IN PF7.FI EDE MEK SPINAZIE'
m iCJPIk
1
4
fsyyj M
Laatste Heijn bij Ahold: 'Soms willen alle huisvrouwen
'Ik denk dat
het gewoon
leuker is om
van elkaar ideeën
te pikken'
'Libelle en Margriet
waren voor
jJÊÈttMb
medewerkers
verplichte kost'
Albert Heijn's AH Top 10
AHOLD FLITSEN MEI 1997
Op de aandeelhoudersvergadering van 6 mei nam de zeventigjarige Albert Heijn afscheid van Ahold. Hij legde zijn laatste functie bij het bedrijf - lid van de Raad van Commissaris
sen - neer. Aanleiding voor Flitsen om hem op te zoeken, samen met Martin Ceurds, verkoopmanager bij AH Buikslotermeerplein in Amsterdam en de Zaanse Dea Massaut, drogist
bij AH Ankersmidpiein. We praten over 'buikgevoel', vernieuwing en personeelsbeleid. 'Het is natuurlijk leuk dat mensen zo goed over mij denken. Maar in mijn tijd hadden we ook
bezuinigingsrondes.'
We staan een kwar
tier te vroeg voor
de deur. maar dat
blijkt geen be
zwaar. De koekjes staan op ta
fel en de gastheer is er klaar
voor. Voor we het weten zitten
we in Amerika, waar Albert
Heijn in de jaren vijftig zijn
licht opstak over zelfbediening
en supermarkt.
MARTIN: De Amerikaanse in
vloed is destijds heel groot ge
weest. Is er van die kant méér te
verwachten?
'Dat is moeilijk te voorspellen.
Het ligt ook niet meer zo een
voudig. Inmiddels is er sprake
van een wisselwerking. Veel
kennis heeft zich juist in Euro
pa en met name ook bij AH ont
wikkeld. Zo is op het gebied van
logistiek de laatste tien jaar
veel kennis naar Amerika ge
gaan. De barcode bijvoorbeeld:
de Amerikanen wilden lange
tijd niet aan de dertien streep
jes. Ze hielden het op twaalf,
gewoon, omdat dat voor hen
voldeed en ze geen behoefte
hadden aan een dure ombouw.
Het deerde ze niet dat Europese
producten dan niet konden wor
den gescand: die verkochten ze
voorheen nauwelijks. Nu krij
gen ze met die twaalf streepjes
een tekort aan capaciteit en
overwegen ze gelijk maar naar
veertien te gaan. Overigens zijn
er ook andere landen en bedrij
ven waar we van kunnen leren.
Sinds ik in Engeland woon,
kom ik veel bij supermarkt Sa
feway. Je gaat dan vergelijken:
zij hebben sterke punten, AH
ook. Een sterke vleespresenta
tie, bijvoorbeeld. Ik heb het er
met de directeur van Safeway,
maar ook met Ahold-president
Cees van der Hoeven al over ge
had: je zou mensen moeten uit
wisselen om van elkaar te le
ren. Ze mógen nu dus bij elkaar
kijken, en nu doen ze het niet.'
Heijn lacht kwajongensachtig:
Ik denk dat het gewoon leuker
is om van elkaar ideeën te pik
ken.'
Dea: 'U zegt in uw pas versche
nen memoires: 'Personeel is het
echte werkkapitaal van een win
kelbedrijf, en 'Mensen geven al
leen het beste van zichzelf als ze
het werk prettig vinden'. Vindt
u het verstandig van AH om
functies zoals de AM en de AAM
te laten verdwijnen?
Albert Heijn,
weer ernstig:
'Als lid van de
Raad van
Commissaris
sen hield ik
niet in detail
bij wat op per
soneelsgebied
gebeurde. Dat
was (en is) het
terrein van de
directie en een
grote bemoei
enis mijner
zijds had maar
tot vervelende misverstanden
geleid. Met deze laatste reorga
nisatie zeggen mensen mij wel
eens, veelbetekenend: 'Dat was
in uw tijd niet gebeurd'. Het is
natuurlijk leuk dat mensen zo
goed over mij denken, maar ik
moet ze dan toch verwijzen
naar de tijd
van de OWA:
de Overhead
Waarde Ana
lyse. Dat was
een bespa
ringsronde
waarbij we
hele afdelin
gen ophieven.
