'Een blij hart geeft een vrolijk gezicht'
De Familie
8
Honderdjarige oud-medewerker Albert Heijn:
Krant
Altijd feest
Schilderen
Het is een gezellige drukte in het
huis van Cor Schoon in Zaandam.
De produktiechef Inpak van de
Centrale Slagerij heeft zijn drie
dochters Marjan (Ahold Hoofdkan
toor), Corrie en Joke (Centrale Sla
gerij) op bezoek. Ook Schoon's
schoonzoon Rob Trip is er. Want
ook hij werkt in de Centrale Slage
rij in Zaandam. Verder huppelt er
een boxer ('Een echte allemans
vriend') en een van de kleinkinde
ren rond. Moeder Joke laveert er
tussendoor met koffie en, hoe kan
het anders, Zaanse koeken. 'Nor
maal zien we elkaar niet zo vaak in
huiselijke kring', zegt Corrie. 'Al
leen bij verjaardagen en feestda
gen.' Maar over gebrek aan contact
hebben ze niet te klagen. Ze wer
ken met elkaar en zien elkaar elk
weekend op de voetbalvelden van
Zaanlandia. Marjan (voorstopper)
en Corrie (laatste vrouw) vormen
het koelbloedige hart van de verde
diging in het enige damesvoetbal
team. Joke is er onlangs mee ge
stopt. Cor was lang voorzitter van
de dames afdeling, maar doet het
nu wat rustiger aan. En Rob is
vlaggenist. Rob en Corrie zijn ge
trouwd en kennen elkaar van het
voetbal. 'Niet van de slagerij', zegt
Rob. 'Ik werk er pas een jaar. Als
weger/inpakker aan de BSB-band.
Ik ben er via mijn schoonvader ge
komen. En het bevalt me prima. Ik
heb hiervoor bijna alle bedrijven
van de Zaanstreek gehad. Ik ben
zelfs mollenjager geweest.'
Rob en Cor zien elkaar op de werk
vloer. Maar verder werken ze alle
maal op een andere afdeling. Cor:
'En het is ook niet zo dat ze met al
hun problemen bij mij kunnen ko
men. Ik heb ze indertijd binnenge-
Achterhoe-
de: Rob,
Marjan,
Corrie en
Joke.
Voorhoede:
Nigel, Astor
en Cor
land dat hij kent. 'Dat heeft een be
langrijke plaats in de kunstge
schiedenis en je vindt er een ver
scheidenheid aan culturen.'
Wim Masereeuw heeft een zoon en
een dochter, zes kleinkinderen en
vier achterkleinkinderen. Hij vindt
het belangrijk te blijven volgen hoe
de jongere generaties denken en in
wat voor wereld ze leven. Daarom
leest hij dagelijks de krant. Zijn
goede gezondheid stelt de artsen
voor een raadsel. 'Ik ben bijna nooit
ziek. Slechts één keer heb ik in het
ziekenhuis gelegen, voor een lichte
maagbloeding. Mijn bloeddruk is
gelijk aan die van iemand van 29
jaar.'
Het geheim van die goede gezond
heid? 'Matig roken en matig drin
ken. En mijn ouders zeiden altijd:
een hoge leeftijd en een goede ge
zondheid zijn een genade van God.'
Zijn plannen voor de toekomst?
Graag zou hij nog een keer naar
Zwitserland gaan. En veel schilde
ren en zijn andere hobbies volhou
den. Het leven zoals hij dat nu
leidt, bevalt hem uitstekend.
Vorige maand honderd jaar geworden en nog zo gezond als een vis:
Wim Masereeuw, de oudste Ahold-gepensioneerde ter wereld.
Schilderen, wandelen, fietsen, oefeningen aan de rekstok en reizen
zijn z'n hobbies. En zo af en toe zingt hij nog mee in het koor van
het tehuis in Uithoorn, waar hij woont.
Wim Masereeuw heeft zijn hele le
ven hard gewerkt. In 1958 werd hij
vijfenzestig en hij had er toen 51
dienstjaren op zitten. Dat vond hij
voldoende en hij besloot met pen
sioen te gaan. Tot teleurstelling
van Albert Heijn, die hem liever
nog een paar jaar had gehouden,
want hij was een waardevol mede
werker.
