'Bij Albert Heijn heb ik geleerd in een team te werken' 6 Willy van de Kerkhof: Het WK Voetbal in Amerika is begonn inmiddels opzitten. Maar de weg na kend zitten er in de selectie van het N kers. Dat is wel eens anders gewee jaar bij Albert Heijn onder contract c Brom liep een halfjaar stage bij AH Oranje. Reden genoeg voor Flitser Spiegelen Sperzie bonen Gastheer Recordaantal Vanenburg Finale Op het WK in 1974 zat hij op de bank, vier jaar later stond hij in de basis: Willy van de Kerkhof, de enige oud-medewerker van Albert Heijn die ooit in de finale van het WK-voetbal speelde. Flitsen sprak met hem over zijn tijd bij Albert Heijn, zijn voetbalcarrière en de kan sen van Oranje in Amerika: 'Nederland wordt wereldkampioen!' 'Puur toeval', zegt- Willy van de Kerkhof (42). Dat hij als voetballer de bijnaam 'Stofzuiger' kreeg heeft volgens hem niets te maken met het feit dat hij te genwoordig bij een schoonmaakbedrijf werkt. Hij is PR-directeur bij CSU in Uden. En trouwens: binnenkort be gint de ex-intemational voor zich zelf. Een bedrijf in sponsoring z' en relatiemarketing. Zijn PSV-shirt prijkt ingelijst aan de muur. Op het prikbord ft hangt het wedstrijdschema van het WK-voetbal. Daaronder zijn lijfspreuk: 'Een man van kennis is hij die weet waar hij kan vinden wat hij niet weet.' En dat voor ie mand die 'm tijdens de pauze van een toela tingsexamen van de MULO smeerde, samen met twee- f\ J lingbroer René. Ze hadden een hekel aan leren. 'Leren zag ik niet zitten', herinnert Van de Kerkhof zich. 'Ik ging liever werken.' deed het vaak te mooi. Dan was mijn baas bang dat geen klant meer een pak koffie van het schap durfde halen. Tik te hij de pakken weer uit het gelid. Be stellen deed ik later ook. Dat was leuk werk. Liep ik de hele vrijdag met een bloknoot al le straten af.' En zo kwam hij in 1964, op 14-jarige leeftijd, in dienst bij Albert Heijn 5564 in Helmond, een zelfbediening (ZB), de voorloper van de supermarkt. 'Ik deed er van alles: vakkenvullen, spiegelen, kassadraaien, noem maar op. Woens dag was vuldag. Dan ging het erom wie het eerst de bestelling gespiegeld en wel in de schappen had. Het competi tie-element zat er al vroeg in, ja. Ik Z'n voetbalcarrière ontwikkelde zich on dertussen voorspoe dig. Hij speelde bij de amateurs van Hel mond en werd geselec teerd voor de Brabantse jeugd- selectie en het Nederlands ama teurelftal. 'Ik heb mooie momen ten meegemaakt. Ook merkwaardige. Ik werd er een keer in de eerste helft uitge stuurd en René raakte geblesseerd. Mijn broer bleef na de rust in de kleedkamer en ik ging het veld weer in. Niemand had het door. Zo leken we op elkaar. Ik kreeg ook wel eens een gele kaart die voor René bestemd was. Eri ik nam wel eens een vriendin van hem over. Dat soort dingen.' Op het werk stilde de Brabander zijn honger naar de bal in de lunchpauze, op een pleintje achter het filiaal. We gebruikten blikken sperziebonen als doel. Vaak gingen die vol deuken het schap weer in.' Net als in de voetballe rij legde de getalenteerde middenvelder ook als AH-medewerker een tomeloze ambitie aan de dag. Zijn doel was om bedrijfsleider te worden en daar had hij alles voor over. Leren op school vond hij maar niets, maar bij Albert Heijn volgde hij de ene cursus na de andere. Op zijn 18e slaagde hij voor het diplo ma bedrijfsleider ZB. Net op het mo ment dat hij een eigen filiaal zou krij gen, werden hij en zijn broer gecontrac teerd door FC Twente. Dat was in 1970. Willy werd semi-prof en ging als part-timer werken in filiaal 1008 in En schede. Toen hij drie jaar later naar PSV vertrok had hij inmiddels ook zijn papieren voor supermarktbedrijfsleider op zak. 