I" Maleisië gebeurt veel voor de eerste keer BERICHTEN UIT JAKARTA ■m Zeven klimaatzones en ruimtes voor de bananen AHOLD MET 'STORE 2000' IN SPANJE %P:è p ■BUITENLAND 1 11 m J» v; föhn Dobinski ging van Tops naar Tops Nieuwe DC van Tops, Amerika EERSTE WINKELWAGENTJES ¥MM GEBOFT a f r\. ;t) tv TROUWFOTO'S VIS MET VLIEGJES AHOLD FLITSEN OKTOBER 1996 John Dobinski: een boomlange dertiger, blond, hel blauwe ogen. Sinds een klein jaar werkt hij voor Ahold in Maleisië. Een pionier, met kennis van de eti quette. Vlak voor de officiële winkelopening van Tops in de stad Johor Bahru, controleert hij de schoenen van zijn buurman. Of ze wel gepoetst zijn. De zijne zien er blinkend uit. De mensen die van Ahofd in Maleisië werken, pakken alles aan. Zo organiseerde hoofd P 0 John Dobinski in september de opening van de eerste twee Tops-winkels Dobinski leidt de afdeling Per soneel Organisatie. Die ziet er wat anders uit dan bij AH of 157 Docks, zeventien bananen'rooms', aparte ruimtes voor bloemen. Dat is het nieuwe distributiecentrum van het Amerikaanse Tops. Het enorme complex van 300.000 m2 ligt centraal in het werkgebied, in de stad Lancaster. 'Het neusje van de zalm', volgens de lokale pers. Op 1 oktober werd het DC volledig in gebruik genomen. 'Het is een uniek gebouw,' zegt een trotse Michael Tops vice- president van distributie. 'Alles krijgt er de ruimte. We hebben zeven verschillende klimaatzo nes om allerlei soorten goederen op te kunnen slaan. In de bana- nenruimtes kunnen wekelijks (Vervolg pagina 1) Het samenwerkingsverband tus sen Aliold en het Spaanse Ca- prabo is geheel gelijkwaardig. Beide partners bezitten 50 pro cent van de aandelen. Ahold heeft een afspraak met de Spaanse partner gemaald vol gens een inmiddels vertrouwd recept: 'Ahold draagt met name internationale kennis en erva ring bij', zegt bestuurslid Fritz Ahlqvist, 'plus in dit geval, ook financiële kracht. Onze partner Caprabo heeft uitgebreide lokale retailervaring en een uitstekend management. Caprabo weet te vens hoe de Spaanse klant het best benaderd kan worden.' Caprabo, een naamloze vennoot schap, werd in 1959 opgericht door de familie Elias. De familie opende in Barcelona de eerste supermarkt van Catalonië. Hun bedrijf omvat inmiddels negen tig super- en hypermarkten, waar 3500 mensen werken. De totaalomzet is 85 miljard pe seta's (ongeveer 1,1 miljard gul den). Managing director Sylvia Elias: We willen samen met Ahold de mogelijkheden van de Spaanse markt uitgebreid be nutten. We zien een goede toe komst voor onze samenwerking, met veel nieuwe activiteiten. Store 2000 zal bestaande ke tens, maar ook aantrekkelijke nieuwe lokaties kopen, en met de Store 2000-formules inrich ten.' gen.' legt Scot uit. 'Hier werken we binnenkort, met het systeem van snel overladen (cross-doc- king), met een langste periode van veertien dagen.' Overal in het gebouw is rekening gehou den met veiligheid en gezond heid voor de 650 medewerkers. Diep bukken voor zware dozen is er niet meer bij. En voor ont spanning is er onder meer een cafetaria en een fitnessruimte. één miljoen pond bananen rijpen voor de verkoop.' Het DC is ontworpen voor een snelle doorstroom van goederen van de leverancier naai- de Tops- winkels. 'In Amerika is het heel gewoon dat goederen tot vijf we ken in het DC worden opgesla- Ahold en Capabro beginnen hun samenwerking met tien supermarkten in Madrid, die zij overnemen van Alfaro SA. De Amerikaanse Tops-winkels worden voortaan belevert vanuit het ultramoderne DC in Lancaster. Jamin. Het is een afdeling in opbouw; weinig mensen, die al les aanpakken wat voor handen komt. Zo is Dobinski de centra le organisator van de opening van de eerste twee Maleise Tops-supermarkten in septem ber. Bijna alles gebeurt er 'voor de eerste keer'. 'Ik vind het fijn om organisaties te helpen groei en', zegt. John Dobinski. We zit ten hier in een unieke situatie. Onze club is nog piepklein, maar we putten uit de bronnen van een hele grote detailhan delsonderneming, die al jaren actief is in Amerika en Europa. Daardoor groeien we hier enorm snel. We openen hier vijftien kleine winkels in twee maanden. In Amerika openen we tien grote winkels per jaar.' John Dobinski begon als zes tienjarige bij Tops, de Ahold-su- permarktketen in Buffalo in het noorden van de VS. 