14 X12'/, 175 DIENSTJAREN -GIRLS P0EZIE ONDER EEN LAAGJE STOF XXy/ Koffie Parttimer Roy van Roeden schrijft gedichtenbundel straties, nu doen we er twintig. moeten geloven, is dat niet no- AHOLD FLITSEN MAART 1994 AHOLD FLITSEN MAART De eerste kroppen sla, bloemkolen en uien die de Ba- rendrechtse Groentecentrale verlieten, deden dat in september 1981. En ze waren er allemaal bij. De me dewerkers van het eerste uur. Het assortiment is sinds die tijd enorm uitgebreid. Panklaar, kleinverpakking, mango's en kiwi's. Maar de medewerkers zijn er nog steeds. De meesten althans. Afgelopen 17 februari vierden veertien van hen hun 1272-jarig jubileum. 'Een unicum', zei bedrijfs leider Wietze van der Honing tijdens de feestelijke ochtend toen alle jubilarissen zich hadden verzameld. 'Het was in die tijd toch makke lijker om werk te vinden dan te genwoordig', zegt- Piet Huis man, orderverzamelaar. 'Maar het was ook gezelliger. Je kende elkaar. Nu is het zo groot en verbreid dat we elkaar nog maar zelden zien. Daarom vond ik het geweldig dat iedereen er was, die ochtend van de 17de februari. Ze waren zelfs uit de nachtdienst teruggekomen.' De nachtdienst was er in het begin ook nog niet', weet Egge Petzin- ger. 'En toen het nachtwerk werd ingevoerd was het op vrij willige basis.' Egge werd inder tijd ontslagen bij Bakker, een groothandel in groente en fruit uit Barendrecht. 'Er was geen werk meer, omdat Albert Heijn zelf ging beleveren. Het was dus logisch dat we bij de groen tecentrale terecht kwamen. Het was een soort overplaatsing.' Accountmanager Piet Rozen- daal is de enige die niet van de kop af bij de groentecentrale werkt. Hij zat eerst drie jaar in het filiaal. Maar hij weet nog wel een paar cijfers te noemen. 'Toen ik hier begon deden we 50.000 colli per dag. Als we 100.000 haalden dan was er ge bak. Nu is 100.000 colli de ge woonste zaak van de wereld. Maar ja, toen beleverden we zo'n 70 filialen, nu, geloof ik, 164.' Het verbaast hem trou wens niet dat iedereen het zo lang volhoudt bij AH. 'Het is ge woon een goed bedrijf.' Achter v.l.n.r. Rens Willemstein (fustmedewerker), Piet Huisman, Theo van het Geloof, Peter Rijsdijk (allen orderverzamelaars), Rick Verhoef (onderhoudsdienst), Gerard Schöll, Egge Petzinger en Jaap Coomans (orderverzamelaars). Voor v.l.n.r. Henk Steur (orderverzamelaar), Joke Büscher (administratief medewerkster), Arie Moret (orderverzamelaar) en Piet Rozendaal (accountmanager) De dichter van de Mid deleeuwse Maria-le- gende 'Beatrijs' waar schuwde er al voor: 'Van dichten comt mi cleine bate Die lieden raden mi dat iet la te. Vrij vertaald: Dichten levert maar weinig op/ De mensen ra den het me af. Veel is er sinds die tijd niet veranderd. 'Poëzie verkoopt voor geen meter', weet Roy van Roeden. Toch bracht de AH-parttimer van het Zwolse fili aal 1220 een dichtbundel uit. 'Misschien wel uit een roman tisch idee van onsterfelijkheid.' 'Stoffige straten' heet zijn werk. 'Stoffig', omdat het verleden een grote rol speelt. 'Ik probeer met zo min mogelijk woor den zo veel mogelijk te zeggen', ver klaart de dichter. 'De kunst van het weg laten. Er zijn genoeg boeken waar met heel veel woorden niks wordt gezegd.' Van Roeden zegt dat hij overal en altijd kan schrijven. 'Een beeld is meestal de aanleiding voor een gedicht. Dat kan je overal overkomen. Op de fiets, onder de douche. Ik kan me alleen niet herinneren dat ik ooit een gedicht ben begonnen bij Albert Heijn. Terwijl het toch een inspi rerende omgeving is. Al die verschillen de mensen.' Gevoel is voor elk gedicht van Van Roeden belangrijk. 'Hoewel mijn gevoel erbij anders kan zijn dan dat van de lezer. Daarom ga ik ook niet zeggen waar het over gaat. Voor mij zijn deze gedichten klaar. Voor de lezer begint het nu.' Zijn kleine bundel is in twee klassie ke thema's gedeeld. Geboorte en dood. Roy schrijft al lang gedichten. 'Een hoop weggegooid', zegt hij. 'Daar heb ik soms wel spijt van. Maar ik heb nog een bu reaula vol onafgemaakte gedichten. Soms lees ik ze door en heb ik er weer ideeën bij.' De gedichten die hij selec teerde voor 'Stoffige straten' werden ge lezen door Paul Gellings, die zich de laatste jaren in de kijker dichtte, en poë- ziecrack Rutger Kopland. Zij trokken Van Roeden over de streep. 'Toen heb ik ook besloten alles zelf te doen. Bij een uitge ver ben je toch afhankelijker. Nu heb ik alles zelf bepaald. Tot het ontwerp voor de omslag aan toe.' Roy betaalde de uit gave zelf en liet uiteindelijk honderd bundels verschijnen. Hij heeft er nog vijftien. 'Ik ben er best tevreden mee. Honderd lijkt niet veel. Maar als je be denkt dat bekende dichters als Kopland een oplage van negenhonderd halen, dan zit ik niet slecht voor de eerste keer.' 'Trouw nooit een dichter mijn dochter', schreef Annie M.G. Schmidt ooit. Fout. Roy's vriendin Rana Berends maakte bij een aantal gedichten tekeningen. En Roy is er over te spreken. 'Van het begin af aan was duidelijk dat de tekeningen van Rana prachtig samengaan met de gedich ten. Ze verklaren niks, ze staan op zich zelf.' De rode pakjes, wie kent ze niet? Elke klant die regelmatig een grote AH-winkel bezoekt, is ze wel eens tegen het lijf gelo pen. 'Kopje koffie?' Het Perla- promotieteam doet wekelijks zo'n twintig demonstraties. 'In de tweehonderd grootste filia len van Albert Heijn', zegt Erik Leebeek, koffieverkoper bij Marvelo. 'En ze zijn toch en thousiast.' De Perla-stewardes- sen zijn niet bij AH in dienst. Ze werken voor een promotie bureau. 'Maar toen we ze ver telden dat we voor het eerst in 1993 het aandeel van Perla in de AH-winkels hadden kunnen vergroten, stonden ze allemaal te juichen', zegt Leebeek. 'En terecht.' Een jaar geleden gin gen Marvelo en AH professio neel met het team in zee. Daar voor werden er zo af en toe de monstraties georganiseerd. Maar de frequente demo's wer pen hun vruchten af. 'Toen we begonnen deden we tien demon- Voor de vrouwen de koffie aan de man gaan brengen, worden zij een dag bijgepraat over Per- la. Dia's, een rondleiding door de Marvelo-koffiebranderij en uitleg door koffiedeskundigen. 'Ze weten er alles van', zegt Leebeek. AH-er Ben Kroon plant de demonstraties in den lande. 'Op vrijdag en zaterdag, de drukke dagen.' Eén maal per jaar komen de dames bijeen. 'Een jaarlijkse motivatiedag', heet het. Maar als we Leebeek

Personeelsbladen | 1994 | | pagina 12