positief Afrika zien
COLLEGA'S
NEMEN
AFSCHEID
S UUR SH
'M
Jeanot Boulet en de lokroep der hergen
Rood
T>Vn*t>o
HCRRll
jinJjn*.
..uBSia»*"
*KS«
^-Yhiboi
AHOLD FLITSEN APRIL 1995
Tegen zijn moeder zei hij dat-ie wat ging wande
len in Oostenrijk. Maar in werkelijkheid had
hij zijn zinnen gezet op het beklimmen van de
Kitzsteinhorn, toch geen kinderachtige berg in
de Oostenrijkse Alpen. Jeanot Boulet, medewerker van
AH-filiaal 1142 in Gorinchem, overleefde een lawine,
werd wakker met diepgevroren voeten en vierde in
zijn eentje oud en nieuw in de kniediepe sneeuw. 'Ei
genlijk ben ik gek dat ik het doe.'
Zijn fascinatie voor bergen be
gon een paar jaar geleden toen
hij even aan een rots in de Ar
dennen mocht hangen. Daarna
klom hij in Zweden en Lapland.
'Nu voel ik zo'n drang om elke
keer weer naar de bergen te
gaan. Ik zou gaan snowboarden
met een paar vrienden', zegt
hij. 'Toen die het lieten afweten
heb ik mijn plan gewijzigd.' Af
zien was het, geeft hij toe. En
eenzaam. Maar achteraf na
tuurlijk ook een hele kick. 'Pro
beer maar eens door kniediepe
sneeuw omhoog te lopen met
een rugzak van 22 kilo.' Jeanot
C18) deed het en sliep met drie
paar thermosokken in een bi-
vakzak, een donzen slaapzak en
met al zijn kleren aan bij een
temperatuur van -30°C. Toch
waren zijn voeten de volgende
dag diepgevroren en moest er
een pannetje warm water aan
te pas komen om de tenen weer
te laten jubelen. 'Ik heb oud en
nieuw boven op de berg ge
vierd.' De AH'er at boerenkool
met oudjaar. 'Ik had mijn kerst
cadeaubonnen ingeruild voor
expeditievoedsel. Van die com
plete stamppotten van Maggi.'
De dagen erna overleefde hij
nog een lawine en een sneeuw
storm, maar bereikte toch de
top op 3203 meter hoogte. 'Na
een paar vreugdekreten haalde
ik de vlag tevoorschijn. Vaak la
ten klimmers iets achter op de
top. Maar ik heb de vlag weer
meegenomen. Die wil ik nog ge
bruiken als we van de zomer de
Mont Blanc gaan beklimmen.
Lijkt me schitterend. Ja, de
bergen lonken.' Ik ben nu een
maal niet iemand die aan het
strand gaat liggen.'
Jjeanof Boulet op de top van de Kitzsteinhorn
Kun
Juerd Stevens
Iisschien komt het omdat ik geboren ben op Bo
naire', denkt Juerd Stevens hardop. De assistent
afdelingsmanager uit Amersfoort speelt sinds
anderhalfjaar toetsen in de Kuni Kids, een feestband die
Afrikaanse muziek mengt met Nederlandse teksten en veel
'sebene'. Van de 'kids', die zich de enige Afro-popband van
Nederland noemen, verschijnt deze week een CD-single met
de titel 'Wat voor wereld'.
juerd Stevens: geen donker bloed
Juerd Stevens (die voornaam is
Fries) heeft helemaal geen donker
bloed. Net zoals de meeste leden
van de zevenkoppige band. 'Maar
we hebben wel allemaal iets met
Afrika en de muziek die er van
daan komt. Sommigen hebben er
gewoond of gewerkt. Ik ben op
gegroeid met salsa en merenque,
de ritmes van Bonaire. Die komen
natuurlijk van oorsprong ook uit
Afrika.' Hoe lang een optreden
van de Kuni Kids duurt, is van te
voren niet te zeggen. Dat hangt af
van de 'sebene', het Zaïrese
woord voor improvisatie. 'Gaat
het publiek uit zijn dak, dan gaan
wij ook uit ons dak en kunnen
sommige stukken heel lang du
ren', verklaart de AH'er. 'Die wis
selwerking met het publiek is
misschien de link met het werk in
de winkel. Lekker veel mensen
om je heen en een lolletje op zijn
tijd. Ja, dat doen we op het podi
um ook.'
