OR vJ COR WIL RUST IN DE TENT CLOSE CORI LOPENDE ZAKEN NIEUWS 11 COMMUNICATIE KOSTBAAR AHOLD FLITSEN MAART 1995 Onder verantwoordelijkheid van de Centrale Ondernemingsraad GORWIL HARING OF KUIT OVER Rein Roelofs is lid van de GOR van AH en werkt in de Cen trale Slagerij in Zaandam. Hij hoort geluiden van ongerust heid over het wel en wee van de winkelslagers. Gaan de slagers door de vierde snit (Centrale Slagerij levert vlees kant en klaar af) de winkel uit? Roelofs: 'Er is nooit met zoveel worden gezegd: alle slagers gaan eruit. Er is te weinig duidelijkheid. Slagers zouden vanuit de winkels naar de CS'en gaan, maar de CS'en kampen nu al met overcapaciteit. Dan praat de directie over out placement en legt het probleem neer bij de supermarktmanager. Dit is het probleem, zorg dat je het oplost. Maar hij weet vaak niet eens hoe je een outplacement organiseert. De ene supermarkt- manager gaat er beter mee om dan de ander. Er zijn nu voorbeel den van mensen die de wacht zijn aangezegd, van mensen die eieren voor hun geld hebben gekozen en het bedrijf hebben verlaten, maar ook van slagers die hoofd kassa zijn geworden. Als GOR dringen we aan op duidelijkheid, op een goed vangnet. De bonden praten daar ook over met de AH-directie. Maar het is allemaal erg vaag. Dat creërt een houding van: we zien wel wat er komt.' Winkelslagers Wim Blank en Danny Brons zijn beiden lid van de Voedingsbond FNV: 'In het begin wilden we sta ken. Maar nu lijkt de druk weer van de ketel. Temporiseren noemt de directie dat. Voor mij betekent dat: hetzelfde doen, maar dan langzamer', zegt Brons. Rein Roe lofs zegt: 'Wat ik vreemd vind aan de hele situatie is dat acht jaar ge leden de directie ook met het idee speelde om de slagers uit de win kel te halen. Toen is er op basis van de reactie van klanten geko zen om het niet te doen. Is die klant zo veranderd?' Brons gelooft ook in de toegevoegde waarde van de winkelslager: 'Stukje advies en het feit dat de klant toch wil zien dat zijn stukje vlees wordt af gesneden. Dat kwaliteitsaspect mag niet verloren gaan.' 'Als ik kon kiezen tussen groentechef of werken in de CS? Ja, dan toch de CS', zegt Blank. 'Een slager moet slageren.' Eén-op-drie; OR Gall Gall praat in vroeg stadium met be stuurder over kostenre- ducerend punt: één ma nager op drie filialen. OR heeft aantal alterna tieven op tafel gelegd. Service-afdeling OR Marvelo behandelt ad viesaanvraag over deze nieuwe afdeling. Doel is uitbesteed geld (bijv. bouwen van displays) om te zetten in interne werkgelegenheid (voor intern bedreigden)OR stelt plan niet ter dis cussie, maar wil wel dat werk niveau heeft en ge motiveerd personeel op levert De COR weet het al langer dan vandaag. In de winkels, de distribu tiecentra en de fabrieken, neemt de nervositeit toe. 'Onrust staat verandering in de weg', vindt de raad. En dus moet er maar eens wat gebeuren. De nervositeit heeft alles te ma ken met de veranderende organi satie. Medewerkers van Etos en Gall Gall vragen zich af wat op langere termijn hun toegevoegde waarde is als Albert Heijn zich steeds sterker op drogisterij-arti kelen en sterke drank gaat rich ten. Dat is één onruststoker. Maar ook het toenemende aantal losse krachten, die afwijkende arbeids voorwaarden hebben (geen winst- delingsregeling bijvoorbeeld), werkt op de zenuwen van de vas te medewerkers. Het nog steeds ontbreken van een nieuwe Ahold- werkgelegenheidsovereenkomst draagt ook niet bij tot de brood nodige rust. 'Geruststellende woorden van de Raad van Be stuur', constateert de COR, 'zijn onvoldoende. Ahold is een win naar. Geef medewerkers dan niet het gevoel dat zij verliezers zijn.' De COR streeft naar een normen- bepalende holding. Dat wil zeg gen, de Raad van Bestuur zet voorwaarden en meetpunten op papier ten aanzien van een zorg vuldig sociaal beleid op werk maatschappijniveau. Net zoals ze dat doet op financieel gebied. 'Veranderen', vindt de COR, 'is niet verkeerd. Maar vaak mislukt een veranderingsproces omdat het 'hoe' niet duidelijk is. Het 'wat' trekt alle aandacht met telkens nieuwe, veelbelovende vondsten. Op het 'hoe' wordt nauwelijks ge let. Maar daar zit wel de kneep. Als het 'hoe' niet duidelijk is, zal er weinig bereidheid zijn tot ver anderen. Die bereidheid moet ge kweekt worden, iedereen zal zijn eigen stuk verantwoordelijkheid daarin moeten nemen. De COR vangt geluiden op uit de onderne mingsraden, die het gevoel heb ben niet altijd met de juiste be stuurder om de tafel te zitten, wat ook wijst op onduidelijke verant woordelijkheden (de anonimiteit van de macht). De COR wil nu dat het 'hoe' van veranderingen door pasklare afspraken duidelijk wordt, zodat er rust in de tent komt en verandering zonder veel nervositeit mogelijk is. De raad gaat hierover binnenkort in con claaf. 'HET OR-WERK heb ik van thuis meegekregen', zegt OR-lid André van Brummen, produktieleider bij Meester. 'Mijn vader zat ook in de ondernemingsraad. Thuis besprak hij de dingen die speelden. Zo is me duidelijk geworden datje als personeel een belangrijke stem kan hebben in het beleid. Daarom ben ik er ingegaan. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het OR-werk is tegenwoordig meer gericht op meedenken op strategisch gebied, de grote lijn van het bedrijf. Minder op incidenten. Hoewel we hier ook klachten over tocht of gevaarlijke werksituaties aan de orde stellen.' 'Onze mensen reageren gelukkig, hoewel het moeilijk blijft de stem van de directie te vertalen voor de medewerkers. Communicatie is een kostbaar iets. Toen ik in de ondernemingsraad ging, was dat iets waar ik mijn aandacht aan wilde geven. In het herplaatsingsverhaal van Meester- medewerkers naar DC Zwolle zijn communicatie en goede begeleiding ook belangrijk geweest. Ik heb dat van dichtbij meegemaakt. Na twee jaar OR-werk zeg ik: als er weer verkiezingen zijn, stel ik me opnieuw kandidaat.'

Personeelsbladen | 1995 | | pagina 11