'Ikkanhier gewoon geen afscheid nemen' 12- Zeven jubilarissen in een jubilerend filiaal -Collegiaal- n elke medewerker schuilt n potentieel jubilaris. Wie ng genoeg in dienst blijft wordt er vanzelf een en treedt aldus toe tot de rijen der sterken. In filiaal 1402 in Leiderdorp vierden vorige maand maar liefst zeven me dewerkers tegelijk hun jubi leum. Twaalfeneenhalf jaar in dienst van een winkel die zelf ook zo lang bestaat. 'Geen haar op mijn hoofd die erover denkt ergens anders te gaan werken.' 'Ik sleepte mensen die onbevoegd naar binnen kwamen aan hun haren het magazijn uit' 'Ik kan natuurlijk niet tegenover Flitsen uit de schoolgaan klappen met vertrouwelijke gegevens' -AHOLD FLITSEN MEI 1993 Eigenlijk werkt [;Fred SchiiHgeen 12% jaar, maar al 25 jaar bij Albert Heijn. Voordat de jublila- ris in Leiderdorp kwam werken, was hij al dertien jaar werk zaam in andere AH-filialen. 'Maar ja', merkt hij in doffe be rusting op, 'tussendoor ben ik er een paar maanden tussenuit ge weest. Die jaren tellen dan niet meer. Jammer, maar het is niet anders.' Fred begon indertijd in het magazijn van het filiaal. Zijn aanpak kenmerkte zich door een serieuze taakopvat ting, die geen ruimte liet voor gesjoemel met de voorschriften. 'Ik was echt een soort bewaker. Ik sleepte mensen die onbe voegd naar binnen kwamen aan him haren het magazijn uit.' Freds collega's lachen instem mend, zo kennen ze hem inder daad. Tegenwoordig werkt hij bij de kaas- en notenafdeling. Daar gaat het er juist om zoveel mogelijk mensen naar de afde ling toe te krijgen. 'Dat was even omschakelen', moet hij toegeven. 'Maar het is leuk werk. Met name door de vele contacten met de klanten.' Dezelfde kaas- en notenafdeling was de eerste afdeling waar ju- bilaresse ftianne de Haan werk- te. 'Via de deli en het brood ben ik driejaar geleden bij de slage rij beland.' Ze is een Albert Heijn'er in hart en nieren. 'Ik kan hier gewoon geen afscheid nemen. Na al die jaren heb ik het nog zó naar m'n zin. Ik heb zoveel meegemaakt dat ik echt het gevoel heb bij de Albert Heijn-familie te behoren. Ik zou niet eens in een ander filiaal ken mijn pappenheimers. Ze hoeven mij niets te vertellen.' Heieen van 't Hof neemt een beetje een uitzonderingspositie in. Als bloemenverkoopster heeft ze een 'eigen winkeltje'. Ze werkt zelfstandig en verzorgt haar eigen inrichting en presen tatie. 'Ik kan mijn eigen ideeën willen werken. Geen haar op mijn hoofd die erover denkt er gens anders te gaan werken.' Willy Roorda heeft al die 12% jaar op de broodafdeling ge werkt. 'Toen ik solliciteerde heb ik gezegd dat ik alleen in deel tijd wilde werken. Ik dacht dat dat wel op problemen zou stui ten, maar laat het nou wel kun nen. En het mooie is: ik heb het altijd naar m'n zin gehad.' Wie zo lang op dezelfde afdeling werkt bouwt met veel klanten natuurlijk een goede band op. Zo ook Willy: 'Sommigen hoeven maar te kijken en ik weet pre cies wat ze willen hebben. Ja, ik volop kwijt, 's Zomers is het mo gelijk om leuke boeketten te maken, 's winters is dat veel moeilijker, maar dan is de uit daging groot om er, met de hoge prijs van de bloemen, wat moois van te maken.' Voordat Heieen in de bloemen belandde, heeft ze op een andere plek in de win kel gewerkt. 'De winkel was twaalf jaar geleden nog een stuk groter dan hij nu is. Het was een zogenoemde AH-Extra. We hadden heel veel non-food, maar dat is grotendeels weer verdwenen.' De eerste drieëneenhalf jaar heeft üfa Timmerj achter de kas sa gewerkt. Daarna maakte ze de overstap naar de kantine, waar ze nog steeds werkt, "s Morgens zorg ik voor koffie en om twaalf urn- heb ik de brood maaltijd onder mijn hoede.' Als we Ina's collega's mogen gelo ven, zijn vooral haar gehaktbal len de moeite waard. "Voor ons is het 'donderdag gehaktdag' Zulke ballen krijg je nergens' noteren we als algemene strek king van de vele loftuitingen. Vroeger zorgde Ina op de vrij dagse koopavond ook voor com plete warme maaltijden. 'Dan maakte ik voor een hele groep mensen groente, vlees en patat klaar.' Haar collega's smeekten om op vrijdagavond te mogen werken. Ina kent uit hoofde van haar functie alle verhalen die in het filiaal de ronde doen. On danks krachtig aandringen blijkt ze niet te vermurwen om enige filiaalgeheimen aan de grote klok te hangen. 'Het spijt me, heren. Ik kan natuurlijk niet tegenover Flitsen uit de school gaan klappen met ver trouwelijke gegevens. Dat kun nen we hier niet hebben. Dat geeft alleen maar last.' cosmetica, sport, schoeisel en kleding uiteindelijk bij de klan tenservice terecht. Mensen ko men met uiteenlopende verha len bij de klantenservice. 'Er zijn op vrijdag twee vaste klan ten die steevast langskomen. Je hebt ook mensen die je speciaal wat aardigs komen vertellen. Die willen bijvoorbeeld kwijt houden hoe ze heten. Daar staan ze van te kijken hoor, als ik hun naam blijk te kennen.' Het hoeft dan ook niet te verba zen dat Diny met sommige klanten een prettig contact heeft opgebouwd. 'Zo kwam een klant laatst met een stropdas voor mijn man aanzetten. Die had ik verteld dat mijn man Marian Dik heeft tijdens haar carrière op heel wat afdelingen gewerkt. Begonnen bij de afde ling goud en zilver, kwam ze via dat een caissière ze zo vriende lijk geholpen heeft. Zulke din gen maken het werk leuk.' Ook J)iny Wijnmalen is werk zaam op de klantenservice. Daarvoor was ze actiefin de sla gerij en achter de kassa. 'Na rugklachten wilde ik dat liever niet meer doen. Toen ik achter de kassa zat had je nog geen scanning. Ik val nog wel eens in tijdens pauzes, maar vroeger met de oude kassa's vond ik het leuker.' De fotoservice en de si garetten vallen onder haar be kwame beheer. 'Als klanten hun fotorolletje bij me inleveren is het een sport van me te ont- stropdassen verzamelt. Zoiets is natuurlijk hartstikke leuk.' De zeven jubilarissen van Lei derdorp vormen een hechte groep. De collegialiteit en de on derlinge band zorgen voor een prettige werksfeer. Het zou de meesten in geen enkel opzicht verbazen als ze ook hun zilve ren jubileum in het filiaal zou den halen. In april was het in ie der geval twee keer feest in Lei derdorp: een keer voor de jubilerende winkel en een keer speciaal voor de zeven koperen medewerkers. De zeven jubilarissen. Van links af: Rianne de Haan, Willy Roorda, Ina Timmer, Marian Dik, Heieen van 't Hof, Fred Schmitz en Diny Wijnmalen

Personeelsbladen | 1993 | | pagina 12