Anno 1997
kun je wel
stellen dat
een grotere
zelfstandig
heid voor medewerkers een
trend is. Het stelt hogere eisen
aan mensen. En het is waar:
niet iedereen kan daaraan vol
doen. Het management van de
winkel moet dat goed in de ga
ten houden en zoeken naar
week spinazie. Dan heeft er een
recept in een damesblad ge
staan. De Libelle en Margriet
waren trouwens voor de mede
werkers in de zelfbedienings
winkels verplichte kost. En niet
voor niks.'
klussen die iemand wel aan
kan. Je mensen mogen door
zo'n taakverandering niet in de
verdoemenis raken.'
Albert Heijn peinst: 'Destijds,
met de invoering van de auto
matisering, was ik een over
tuigd voorstander. Ik zag dat je
er geweldige analyses mee kunt
maken. Veel mensen waren
echter bang voor een verlies
van werkgelegenheid. De COR
gooide het over een andere
boeg, waar ik veel waardering
voor had. Zij zeiden niet: 'we
zijn tegen', maar 'laten we pra
ten over de consequenties'.
Mijn oom was overigens tegen.
Hij ging altijd sterk uit van zijn
"buikgevoel'. Alsof dat ooit ver
dwijnen zou! Het is alsof de du
vel ermee speelt: soms willen
alle huisvrouwen in dezelfde
Martin: 'U bent een rasopti
mist. Heeft u, met de opbouw
van het bedrijf, ooit een moment
gehad dat u het echt niet meer
zag zitten?'
"We hebben regelmatig de zenu
wen gehad', erkent Heijn. 'Soms
door onze sterke concurrenten,
zoals De Gruyter. Zij voerden
een andere strategie en dan
vraag je je toch af: doen we het
wel goed. Dat is ook heel ge
zond. Zelf ben ik wel eens op
'Als mijn chauffeur naar Engeland komt met de auto neemt-ie altijd koffie
mee, Perla uiteraard; ik houd namelijk niet zo van de Engelse koffie. Verder
worden veel van mijn AH-voorkeuren beïnvloed door het feit dat ik nu in
Engeland woon. Daardoor wordt een groente als rode kool voor mij speci
aal. Ook op de top 10 dus. Hetzelfde geldt voor een goed stuk Hollandse
kaas, AH-thee, rookworst, hagelslag en beschuit. Verder vind ik de Delicata
stukken lekkerder dan de Engelse chocolade. Absolute nummer 1? Rogge
brood! Dat kom je in Engeland ook nauwelijks tegen.'
het matje geroepen bij de Raad
van Bestuur, toen ik directeur
was van Albert Heijn. De Gruy
ter had een prachtige koffieaan-
bieding; waarom wij daarop
niet reageerden?! Waarop ik
antwoordde: 'Wij voeren ons ei
gen beleid; of wilt u dat het AH-
beleid op het hoofdkantoor van
De Gruyter wordt gemaakt?'
Dea: Vindt u het niet erg dat u
de laatste Heijn bent bij Ahold?
Had u uw zoon niet graag in het
bedrijf gezien?
'Toen mijn zoon afstudeerde -
en dat is alweer zo'n 17 jaar ge
leden - toen lag het al veel min
der dan vroeger voor de hand
dat hij in het bedrijf zou komen.
Hij wist ook al op heel jonge
leeftijd dat-ie dierenarts wilde
worden. Da's ook mijn eigen
schuld: hij is opgegroeid met
dieren. Geschokt? Nee, dat was
ik niet. Zelf ben ik gerust niet
met de pest in naar AH gegaan,
maar als ik geen kinderverlam
ming had gehad, was ik bij de
marine gegaan, Veel dingen,
ook binnen AH, hadden anders
kunnen lopen, maar', besluit
Albert Heijn, 'het leuke is, dat
we nooit zullen weten hoe het
geweest zou zijn.'