'Mijn eerste baan was het verzamelen van de winkelwagentjes', vertelt John. 'Daarna heb ik, naast mijn studie (sociale weten schappen, red.), verschillende banen gehad in de supermark- JjSMsiW» John Dobinski: boomlange Amerikaan in Maleisië ten en het distributiecentrum.' Nu werkt hij dan in Maleisië, opnieuw voor Ahold en opnieuw bij Tops. John: 'Azië is 'booming'. Na tuurlijk, iedereen zegt het, maar als je hier werkt, proefje dat ook echt. Ik kan hier heel sterk bijdragen aan de opbouw van onze winkels. Dat spreekt me aan. En met Maleisië heb ik geboft. Het is een relatief klein land, goed georganiseerd met behoorlijke wegen en telecom municatie. Je moet wel open staan voor de cultuur en ge woonten van de Maleisiër. Hoe wel we hen soms ook vragen op onze manier zaken te doen. Soms ligt ons tempo hoger en willen we dat ook hoog houden. Voor onze Maleise collega's is dat even wennen. Onmogelijk blijkt het nooit te zijn.' Olga de Jong woont sinds maart met man Piet en kinderen Jolien, Pirn en Coen in Jakarta. Piet werkt er voor Ahold, de kinderen gaan er naar school en Olga zet er het huishouden op poten. Jakarta went al. Daarbuiten is het mooi, maar wel afzien. I. it ij, Na enkele weken in Jakarta, besloten we dat het tijd werd voor ons eerste uitstapje. Een bezoek aan de streek Puncak zou onvergetelijk zijn, dus huurden we een huisje en op een vroege zaterdagochtend startten we onze Toyota Kijang. Daar gingen we. Een rit van twee uur voerde ons inderdaad door een prachtige heuvelland schap. Eerst rijstvelden, later, tegen de hoger gelegen hellin gen, ook theetuinen. Rond het middaguur kwamen we aan in het kleine dorpje, waar 'ons' huisje stond. De eigenaar, een vriendelijke oude man, kwam ons al tege moet. We moesten onmiddellijk bij hem op de koffie komen, he lemaal toen hij hoorde dat we, net als zijn schoonzoon, uit Ne derland kwamen! Dat beteken de alle trouwfoto's bekijken. Voorzichtig rukten we ons na enige tijd los. We wilden op on- Olga de Jong derzoek in onze 'cottage'. Helaas!, de afwas van de vorige huurders stond nog in het af druiprek en de etensresten kleefden nog in de pannen. Bij een nadere inspectie van de keukenkastjes vluchtte een le gioen kakkerlakken paniekerig weg voor het licht. Koken, be sloten we, was er dat weekend even niet bij. Van een rondje door het dorp, opzoek naar een lunch en avondeten, kregen we heimwee naar Albert Heijn. Waai- waren de groenten in pot ten, de voorverpakte vleeswa ren, het gezonde 'fastfood'? Nietsvermoedend hadden we die ochtend een hele stapel broodjes gesmeerd, waar we nu met heel andere ogen naar ke ken. Het werd die avond een vroegertje. De lange rit en alle belevenissen hadden ons slape rig gemaakt. De inspectie van de bedden leverde de laatste verrassing van de dag op. 'On der de wol' was er mooi niet bij. Er waren geen dekens aanwe zig. Andere slaapgewoontes? We hadden al eerder ontdekt dat de mensen hier bijna overal 'op' slapen (de vloer, bankjes, karton), maar nauwelijks 'on der' iets. Gelukkig hadden we warme kleren meegenomen, want in Jakarta waren we al gewaarschuwd: de nachten in Puncak kunnen fris zijn. Dat klopte. Coen sliep tussen zijn vader en moeder in, hij had het zóóó koud! De volgende morgen liep de temperatuur gelukkig snel een paar graden op. We begonnen met frisse moed een tweede zoektocht naar een winkel, dit maal voor ons ontbijt. We ke ken al anders dan de vorige dag naar de diverse kleine toko's. In de meest appetijtelijke scho ven we voorzichtig aan een wankel tafeltje. Over de bedie ning hadden we in ieder geval niet te klagen. De eigenaar was uiterst vriendelijk. Zijn etenwa- ren waren helaas minder aan trekkelijk. Hij wees uitnodi gend op een plateau gedroogde visjes (met veel vliegen), een pan rijst en zoete broodjes. Piet en ik keken elkaar eens aan. Zijn onze (toch nog Nederland se) magen daar al tegen be stand? We besloten het er niet op te wagen. We leefden die dag op goed verpakte zoete crac kers. 's Middags keerden we te rug naar Jakarta. Reken erop: we hebben heerlijk gegeten èn geslapen die nacht.

Personeelsbladen | 1996 | | pagina 5