Bollen in de Tuin 'KERSTMA* zim FR Al f,F óffUfN^NALMÉRil Kexs f e ng eI Ron: AHOLD FLITSEN JANUARI 1995 maakten Mie- £wmmm oen ik in Groningen werkte ben ik al I eens de Paashaas geweest en Zwar- U te Piet. Dus nu maar eens een kerst engel. Ja, het voelde wel hemels.' Ron Hop- ster houdt wel van een verkleedpartij. Hij was er best voor te porren om als kerstengel door het filiaal te vliegen en her en der de verbaasde klanten de AH-kerstboodschap aan te bieden. De parttimer Vers van de kleine AH-winkel aan de Haarlemmerdijk in Amster dam zat erbij toen het onderwerp op tafel kwam tijdens een koffiepraatje met super marktmanager Peter Dusch. 'Ik heb toen een pak geregeld, compleet met een aureooltje en vleugels', zegt Hopster. 'We hadden zoiets van: kerstmannen zijn er al genoeg. Laten wij eens iets anders doen. Vandaar die engel.' Peter Dusch, die pas enkele maanden het fili aal leidt, vond dat de feestdagen maar eens opgeluisterd moesten worden met een leuke actie. Het vaste publiek van de buurtwinkel vond het prachtig. 'Ze kennen Ron allemaal. Hij werkt hier al viereneenhalf jaar.' De engel zelf had het best naar zijn zin. 'De sleur een beetje doorbreken, daar houd ik van', zegt hij. En hij deelde weer een kerstkransje uit. Twee bakkers, zeshonderd oliebollen II Km iüi m oojilog Achthonderd exemplaren van Paul Harmens' boek 'Zwolle in oorlogstijd' zijn inmiddels over de toonbank van de plaatselijke boekwinkels gegaan. 'Het gaat goed', kan de samensteller dan ook met gepaste trots zeggen. Paul Harmens (31) werkt op de melt hij alles over Zwolle in de afdeling vers/houdbaar van het Tweede Wereldoorlog. Foto's, AH-distributiecentrum in Zwol- documenten, voorwerpen. 'De le. Maar buiten werktijd verza- collectie omvat alle aspecten van de oorlog: mobilisatie, dis tributie, verzet, vervolging, on derduiken, bevrijding, noem maar op.' Zijn fascinatie voor de oorlog ontstond door de verha len van zijn vader en zijn groot ouders. 'Mijn grootouders had den onderduikers in huis. Dat vond ik interessant. Ik ben ook met die mensen in contact ge komen. Van mijn opa kreeg ik een persoonsbewijs. Zo groeide mijn belangstelling.' Zelf is Paul van 1963. Had hij de oor log niet graag zelf willen mee- De Tuin van Almere bestaat pas sinds oktober. Om de be kendheid een beetje aan te wakkeren greep de Tuin de feestdagen aan. Met kerst huppelde de zater dagmedewerker al als kerstman over het plein, met oudjaar ke Toppers en Annette Stender het nog bonter, maken? 'Je wenst jezelf toch niet dat je een oorlog mee maakt? Ik ben van na de oorlog en dat moet zo blijven.' De afgelopen vijftien jaar bracht Paul een unieke collectie bij elkaar, waaronder ruim vijf honderd foto's. De meeste ge maakt door amateurs en afkom stig uit particulier bezit. Een kennis bracht hem vorig jaar in contact met een uitgeverij. 'Ze hebben mijn collectie bekeken en waren zeer onder de indruk. Ik kreeg de opdracht om een boek samen te stellen. Daar ben ik driekwart jaar enorm inten sief mee bezig geweest. Foto's selecteren, teksten maken, cor rigeren. Een ontzettende klus. Sinds vorig jaar heb ik een groot respect voor mensen die een boek maken. Ik weet wat het is.' Zijn collega's in het distributie centrum keken vreemd op toen Paul met een eigen boek op de proppen kwam. 'Dat zoeken ze niet achter je. De meeste jon gens van mijn leeftijd houden zich bezig met voetballen en uitgaan. Ik ben meer een huise lijk type. Maar omdat ik nou toevallig een boek heb gemaakt ben ik niet meer of minder dan een ander hoor. Iedereen kan een boek maken, maar je moet er wel wat voor doen. De reac ties op het DC waren zeer posi tief. Veel collega's hebben het boek gekocht. Voor hun ouders of grootouders. Kunnen ze zeg gen: ja, dat heeft een collega van me gemaakt.' Met de viering van 50 jaar be vrijding voor de deur gaat Paul Harmens een druk jaar tege moet. Voor drie tentoonstellin gen heeft men zich inmiddels van zijn hulp weten te verzeke ren. Komt er ook nog een ver volg op zijn boek? 'Dat hangt van het succes van de tentoon stellingen af. Materiaal zat. Ik kan nog wel vier delen vullen.' Paul Harmens met zijn boek Ze trokken hun echtgenoten een kokspak aan en lieten ze oliebollen bakken. 'Zeker zes honderd bollen hebben ze uitge deeld en de mensen vonden ze heerlijk', vertelt Mieke. 'En dat terwijl ze helemaal geen kok zijn. Ze zitten allebei in de bouw.' Oliebollen passen niet echt in het gezonde assortiment van de Tuinen. 'Klopt', zegt Mieke. 'En het waren hele, ech te, vette oliebollen. Daarom ver- 'De mensen vonden ze heerlijk' kopen we nu weer zoveel af- overdag wel', zegt ze. 'Maar slankdruppels.' Of ze zelf nog 's avonds kon ik geen oliebol oliebollen heeft gegeten. 'Ja, meer zien.'

Personeelsbladen | 1995 | | pagina 12