GALL G
De nelft van
in drie i
6
AMELAND]
Over het buffet
Begrip
De veerboot Sier verlaat de haven van Hoh
Waddenzee drooggevallen. De contouren va
weken water zichtbaar geworden. Vier jong
de richting van het kunstwerk in zee. Bij el!
Vanaf de boot wordt gezwaaid. We zijn op
Gall Gall-wink
TERSCHELLING
In het voorjaar van 1965 kwam Theo
Pijpers vanuit Utrecht met een tas vol
bakkersdiploma's naar Ameland. Hij
kon als seizoenshulp aan de slag bij
banketbakkerij De Jong. 'Ik was net uit
militaire dienst. Een vriend van me
werkte al op Ameland. Die belde om te
vragen of ik hier als vakantiekracht
wilde werken. Op zondagochtend kwart
voor tien stond ik op de stoep. Het eer
ste wat De Jong wilde weten was of ik
al naar de kerk was geweest. Niet dus,
want ik was al heel vroeg uit Utrecht
vertrokken. Ik kon meteen aanschui
ven in de kerkbanken. Dat was mijn
eerste kennismaking met Ameland.'
Het beviel Pijpers zo goed dat hij bleef.
In 1970 trouwde hij met een nicht van
de banketbakker, de dochter van hotel
eigenaar De Jong. Al vrij snel werd hij
door zijn zwager gevraagd een slijterij
te gaan runnen. Tot dan toe werd de
drank over het buffet van het hotel ver
kocht. Maar de verkoop nam dusdanige
Zeker, de Gall Gall in het plaats
je Nes mag volgens slijter Theo
Pijpers best als seizoenwinkel
worden bestempeld. Ameland telt 3.300
inwoners, maar in het hoogseizoen zit
ten er 35.000 toeristen op het eiland.
De maanden juli, augustus en septem
ber zijn dan ook goed voor 50% van de
jaaromzet van de slijterij. Biermerken
als Dikke Nek, Natte, Zatte, Moeder
Overste, Houten Kop en Ara Bier vlie
gen er de deur uit. Duitse toeristen ha
len er hun Krombacher, Warsteiner en
Bitburger. En vruchtendrank, veel
vnichtendrank. Bessenjenever, daar
zijn de oosterburen gek op, zegt de Gall
Gall-franchisenemer, die de slijterij
samen met enkele familieleden in een
vennootschap onder firma (VOF) heeft
ondergebracht. En wat ook loopt als
een trein: de lokale spirituosa. Pijpers
heeft er een heel eiland in zijn winkel
mee volgestouwd. Kan geen klant om
heen. De Amelander Kruidendrank
naar een eigen recept van Pijpers over
leden schoonvader J.H. de Jong en
Cranberry-wijn uit de zonnige duinval
leien. En niet te vergeten de Amelan
der Bessenjenever, de Amelander Bee-
renburg en de Amelander Jonge Jene
ver, met op het etiket twee leden van
de plaatselijke volksdansgroep voor een
Amelander huisje. TJit 1625', verduide
lijkt de slijter. Triomfantelijk wijst hij
naar de overkant van de straat. En
waarachtig: daar staat het huisje uit
1625. Recht tegenover de slijterij. En
daarachter de voormalige vuur- annex
uitkijktoren, niet te verwarren met de
kerk waar Pijpers direct na aankomst
op het eiland naar toe werd getroond
door zijn toenmalige baas.
vormen aan, dat de tijd rijp was voor
een aparte winkel: slijterij De Jong. De
banketbakker werd slijter. 'De slijterij
was zelfstandig van mei 1971 tot 23
maart 1994. Draaide prima. De enige
grote slijterij op Ameland. En nu wil je
zeker weten waarom we dan Gall
Gall zijn geworden? Nou ja, we wilden
grondig renoveren en de concurrentie
zo veel mogelijk op afstand houden.
Daarom hebben we gekozen voor de
Gall Gall-formule. Daar zit een ster
ke organisatie achter. Dat kunnen an
deren niet zeggen.'
Zo werd slijterij De Jong in maart van
dit jaar dus een Gall Gall-winkel.
'Maar de naam De Jong gebruiken we
naast Gall Gall nog steeds in onze
folders en op onze flessen. Het is nu
eenmaal een begrip. De naam De Jong
heeft een vertrouwde klank op Ame
land, net als Metz en Brouwer. Gall
Gall geniet nog niet zoveel bekendheid
in het noorden. De klanten keken er in
het begin dan ook vreemd tegenaan.
"Ze zullen de zaak toch niet verkocht
hebben?", zeiden de mensen hier. Ik
heb al heel wat keren moeten uitleggen
wat franchising nou precies inhoudt. Ze
moeten er nog steeds aan wennen.'
We drinken koffie in een uitspanning
om de hoek: hotel-restaurant De Jong,
het familiehotel waar Pijpers inmiddels
ook mede-eigenaar van is. Vaak krijgt
hij in z'n slijterij klanten die de avond
ervoor als gast in z'n restaurant van de
wijn hebben genoten. 'Niet dat we in de
winkel dezelfde wijnen hebben, maar
we kunnen zo'n klant wel altijd een
vergelijkbare wijn aanbieden. Vroeger
dronken ze hier alleen maar half zoete,
witte wijn of rosé. Dat is nu wel anders.
Er komen steeds meer wijnkenners op
Ameland. Niet in de laatste plaats on
der invloed van de horeca en de slijte
rij.'
SViedewerker
R/iaurice ver
koopt alweer
een fles
