De Familie
Houseparty tegen kadertekort
if»»*
Verbouwd
Spectaculair
-AHOLD FLITSEN FEBRUARI 1993
Ze wonen in Olst. Een plaatsje
vlak bij Wijhe. En wie Wijhe
zegt, zegt Meester. Daar wer
ken ze dan ook alle drie. Vader
Fokke Huizingh, oudste dochter
Karin en jongste dochter Angela.
Fokke ('Die naam komt uit Gronin
gen') is een echte OR-tijger. Hij is
al dertien jaar lid van de OR en
verwacht na de verkiezingen in
maart als secretaris door te gaan.
Hij werd geboren in Zwolle, ver
huisde naar Delft, werkte daar bij
een poelier, maai- keerde midden
jaren zestig terug naar zijn geboor
testreek. In 1966 begon hij bij
slachterij Salland. 'Die was toen
voor eenderde in handen van
Meester', zegt hij. 'Later ben ik
overgestapt naar de uitbeenafde
ling bij Meester zelf. Nu ben ik
groepsleider NabehandeÜng. Maar
door mijn drukke OR-werk heb ik
er weinig tijd voor. Hoewel ik er zo
veel mogelijk probeer te zijn.' Zijn
dochters pakken de vleeswaren in.
Karin op de deli-afdeling, de vlees
waren die in de winkel gesneden
moeten worden. Angela op de ZAV
(zuurstofarme verpakking), de ge
sneden vleeswaren. 'Als je aan de
lijn staat, eet je gauw tien plakjes
per dag', zegt Angela. Het nieuwe
produkt hamkaas is veruit haar fa
voriet. 'Het ligt hier ook in de koel
kast.' Maar in de kast staat ook
hagelslag en jam. Want, zoals een
banketbakker niet altijd gebakjes
eet, willen de beide dochters lang
niet alleen maar vlees. 'Als je de
hele dag tussen het vlees zit hoefje
's avonds echt geen worst meer bij
de boerenkool', zegt Karin. Ze ver
telt hoe een uitzendkracht bij haar
op de afdeling de eerste dag al on
wel werd. 'Bleek vegetarisch te
zijn', zegt ze. 'Het uitzendbureau
had niet gezegd dat het om een
Vader
Fokke,
Angela en
Karin. Op
schoot:
cavia Kitty.
In deze serie worden telkens drie
rif meer Ahold-medewerkers gepor
tretteerd die tot dezelfde familie
behoren. Deze maand:
vader en dochters Huizingh uit
Olst
vleeswarenfabriek ging.' Werken
bij Meester kan betekenen: ploe
gendiensten draaien. Dat vond ik
in het begin vervelend', zegt Ange
la. 'Ik zat op judo, maar als je de
ene week wel komt en de volgende
week niet, mis je toch teveel om
mee te kunnen. Ik ben ermee ge
stopt.' De familie Huizingh heeft,
behalve Meester, nog iets gemeen.
Ze zijn allemaal gek van Honga
rije. 'Boedapest is een prachtige
stad', vindt Angela. 'Het Balaton-
meer', zegt Fokke. Daar kun je ge
weldig op karpers vissen.' Hij
blijkt een verwoed sportvisser te
zijn. Wroeger gingen we altijd naar
Polen op vakantie', vertelt Fokke.
'Tot ik daar een Hongaar tegen
kwam die me uitnodigde eens naar
Hongarije te komen. We hebben
het gedaan en zijn nooit meer er
gens anders geweest. We hebben
veel Hongaarse vrienden. Maar
Hongaars spreek ik niet. Veel te
moeilijk. Het lijkt een beetje op
Turks.'
Een paar dagen later. Telefoon.
Fokke. 'Ik heb nog een aardige aan
vulling. Mijn vrouw heeft begin ja
ren zeventig ook bij Meester ge
werkt. Was ik even vergeten. Ze
heet Wil.'
Het vinden van goed kaderpersoneel voor de supermarkt is
al jaren een heet hangijzer. Vooral in het westen van het
land blijft het moeilijk nieuwe medewerkers te werven.
Albert Heijn doet er alles aan om in de behoeften te voorzien.
Daarbij gaat men zelfs houseparty's niet meer uit de weg.
De area Noord-Holland vervult een
voortrekkersrol als het gaat om
personeelswerving op ludieke wij
ze. Al in 1986 organiseerde de area
werklunches als strijdmiddel tegen
het kadertekort. En op de eerste
schooldag van 1993 werden scho
lieren van het Economisch College
Zaanstreek-Waterland uitgeno
digd op een houseparty, georgani
seerd door Albert Heijn. Een hou
separty? Inderdaad. Maar wel een
met een serieuze ondertoon. Want
behalve dansen op ritmisch gebonk
tussen rook en laserlicht was er ook
aandacht voor stage- en toekomst
mogelijkheden in de supermarkt.
De scholieren van het Middelbaar
Middenstandsonderwijs van het
Economisch College keken overi
gens wel wat vreemd om zich heen.
Albert Heijn had hun aula flink
verbouwd. Een podium, een licht
installatie en een geluidsinstalla
tie die de housemuziek door de zaal
liet dreunen. Dat is toch niks voor
Albert Heijn? 'Op het eerste gezicht
lijkt het misschien een merkwaar
dige manier van personeelswer
ving', moet zonemanager Ernst
Consenheim toegeven. 'Maar we
wilden onze toekomstige medewer
kers benaderen op hun eigen plek,
op een manier die hen zou aanspre
ken. En we wilden ze ook iets in het
vooruitzicht stellen. Niet alleen
maar roepen: bij ons is het leuk
werken, maar ze ook daadwerke
lijk carrièreperspectieven bieden.'
De AH-projectgroep die het feest
organiseerde bedacht een interes
sant plan. "Wie in zijn tweede jaar
bij ons stage komt lopen, krijgt aan
het eind van die zes weken een
deelcertificaat. Daarmee heeft hij
al het eerste stuk van de opleiding
tot assistent-afdelingsmanager op
zak. Wie daarna, tijdens het derde
jaar, ook op zaterdag bij ons komt
werken, bezit aan het eind van zijn
studie zo'n driekwart van de oplei
ding. Je kunt dan al bijna op het ni
veau van assistent-afdelingsma
nager bij Albert Heijn beginnen.
i AMMüm
f MtomM
Toneelspelers van het Sneltheater
maakten aan het begin van de
avond duidelijk dat werken in de
supermarkt veel verder gaat dan
alleen maar vakkenvullen. Dat
werd later bevestigd door vier jon
ge Albert Heijn-medewerkers in
opleiding. Zij vormden een panel,
waaraan geïnteresseerden vragen
konden stellen. Natuurlijk was de
zaal benieuwd naar salarissen,
maar ook naar dagindelingen, de
carrièremogelijkheden van vrou
wen en het opleidingenpakket.
Daarna spatte de house-muziek uit
de installatie en rolde het AH-logo
in fraaie laserlichtletters over de
dansvloer. Het zag er spectaculair
uit.
Albert Heijn had natuurlijk ook
voor hapjes en drankjes gezorgd,
zodat rapper Tony Scott, als afslui
ting van de avond met recht kon
rappen: 'Albert Heijn is the place to
Het panel.
V.l.n.r. Geert
de Vries,
Ellen den
Bakker,
Maikel Bol
Martijn Egner
en Nolda
Vogelenzang.