De Kuni Kids scoorden in 1993
een hit met het swingende 'Am
sterdam'. Vlak daarna kwam Juerd
erbij. Nu verschijnt van het gezel
schap een nieuwe single. 'Wat
voor wereld' werd geschreven ter
ondersteuning van de campagne
'5 voor Afrika', een campagne die
vooral de positieve kanten van
het 'verloren continent' moet aan
tonen. Juerd: 'Het nummer gaat
erover dat wij, in het Westen, vin
den dat de mensen in Afrika arm
zijn. Maar dat is puur bekeken
naar het geld, een westerse maat
staf. Mensen in Afrika hebben
vaak hun eigen stukje land waar
ze wat spullen op verbouwen. Ze
dansen, ze hebben plezier. We
willen laten zien dat Afrika niet al
leen maar oorlog en honger is.'
De Kuni Kids koppelen aan hun
single een tournee die tot midden
1996 moet duren. 'Ik krijg alle
medewerking van mijn collega's
bij Albert Heijn. Ik moet natuurlijk
vaak wat eerder weg, die optre
dens zijn in alle hoeken van het
land. Maar ze vallen altijd voor
me in. Fantastisch. Trouwens, ook
mijn buren werken me niet tegen.
En die moeten soms toch uren
naar dat gepingel van me luiste
ren.'
Carla Rood, voormalig medewerkster van de Centrale
Slagerij in Groenlo, ging vorige maand in de VUT. Na
dertien jaar inpakken en varkenhazen snijden keert
ze terug naar Zuid-Afrika, het land waar ze achttien jaar
woonde. Haar collega's wilden Carla op een bijzondere ma
nier bedanken voor de samenwerking. Op 2 maart werd ze
met een smoes meegelokt naar de RTL-studio's in Hilver
sum. 's Middags zat ze pontificaal in de 5 uur show.
Carla zou in de 5 uur show met
de ambassadeur van Zuid-Afri
ka moeten praten over emigre
ren. Maar in werkelijkheid
werd ze verrast door een film
pje waarin haar collega's haar
uitzwaaien. Even later kwamen
Peter Niewhoff, Ans Boers, An-
net Nijland, Ria Oonk en Jan-
nie Vos zelf het beeld inlopen
om Carla een grote bos bloemen
te overhandigen. 'We hadden de
redactie een brief gestuurd',
vertelt Peter Niewhoff, 'maar
we hadden de hoop eigenlijk al
opgegeven.' Tot hun stomme
verbazing werden ze toch uitge
kozen en reisde een filmploeg
van het populaire middagpro
gramma naar Groenlo. Daar
werden, op de werkplek van
Carla, de opnames gemaakt die
in de uitzending werden afge
draaid.
'Ik vind het fantastisch dat ze
dit voor me hebben geregeld',
reageert Carla. Hoewel zo'n te
levisieprogramma me eigenlijk
niks doet. Ik kende de 5 uur
show wel, maar ik hou niet zo
van talkshows. Bovendien vind
ik die Catherine Keijl een raar
mens. Ze giechelt zoveel. Die
dag was ze wat stiller, ze had
griep. Maar het initiatief van
de collega's vind ik heel erg
leuk.' Samen met haar man
Jan, die tot vorig jaar ook in de
Centrale Slagerij in Groenlo
werkte, gaat Carla nu terug
naar Zuid-Afrika, het land
waar ze achttien jaar woonde.
'Mijn oudste zoon woont daar
en mijn kleinkinderen', vertelt
de nieuwe VUT'ter. 'Het is een
heerlijk land om je oude dag te
slijten. Prachtige natuur en een
heerlijk klimaat.' Op de dag dat
deze Flitsen in de bus rolt, zit
ze in het vliegtuig op weg naar
Johannesburg. Met de video
band van de uitzending in haar
