L AMELAND
le jaaromzet
laanden
7
FRIESLAND
k HOLWIRP
erd. Aan weerszijden van de vaargeul is de
een betonnen walvis zijn door het terugge-
ns in zwembroek baggeren over het wad in
s stap zakken ze tot hun enkels in het slijk,
weg naar Ameland, naar de noordelijkste
lvan Nederland.
Geleuter
NseJcnc**';
SCHIERMONNIKOOG
ENGELSMAN PLAAT
Theo Pijpers:
'Het isolement
stimuleert het
drankgebruik'
De bijzondere locatie van de Gall
Gall-winkel stelt bijzondere eisen aan
de bevoorrading. De bestellingen van
de slijterij worden vanuit het DC in
Zoeterwoude in rolcontainers afgele
verd bij een doorvoercentrum achter de
dijk bij Holwerd. Daarvandaan brengt
vervoerder HTO ze via de veerboot
naar Ameland. 'Vrijdag geef ik de be
stelling door, zondag zijn er nog aan
vullingen mogelijk en op dinsdagmor
gen om half twaalf staat de vracht voor
de deur. Die is dan 's ochtends vroeg
vanuit het DC in Zoeterwoude vertrok
ken. Het klopt altijd. Nou ja, ik heb één
keer een verkeerd doosje gehad. Een
ander merk vieux. Ik had Parade be
steld en ik kreeg Hoppe.' Ondanks de
extra kosten die het vervoer naai- het
eiland met zich meebrengt, zijn de ver
koopprijzen precies hetzelfde als in elke
andere Gall Gall. 'Moet ook wel,
want ik wil geen geleuter over een fles
jenever die in Amsterdam minder kost
dan hier.' Hoe de süjter de marges dan
in stand houdt? Simpel. 'Ik adverteer
wat minder en ik geef niet zo veel fol
ders meer uit.'
Pijpers verdeelt zijn tijd tussen de slij
terij en het hotel. De verkoop in de win
kel laat hij grotendeels over aan zijn
medewerker Maurice. Maar als de auto
van HTO voor de deur staat is de slijter
niet te beroerd om zelf ook wat dozen
naar binnen te gooien. En in tijden van
grote drukte wordt er personeel aan
het hotel onttrokken om bij te springen.
Hoewel, personeel? Dat vindt Pijpers
maar een rotwoord. 'Ik spreek zelf lie
ver van collega's. Dat geeft ook beter
aan hoe we hier met elkaar omgaan.
Alles is bespreekbaar, als de toon maar
goed is. Dat is mijn motto.'
Als het seizoen is afgelopen en het ei
land ten prooi valt aan gierende na-
jaarstormen en snijdende winterkou, is
de Gall Gall-vestiging aangewezen
op de klandizie van de Amelanders zelf.
Het drinkpatroon van de eilandbewo
ners voegt zich naar het weer. 'Zo gauw
het kouder wordt, gaat de omzet van
rum, jonge jenever en Beerenburg om
hoog', weet Pijpers. Het isolement waar
je op een eiland mee te maken hebt en
dat vooral in de wintermaanden voel
baar wordt, stimuleert het drankge
bruik. "En dan heb je hier in november
nog het "sünterklaasfeest". Een Ame
lander traditie, een soort carnaval,
waarbij groepjes Amelanders twee
avonden onherkenbaar verkleed langs
de horecagelegenheden trekken om met
de aanwezige vrouwen te dansen. Met
name in de voorbereiding, het maken
van de uitdossingen, wordt menig glas
genuttigd.' Pijpers zou nog urenlang
kunnen uitwijden over het eilandge
voel, over het Amelander doedelzak-
korps en over het bloeiende vereni
gingsleven, maar we hebben een boot te
halen. Onderweg naar de haven wil de
franchiser nog wel kwijt dat hij zich in
middels 100% Amelander voelt. Ik heb
me altijd voorkomend opgesteld. Gere
serveerd, maar toch zeggen wat je
vindt. Dan word je geaccepteerd. Het
gaat om de toon. Iedereen kent elkaar
hier en buiten het seizoen is het gerod
del niet van de lucht, maar bij tegen
slag vormen de bewoners één blok. Dat
heb ik aan de wal nog nooit meege
maakt.'
Een eiland
vol met lokale
dranken
Gall Gal! Ameland
