g®^m n i i 'Ik voelde me best bekeken in het begin9 'Gelukkig kan ïk wel eens diensten ruilen9 metamorfose ons heeft goed gedaan" 'In het begin was ik een beetje huiverig' C AHOLD FLITSEN DECEMBER 1994 Ooit was ze sociaal-medisch begeleider bij een bedrijfsge zondheidsdienst. Uit een test bleek dat ze behoorlijk commer cieel onderlegd was. Dus maakte Laura van den Berg (37) in 1992 de overstap naar De Tuinen, als assistent-bedrijfsleider. In april 1994 ging ze naar Operations en kreeg ze de verantwoording over negen filialen. 'Ik voelde me best bekeken in het begin. Ik had een tijdje als vliegende kiep in de filia len gewerkt. Je kent veel mensen, dus het was toch van 'je bent één van ons die opeens iets anders gaat doen'. Eén van de moeilijkste kanten in mijn nieuwe functie vond ik de verantwoordelijkheid op afstand. Je staat verder van de mensen af, je kunt niet alles onder controle hebben. Ik moest leren loslaten, afstand nemen. De filia len dragen ook een eigen verant woordelijkheid. Ik kan ze alleen maar begeleiden naar een opti maal functioneren. Ik betrok het ook op mezelf. Even een uurtje winkelen in de pauze gunde ik me zelf niet. Ja, soms maak ik nog veel te lange dagen. Gelukkig maar dat er thuis niemand zit te wachten. Maar aan de andere kant: ik hou van mijn vrijheid en omgang met verschillende mensen. Iedereen heeft een eigen gebruiks aanwijzing. Die variatie houdt me wakker.' >e Babi Boemboe Bali's, de Nasi Rames, Gado-Gado's. In het begin haalden we alles door elkaar.' Erik Luyckx (28) vertelt hoe hij en zijn collega's in het voorjaar een Indisch 'gamma' van 15 produkten binnen één week in produktie moesten brengen. Luyckx is ploegbaas van de Dyno- lijn bij het Belgische VACO. Zij verpakken kant-en-klaar-menu's in 500 grams en kilobakjes. 'Dat was wat. Binnen één week werd het hele programma geïntrodu ceerd, twee per dag. Al die produk ten hebben hun eigen schikking en uiterlijk. Bovendien kent elk pro- dukt een eigen houdbaarheid en Soms komen veranderingen wel erg onverwacht. Een fikse brand begin dit jaar in het restaurant De Hoop Op d'Swarte Walvis in Zaandam was voor ma nager Arie Siliakus aanleiding om ook de 25 jaar oude keuken eens flink op te knappen. Het werd tijd voor de meest geavanceerde appa ratuur, een nieuwe routing en een nieuwe functie voor Ron Möllen- kamp, nu chef de partie Vis. Ron: We hadden nooit gedacht dat het nog eens zo ver zou komen. De ver bouwing is groots geweest. We werken nu bijvoorbeeld met een inductiekachel. Een computerge stuurde warmtebron die werkt op magneetstralen. Fantastisch ge woon, snel, schoon en kostenbespa rend. De stress is duidelijk afgeno men, we werken veel rustiger. Ook dankzij de nieuwe routing. De groente-afdeling is nu geïntegreerd in de vis- en vleesafdeling. Vroeger was alles apart. Dit werkt vlotter, dat wist ik al uit ervaring bij ande re bedrijven. Ik heb ook heel erg mijn best gedaan de laatste maan den om te laten zien dat het werkt. Het was namelijk mijn idee. We werken eigenlijk nog. veel harder dan voorheen, het is ook drukker. We zijn toch negen maanden dicht geweest. Deze metamorfose heeft ons goed gedaan. We hebben tegen elkaar gezegd: we gaan voor een tweede Michelinster en een nog grotere klantenkring. En mijn ver andering? Ik ben nu nog veel all- rounder geworden.' ls voetbaltrainer zeg ik al- tijd: eerst proberen, niet te snel zeggen dat iets niet kan. En blijf je met knelpunten zit ten, bespreek ze dan.' Huub Groenewegen is manager van Jamin-filiaal 8750 in Maas tricht. Sinds een jaar werkt hij met de nieuwe Jamin-formule in ontwikkeling. 'In het begin was ik een beetje huiverig. Een hogere omzet met minder manuren in een nieuwe formule, hoe pak je zoiets aan? Die schrik bleek gelukkig overbodig. Het hoofdkantoor biedt ons goede ondersteuning. Het nieuwe meubilair voor het zelf- schepsnoep en de lollies is heel doordacht ontworpen. Het bijvul- krijgt dus een andere C02 men ging. Ik heb de bakjes met voor beelden over de indeling maai- op de inpakmachine geplakt. De pro duktie is hoog, want we draaien ook nog gewoon ons programma met stamppotten, lasagnes en spaghetties. We moeten heel strak plannen, dat vereist VVM ook. En we werken best veel over. Als er een bak van 300 kilo in produktie gaat, moeten we hem afwerken, ook al wordt het nacht. En dan denk je weieensMaar iedereen is gemotiveerd, want het bedrijf groeit hard. Ik kijk ook welke men sen ik op welke plek aan de lijn zet en in die opzet roteren we, zodat er wat afwisseling is. Voila, je moet absoluut flexibel zijn. Ik werk in wisseldiensten, mijn vrouw bij Phi lips ook. We zorgen er altijd voor dat we dezelfde shift hebben, an ders zien we elkaar zo weinig. Ge lukkig kan ik met mijn collega wel eens diensten ruilen.' len kost minder tijd. En door de nieuwe bestelprocedure is de aan levering veel efficiënter geworden. Ons filiaal loopt als een trein, ook mede dankzij de tv-commercials. We draaien weekomzetten varië rend van 28% tot wel 108% meer! De sfeer is enorm verbeterd, we zijn er trots op. Maar ik waak er wel voor dat het niet ten koste gaat van onze gezondheid. De ont wikkelingen gaan in zo'n hoog tempo. Soms denk ik: kunnen we dit wel bijhouden, ik bedoel ook mijn collega's in andere filialen. Vroeger, voor de overname, werd er voor ons gedacht, de produktivi- teit was laag. Nu moet je het zelf doen, het is jouw winkel. Heel sti mulerend, maar je moet wel je aandacht erbij houden. Veel werk overleg is noodzakelijk. Elke dag, anders gaat het fout in deze turbu lente tijd. Maar zitten we ergens mee dan wordt er nu echt naar ons geluisterd. Zo voorkom je stress situaties en blijft investeren in de toekomst ook gezond!' ©1994 NIC Escher/Cordon Art - Baarn (alle rechten voorbehouden)

Personeelsbladen | 1994 | | pagina 8