6 ZE WONEN OP, NAAST, ACHTER OF VOOR JE. De buren. Ze zijn er. Altijd en overal. Ze kleven letterlijk aan speciaalzaak en supermarkt. Goede onderlinge betrekkingen zijn belangrijk. Voor de winkel voor de buren. Verslag van een kijkje over de schutting. 'Ik ben erg blij met onze buurvrouw'. SUPERSHOP BROUWERIJ C EES INEKE SMIT, een buurvrouw: 'Ik deed ooit boodschappen bij een AH-filiaal dat een groot bord op het terrein had staan met de boodschap T)enk aan onze buren'. En ik dacht: dat is waar, ik beschouw de Al- bert Heijn tegenover mijn huis in Baam ook als mijn buurman. Wij gaan met elkaar om zoals echte buren dat doen. We helpen elkaar en luisteren naar elkaar als er wat is. Dat is toch bijzon der, want in een woon- en win- kelbuurt heb je meestal met te gengestelde belangen te maken.' SUPERMARKTEN hebben soms de naam overlast te veroorza ken. Rond het grootwinkelbe drijf heerst de hele dag bedrij vigheid. Klanten komen en gaan, parkeren him fietsen en auto's op elk leeg plekje dat ze vinden kunnen, laten hun lege flessen met veel decibellen in de glasbak verdwijnen en sjouwen met winkelwagentjes heen en weer. En dan zijn daar natuur lijk nog de grote jongens die een paar keer per dag hun waar ko men lossen. Ook binnen, in de winkel, is het dagelijks feest. Woon je boven zo'n gezellige supershop, dan leer je heel wat geluiden herken nen. Hoge hakken die over de betegelde vloeren klossen, rinke lende vul- en rolcontainers op 'hard-speed-wheels', een mede werker die via de omroepinstal latie zijn baas zoekt omdat er te lefoon voor hem is, en of het nog niet genoeg is zingen de koelin stallaties ook nog non-stop him monotone deuntje, dat zo knus door het beton heen dreunt. RINUS SCHRAMA, supermarkt manager van het filiaal in de Haagse Theresiastraat, weet al les van tegengestelde belangen. De eerder genoemde praktijk voorbeelden komen ook uit zijn logboek. Schrama's remedie luidt: 'Je moet de dialoog met je omgeving aangaan. Als winkel bedrijf ben je net zo goed een buurman en maak je onderdeel uit van een woonomgeving.' De Theresiastraat was tot ruim twee jaar geleden een rustig straatje in de nette Bezuiden- houtse buurt. Vijf winkelpandjes stonden er leeg, op de behuizing van een legertje muizen na. Al- bert Heijn toonde interesse en na ruim vier jaar van vertragin gen in de bouw door onder ande re bezwaren van ongeruste buurtbewoners kon de retailer uiteindelijk de deuren openen. De straat heeft een grondige me tamorfose ondergaan. Ruim twaalfduizend mensen bezoeken nu wekelijks het filiaal. 'Er is weer leven in de brouwerij gekomen,' zegt Mary Pos, een buurvrouw van deze Albert Heijn. Toen ik eenmaal begreep dat AH er toch kwam, ben ik eens naar de positieve kanten gaan kijken. De straat is erop vooruit gegaan want Albert Heijn trekt ook andere winkels aan. In het begin was ik heel sceptisch, hóór. Je mag best we ten dat ik ook een keer mijn handtekening heb gezet onder een buurtprotest. We waren al lemaal erg bang voor overlast, vooral van het laden en lossen 's ochtends vroeg. Gelukkig voor ons, komen de vrachtwagens in een andere straat. Ik zit nu al leen wel met een nog hogere be tonnen muur in mijn achter tuin.' ■MM

Personeelsbladen | 1995 | | pagina 6