede stond hij wel open
voor een nieuwe functie. Maar
Thailand was niet meteen bij
hem opgekomen. En nu zit Tom
den Hertog alweer bijna ander
halfjaar in het land van koning
Bomipol en koningin Siriket.
'Toen ik hier in het voorjaar
van 1996 aankwam, was de sa
menwerking tussen Ahold en de
grote Thaise
detailhandels
onderneming
Central Ro
binson nog niet
helemaal rond.
Dat gebeurde
pas rond de
jaarwisseling.
Maar het was
al wel duidelijk wat de twee be
drijven samen wilden: een ke
ten van kwaliteitssupermark
ten ontwikkelen onder de naam
TOPS, de formule waarmee
Ahold momenteel in vijf Aziati
sche landen werkt. Central Ro
binson had op dat moment al 31
supermarkten op de begane
grond van evenzovele waren
huizen, want de ondememing.is
vijftig jaar geleden begonnen
als de Vroom Dreesmann van
Thailand. Inmiddels hebben we
ruim twintig bestaande super
markten omgebouwd naar de
TOPS-formule. Aan het eind
van 1997', berekent Den Her
tog, 'willen we circa veertig
TOPS-supermarkten open heb
ben voor de Thaise klant.'
Dankzij de lessen van een Thai
se dame spreekt Den Hertog in
middels een aardig mondje
Sanskriet. Want', zegt hij, 'de
Thaise cultuur is sterk ontwik
keld en heeft weinig gemeen
met de culturen in West-Euro
pa of Amerika. Je moet je dus
goed inleven in hun normen en
waarden. Mensen stellen het
erg op prijs als je de moeite
neemt iets van hun taal te le
ren.' Volgens Den Hertog is de
gemiddelde Thai goedlachs en
houdt van feesten, muziek ma
ken en samen dansen. 'Ze zeg
gen nooit 'nee', ook al bedoelen
ze het wel. 'Nee' zeggen staat
onbeleefd en ontneemt de ander
z'n waardigheid. En dat wil je
niet. Respect tonen voor je
meerdere is hier ook heel be
langrijk. In het begin organi
seerde ik eens een brainstorm
sessie met mijn nieuwe Thaise
collega's over de inrichting van
onze nieuwe TOPS-supermark
ten. Ik hield een korte inleiding
en vroeg daarna om reacties en
suggesties. Maar dat was hele
maal verkeerd. Want,' legt Den
Hertog uit, 'in de Thaise bele
ving moet de baas alles weten.
En als je als medewerker een
goed voorstel doet wat wordt
overgenomen, ontneem je je
baas z'n waardigheid, want hij
had met dat voorstel moeten
komen. Dus kom je niet met
voorstellen en ideeën.'
'En als ik als directeur onver
hoopt met een belabberd voor
stel kom, zeggen ze niet dat ze
het slecht vinden, want dat
hoort niet. Het is dus een heel
indirecte manier van communi
ceren. Dat moet je in de gaten
krijgen. Ondertussen elke dag
vertrouwen opbouwen, zodat je
gaandeweg in persoonlijke ge
sprekken werkelijk hoort wat
ze denken en vinden.'
Den Hertog constateert: We
hebben in Thailand veel meer
vrouwen dan mannen in lei
dinggevende functies. Van mijn
zeven districtsmanagers zijn er
vijf vrouw. En ook van de ruim
dertig supermarktmanagers is
de meerderheid vrouw. Ook bij
de overheid bekleden veel vrou
wen zware managementfunc
ties. Dat is hier heel normaal.
In tegenstelling tot wat vaak
wordt gedacht, zijn veel vrou
wen hier heel bewust met hun
carrière bezig. Ze zetten zich er
enorm voor in en maken lange
werkdagen. We beginnen hier
op ons kantoor in Bangkok,
waai- bijna driehonderd van de
5.000 medewerkers werken, zo
rond half negen 's morgens en
dan hebben veel collega's er al
een autorit van twee uur opzit
ten. Bangkok heeft nauwelijks
openbaar vervoer, iedereen doet
alles per auto en dus slipt de
stad de hele dag dicht. Om de
ergste files te ontlopen, gaan
veel collega's pas om half acht 's
avonds naar huis. Dat betekent
vaak weer twee uur rijden, dus
om half tien thuis. Aan sociale
activiteiten komen ze op deze
manier nauwelijks toe, dus zie
je dat ze veel dingen onder
werktijd doen. De gesprekjes
over hobbies, familiezaken en
andere privé-
zaken gaan
tussen de te
lefoon en de
computer
door. Wat dat
betreft,' weet
de Neder
landse directeur inmiddels,
'hebben de Thai een heel ande
re opvatting over efficiency dan
de Nederlanders.'
'De komst van onze TOPS-su-
perm arkten past perfect in de
ontwikkeling van de Thaise sa
menleving5, zegt- Den Hertog. Hij
legt uit: Traditioneel kopen de
Thai him voedsel op de straat-
markten, in allerlei kraampjes
langs de weg waar hele families
groenten, fruit of vlees te koop
aanbieden. Wil je een compleet
menu hebben, dan moet je heel
wat kraampjes af, onderhande
len, afdingen en weer weg. Bo
vendien is vers niet écht vers
meer als een meloen al vanaf de
vroege morgen in een tempera
tuur van 36 graden Celsius ligt.
En dan rijdt er, zoals in Bang
kok, ook nog eens een continue
file van walmende auto's langs.
Steeds meer Thai hebben een
drukke betaalde baan, dus
meer geld in
de portemon
nee, maar
minder tijd
om inkopen
te doen. Bo
vendien wor
den hun ei
sen hoger.' Den Hertog rede
neert: 'Ze willen echt schoon,
veilig voedsel in een hygiëni
sche omgeving, waar ze makke
lijk boodschappen kunnen doen
en 'en passant' ook andere pro
ducten kunnen kopen. Dat vin
den ze allemaal in onze TOPS-
supermarkten.'
Groeikansen zijn er volop. 'In
Bangkok wonen ruim 6 miljoen
mensen. Voor zo'n populatie
hebben we in Nederland hon
derden supermarkten. Hier
hebben we er maar enkele tien
tallen winkels.' De conclusie:
We hebben meer dan voldoende
werk aan de winkel.'