'Ik was één van de jongste su permarktbedrijfsleiders van Neder land.' Zelfs nadat hij in 1973 door PSV werd gecontracteerd, wilde Van de Kerkhof bij Albert Heijn blijven. 'Ik wist toen nog niet of ik zou slagen als profvoet baller. Als het niet zou lukken, dan had ik nog altijd bij Albert Heijn verder kunnen gaan. Maar het bleek niet lan ger te combineren. En voetbal trok me toch iets meer', zegt de ex-prof zonder een spoor van ironie. Hij denkt dan ook met veel plezier terug aan zijn AH-tijd. 'De uitstraling die het bedrijf had, de kwaliteit. Dat sprak me aan. Albert Heijn heeft me gevormd tot wat ik nu ben. Ik heb er geleerd om in een team te werken. Om als collega's met elkaar om te gaan. Ik heb er ook geleerd dat je klaar moet staan voor andere mensen. Dat je er verzorgd uit moet zien. Je bent in een winkel tenslotte gastheer voor duizenden mensen.' Als voetballer bereikte hij de top. De middenvelder speelde een recordaantal van 88 Europa Cup-wedstrijden; hij werd 110 maal geselecteerd voor het Nederlands elftal en speelde 63 inter lands. Op het WK in Duitsland in 1974 Van de Kerkhof in actie tegen West-Duitsland zat hij op de bank, vier jaar later in Ar gentinië deed hij in alle wedstrijden mee. Van de eerste tot de laatste secon de. Met Neeskens en Haan vormde hij de ijzersterke middenlinie. Zijn inter nationale faam heeft hij aan dat toer nooi te danken. 'René en ik waren de eerste eeneiige tweeling in een wereld kampioenschap. Ik heb nog nooit zoveel interviews gegeven als toen. Voor velen ben ik nog altijd die voetballer van het WK '78. Daar heb ik nog steeds profijt van. Ik krijg nog regelmatig uitnodigin gen om in Zuid-Amerika te spelen. Bin nenkort ga ik met een Europese selec tie naar Indonesië. Drie weken voor een paar wedstrijdjes. Als ik bij Albert Heijn was gebleven hadden ze me niet gevraagd, nee. Dan was ik misschien naar een cursuscentrum gegaan. Had ook leuk kunnen zijn.' nooit hadden kunnen winnen. Die Itali aanse scheidsrechter kon het niet ma ken dat Argentinië zou verliezen. Ze moesten wel wereldkampioen worden.' De Stofzuiger sloot zijn carrière in 1988 af, na 18 jaar profvoetbal. In zijn ogen is het voetbal in die jaren nauwelijks veranderd. 'Het is misschien wat snel ler en efficiënter geworden. Spitsen krijgen niet minder ruimte dan vroe ger. Wij speelden ook in de mandek king. Harder is het ook niet geworden, Absoluut niet. Wat krachtiger mist schien, omdat ze tegenwoordig met ge wichten trainen. Dat heb ik bij PSV ook een keer gedaan. Ik verrekte meteen een spier. Jarenlang blessurevrij en dan zoiets.' De WK-fmale tegen Argentinië be schouwt hij als het hoogtepunt van zijn loopbaan. 'Dat was de beste wedstrijd uit mijn carrière. Het was sneu dat we verloren, maar ik behoorde wel tot de beste spelers van het veld. Ik geloof trouwens nog steeds dat we die finale Over de kansen van Oranje in Amerika: is hij duidelijk. 'Nederland wordt we reldkampioen. In grote lijnen ben ik het eens met de keuze van Advocaat. Ik zou alleen Vanenburg erbij gehaald hebben. Maar het elftal heeft Rijkaard, Wouters, Koeman en De Goey. Die kun nen het team dragen. Een sterk collec-, tief. Ik hoop alleen niet dat ze Brazilië in de tweede ronde loten. Dat zou wat mij betreft de finale moeten zijn. Dat hoop ik tenminste. De kaartjes heb ik al laten reserveren.'

Personeelsbladen | 1994 | | pagina 6