'W
'D
'Biefstukken
zijn het
makkelijkst
om in
te pakken'
'Marvelo-
mensen
willen liever
iets hartigs'
'Nederlanders
zijn gehakteters,
dat is wel zeker'
'Zelf drink ik
liever een birfi"'
'Ik heb in
7 jaar
misschien
wel 12
miljoen
potjes
gevuld'
Annemarie Savastano
inpakster CS:
Clasina Missler,
medewerkster
bedrijfsrestaurant
Marvelo
Wim Swart, coördinator
gehaktfabriek CS:
Francisco Paula de Pires,
machinedrijver
Marvelo-wijnafdeling:
Turan Dernek,
Marvelo-medewer-
ker pasta-afdeling:
AHOLD FLITSEN EXTRA EDITIE OKTOBER 1993 i
■ij pakken hier in wat de
I slagers snijden. We leg
gen het vlees in foodtai-
ners. En die gaan vervolgens de in-
pakmachine in. Aan het eind van
de machine wordt het vlees gewo
gen en komt er automatisch een
sticker op met gewicht, prijs en ui
terste verkoopdatum. Is het recla
me, dan komt er een reclamesti
cker op: is het scharrelvlees, dan
komt er een scharrelvleessticker
op en is het a la minute, dan komt
er een a la minute-sticker op. We
gebruiken verschillende maten
foodtainers. Draaien we pondjes
dan gebruiken we foodtainer 77,
voor kilo's hebben we nummer 3s
nodig en schnitzels gaan in num
mer 69. Biefstukken zijn het mak
kelijkst om in te pakken. Daar
gaat er maar één in elke foodtai
ner. Bij ponden moet je af en toe
een beetje gokken. De ene keer heb
je aan twee lappen genoeg, de an
dere keer heb je er drie nodig.
Kwestie van feeling. De nieuwe
slagerij? Ik moet nog even wennen.
Het is een stuk ruimer. Dat is voor
het werk wel beter. In de oude sla
gerij stonden we allemaal dichter
bij elkaar. Dat was wat gezelliger.'
k it restaurant is een hele
I vooruitgang vergeleken
met die in de fabriek aan
de Oostzijde. Neem nou de tafels
en stoelen. Allerlei verschillende
kleuren, dat maakt het gezellig. In
de oude fabriek hadden we licht
groene tafeltjes en allemaal zwarte
stoelen. Recht toe, recht aan. Het
is hier bovendien lekker licht.
Maar we hebben wel onze draai
moeten vinden, hoor. Het is alle
maal groter. We hebben nu een
aparte spoelkeuken, een aparte
koude en een aparte warme keu
ken. Want we bereiden ook warme
maaltijden voor de mensen die
avonddienst hebben. Daarbij hou
den we rekening met de vele isla
mitische medewerkers. We hebben
altijd een rijstmaaltijd en een
aardappelmaaltijd. En varkens
vlees en rundvlees worden altijd
gescheiden. Dinsdag is hamburger
dag. We hebben eens geprobeerd
dat te veranderen, gewoon voor de
variatie. Je had ze moeten horen.
Nou moet ik zeggen: we hebben
ook erg lekkere hamburgers. Nee,
we halen nooit iets uit de fabriek.
Geen hagelslag of pasta's. Marve-
lo-mensen willen liever iets har-
f I k moet ervoor zorgen dat het
I gehakt de vereiste kwaliteit
I heeft. Mijn verantwoordelijk
heid strekt zich uit van de aanvoer
van de grondstoffen tot de inpak-
lijn. Het werk hier is lichamelijk
veel minder zwaar dan in de oude
CS. Het tilwerk is geautomati
seerd. Vroeger moesten we de
grondstoffen zelf afwegen en bij el
kaar voegen. Daar hebben we nu
een computer voor. De kwaliteit is
hetzelfde gebleven. Per dag draai
en we hier zo'n krappe tien ton ge
hakt. Een enorme hoeveelheid. Ne
derlanders zijn gehakteters, dat is
wel zeker. Ik lust zelf ook graag
een balletje. En niet per se op
woensdag. Woensdag gehaktdag,
zeggen ze. maar dat gaat bij ons
niet op. De topdag is hier donder
dag. Al jaren. De nieuwe CS bevalt
me prima. Ruim opgezet. Prettige
werkomgeving. Ik moest gisteren
nog even in de oude CS zijn, maar
dan zeg je toch: gauw de deur weer
uit en terug.'
i|Hfe hebben hier twee lijnen
lil# waar we verschillende
W W soorten wijn bottelen.
Aan de Oostzijde produceerden we
per uur zo'n 7.000 flessen, hier
tussen de 10.000 en 12.000. Hoe
wel de machine nog wat kinder
ziektes vertoont. Ik begin om zes
uur 's ochtends met het sterilise
ren van de machines, schoonma
ken met alcohol. Om half acht
gaan we dan draaien. Een voordeel
van deze nieuwe werkplek is dat
er beter geventileerd wordt. Alleen
op maandagochtend zijn de wijn-
dampen niet te harden. Dat komt
doordat de filters in de filterloka
len het hele weekend onder druk
blijven. Als je dan 's ochtends die
kraan opendraait...bwahhh. Toch
werk ik al 27 jaar op de wijnafde
ling bij Marvelo. Ze hebben me ooit
gevraagd of ik naar de hagelafde-
ling wilde. Nee hoor, de lucht van
chocola is nog erger dan van wijn.
Zelf drink ik trouwens geen wijn.
Dat komt misschien wel doordat ik
de hele dag in die lucht zit. Ik heb
liever een biertje.'
£|k heb heel afwisselend werk.
IVan het controleren van de
I temperaturen en de kwaliteit
tot het ombouwen van de machi
nes als er bijvoorbeeld van kleine
potten omgeschakeld wordt naar
grote potten. We maken hier ver
schillende produkten. Pindakaas,
pasta's, maar ook satésaus. Ik
moet altijd proeven of de smaak
goed is voordat we beginnen met
de produktie. Lekker hoor, pinda
kaas. Ik eet het zelf heel vaak op
bi'ood. Vooral die met nootjes.
Voordelen van de nieuwe fabriek
vind ik dat er veel meer licht is en
dat er minder lawaai is. Maar ik
heb nog steeds oordoppen in. Die
krijg je van Marvelo. Want als die
lijnen hier allemaal tegelijk op vol
le toeren draaien, is het best een
hoop herrie. Per minuut gaan er
zo'n 150 potjes doorheen. Veel hè?
Ik denk dat ik in zeven jaar mis
schien wel 12 miljoen potjes gevuld
heb.'
