i 'Het ontregelt toch je privéleven' 'W 4Ik kaï eigen nemen 4Ik moest een balans zien te vindi 4. *D n verantwoor- m deïijkheid is toegenomen' Ik kan nooit met mijn gezin eten' V lot ferken in een avondwin kel. Óaar moest ik goed over nadenken, het ont regelt toch je privéleven.' John Ar- don (29) begon in oktober van dit jaar aan zijn nieuwe loopbaan in de eerste AH-avondwinkel van Ne derland, in Den Haag. 'Ik was nog afdelingsmanager Vers in het fili aal in de Koningsstraat, toen ik ge vraagd werd voor deze baan. Een zwaardere functie met avond- en soms weekenddiensten. Maar ik heb me ruimschoots kunnen voor bereiden voordat we open gingen. Personeel geworven en cursussen gevolgd. Vooral kassa- en FMA-ta- ken moest ik bijspijkeren. In dit avondfiliaal moet je gewoon alles kunnen. Het grootste voordeel vind ik dat ik nu onze kleine Ste fan zie opgroeien. Mijn vrouw werkt part-time, maar we hebben nu overdag geen oppas meer nodig. Alleen mijn vaste sportavond is in de verdrukking gekomen, ik kan nu nog maar eens in de twee we ken tennissen. Deze baan is een uitdaging. Ik kan mezelf nu bewij zen als 'winkelmanager'. Het vergt natuurlijk wel meer inspanning: één afdeling onder je hoede of een hele supermarkt. Vooral de geld- verwerking vraagt meer aandacht. En de belevering hapert nog. We I»*»* ^M*0en ik uiteindelijk bedrijfs- I leider werd dacht ik: wat ik H voor Etos kan, kan ik ook voor mezelf.' Sophie Makker (28) begon elf jaar geleden haar loop baan bij Etos als verkoopster. Sinds twee maanden is ze Etos- franchiser in de Hilversumse Kerkstraat. 'Ik heb wel wat nach ten wakker gelegen, toen ik een maal de beslissing genomen had. Geld investeren, eigen filiaal, nieu we medewerkers. Hoe zal het gaan, welke ideeën hebben zij, ik ben nogal direct, loop ik niet te hard van stapelHet is span nend. Ik voel me geen baas, ik wil vooral samenwerken. Mijn klanten goed adviseren en produkten ver kopen waar ik ook zelf achter sta. Ik wil de winkel ook veranderen. Meer cadeau-artikelen, de etalage eruit, een open atmosfeer. In al die jaren heb ik veel bij Etos geleerd, er is een goed beleid. En dat heeft me gestimuleerd om franchiser te worden. Ik heb veel, gen van de francb vooral in het begin.!: ook: dit is echt wat v; hie. Ik kan nu mijn ei$ gen nemen en ken Maar het ondernemer nog meer voordelen: i! korter gaan werken.! van bedrijfsleider wa:: lijk. Als eigen baas dg wel kan. Ik heb de jt nomen. En ik kan aanbevelen!' zijn het enige WM-filiaal in Den Haag en bovendien een avondwin kel. Dat vraagt een grote aanpas sing op het DC. Maar we draaien boven verwachting. En als eerste AH-avondwinkel in Nederland krijgen we veel belangstelling van de pers, dat is toch wel erg leuk voor mij.' j ft^E Ik was een echte zwart/wit den ker: slikken of stikken. Mijn houding is heel wat genuanceer der geworden. Dat moest ook wel.' In 1993 nam manager Informatie systemen en Technologie Rob Groenestein (33) de taak van Pie- ter van Diepen als operationsma- nager bij James over. 'Als techneut was ik alleen gewend te communi ceren op beleidsniveau. De taal van de mensen op de werkvloer moest ik echt leren. Ik moest de vloer op, de spijkerbroek aan. Van de ene op de andere dag had ik honderd medewerkers onder mijn hoede. Gelukkig zitten we nu, kan toor èn produktie, in één gebouw. Dat is veel beter voor de sfeer en de motivatie. Want in James moet je geloven. Ik heb ook cursussen gevolgd: ge leerd mijn gevoelens te verwoor den en mezelf te verplaatsen in de medewerkers op de vloer. We zijn een jong bedrijf dat constant in be weging is. Dat vraagt een flexibele werkhouding van ons allemaal. Ik moest een balans zien te vinden, fj; Enerzijds de afstand met de men- !|$j sen om mij heen vérkleinen, an derzijds blijf ik ook een baas die beoordelingsgesprekken moet voe ren. Dit proces heeft me toch wel een half jaar gekost. Ik ben tevre den, het vertrouwen is gegroeid, de produktiviteit is verhoogd. James is ook mijn leven geworden. Mijn vrouw begrijpt dat gelukkig, zon der haar steun was de kans op suc ces minder geweest. Tuurlijk was het wennen, soms ook die twijfel. Maar ik ben blij dat ik deze sprong in het diepe genomen heb.' HSHi eze nieuwe formule vraagt 'om een andere werkwijze. Daarom is het belangrijk dat we als team goed op elkaar zijn ingespeeld.' José Tushuizen (28) is bedrijfsleider van het Etos-filiaal in Zaandam dat sinds augustus 1994 een pilotwinkel is. T)e winkel heeft een veel opener karakter ge kregen. Met testerunits op zoge noemde schoonheidseilandjes. Je kunt nu echt rondsnuffelen, uit proberen, betasten, ruiken. Dit be tekent voor ons dat we veel alerter moeten zijn: kijkt de klant alleen of wil zij nu geholpen worden. Dus ook erop letten dat constant de cruciale punten in de winkel bezet zijn. Mijn verantwoordelijkheid is toegenomen, ook naar het team toe. We zijn een proefopstelling, al les wordt uitgeprobeerd en dat vraagt om een zeer flexibele hou ding. Ik probeer zo gestructureerd mogelijk te werk te gaan. Vooruit kijken en oplossingen bedenken. Maar soms moet ik ook even op mijn hoofd krabben. Je denkt de goede indeling te hebben gevon den, hoor je dat het weer over en anders moet. Gelukkig is het hoofdkantoor dichtbij, ik bel direct als ik er niet uitkom. Ik wist waar we aan begonnen. Wij allemaal, toen we in dit filiaal gingen wer ken. We moeten er gewoon voor zorgen dat we als groep goed op el kaar ingespeeld blijven, dus echt veel praten. Want wat we doen hier, kost veel energie. Maar we zijn ook het paradepaardje. Ieder een komt kijken. Wij hebben de primeur en dat geeft ons allemaal een erg goed gevoel.' Trouw aan zijn baas is Jan Er- men (37), kwaliteitscontro leur bij GVA in Ede, altijd ge weest. In vijftien jaar tijd is hij vijf keer achter de baas aan gereisd. Vanuit Maarssen op en neer naar Zaandam, Breukelen en Ede, altijd met de trein. Tiet reizen valt me aan?I ken, a dus oc heb ik het oi weerl me di rij bes collegi poolei weer nog met n legger

Personeelsbladen | 1994 | | pagina 6