De band met Albert Heijn is na zijn
pensionering wel blijven bestaan.
Vorig jaar is hij bijvoorbeeld voor
de 35e maal mee geweest met het
jaarlijkse uitstapje voor Ahold-ge-
pensioneerden. En vanuit zijn flat
op de zevende verdieping in een be
jaardentehuis in Uithoorn brengt
hij zijn uitdrukkelijke groeten over
aan alle medewerkers. Want hij
heeft de beste herinneringen aan
Albert Heijn. 'In de tijd dat ik er
werkte, was het er altijd een feest',
vertelt hij. Dat was niet alleen te
danken aan het bedrijf, maar ook
aan hem zelf. 'Een blij hart geeft
een vrolijk gezicht', memoreert hij
de bijbelse uitspraak van koning
Salomo, die weergeeft hoe hij zich
in zijn leven heeft opgesteld. Toen
Albert Heijn in 1951 de winkels
van Van Amerongen overnam,
kwam hij automatisch in dienst
van AH. Zijn winkel stond in Am
sterdam-Zuid. Na de overname
ging hij op het hoofdkantoor wer
ken. Maar', moet hij ruim veertig
jaar later bekennen, Tiet werken in
de winkel beviel me het beste. Daar
ontmoet je de meeste mensen.'
Na zijn pensioen begon hij aan zijn
tweede leven. Vol enthousiasme
volgde hij een schriftelijke cursus
schilderen. 'Op een sombere dag,
als het regent, ga ik aan mijn tafel
zitten schilderen', vertelt hij. Enke-
Wim le fraaie staaltjes van zijn schilder-
Masereeuw kunst hangen aan de muur. Een
brug over het water bij de plaats
Mostar in Joegoslavië, een zonson
dergang bij Kaap Hoop en een berg
pas in Zwitserland. Reizen is een
ander hobby van hem. Zijn zoon, in
middels ook gepensioneerd, heeft
twaalf jaar op Curasao gewerkt.
Wim Masereeuw heeft hem daar
een keer opgezocht. Daarnaast is
hij in veel Europese landen ge
weest: Italië, Frankrijk en Joego
slavië. Zwitserland is het mooiste
fout gaan aan de produktielijn bij
pa. Artikelen komen dan verkeerd
of helemaal niet in de filialen. En
dan krijgt Corrie daar weer klach
ten over. Zij werkt op het Service
bureau.' Marjan is de enige afvalli
ge. Ze begon indertijd samen met
Joke, op dezelfde dag, op de Inpak,
maar vertrok en kwam via wat om
zwervingen op de receptie van het
Ahold Hoofdkantoor terecht. 'Daar
r<
I In deze serie worden telkens drie of meer
Ahold-medewerkers geportretteerd die tot
dezelfde familie behoren. Deze maand: drie
zussen, één zwager en vader Schoon.
werk ik vanaf de eerste dag. Dat is
nu drie jaar geleden.' De familie
Schoon is overigens net terug van
een wintersportvakantie. Cadeau
tje vanwege het dertigjarig huwe
lijk van pa en ma. Cor blijkt een
zwak te hebben voor heuvels en da
len. 'Ik organiseer ook bivaktoch-
ten in de Ardennen.' Zou het daar
door komen dat het Schoon-huis
iets weg heeft van een berghut?
Hout beheerst het interieur, waar
door het een Scandinavisch trekje
krijgt. En dat voor een familie die
zich Zaans voelt en afkomstig is uit
Tuindorp, een dorpje tussen Am
sterdam en Zaandam.
AHOLD FLITSEN APRIL1993
loodst, maar verder moeten ze het
zelf doen.' Dat wordt beaamd. 'Om
een andere functie te krijgen heb
ben we gewoon moeten sollicite
ren', zegt Marjan. Tijdens het werk
hebben ze wel met elkaar te ma
ken. Joke: 'We vormen één lijn. Ik
werk op het Data Bureau, breng
prijzen in en de codes voor bestel
lingen van de filialen. Wanneer
daar iets fout gaat, kan het ook
