Heftruckchauffeur Kok
heft laatste vracht
cn garue: De winnaars van de Omzetspelen 1992, het Tilburgse filiaal Kor-
velplein, leefden zich vorige maand een dag lang uit op het sportcentrum Papendal.
Het was de prijs die Albert Heijn voor 's lands beste omzetteam in petto had. De Om
zetspelen 1992 hadden als thema: 'Gaan voor goud' en op deze manier werd de link
gelegd met de Olympische Spelen van dit jaar, die in dezelfde periode plaatsvonden.
De medewerkers sportten zich in het zweet met het beoefenen van niet-alledaagse
activiteiten. Bergbeklimmen, kleiduiven schieten, kruisboogschieten, golf en scher
men waren een paar van de sporten die op het programma stonden. Op de foto, een
kijkje achter de schermen, van links naar rechts: Robert Krijnen, Reinier Wagener,
Erik Verhoeven, Saskia Menger, Mark Vogels, Ruud Linkels, Bart van Erven en Alex
van den Berg.
Als je 46 jaar bij één werkgever
hebt gewerkt, verdien je een
mooi afscheidsfeest. Gerard Kok
(62) begon in 1946 bij Albert
Heijn en nam op 30 oktober af
scheid van het bedrijf waar hij
het altijd 'naar de zin had'.
En Gerard ontving hoog bezoek.
Albert Heijn zelf kwam de hef
truckchauffeur bedanken voor
zijn dienstjaren.
Als jongen van zestien kwam
Gerard Kok bij Albert Heijn.
Het was toen 1946. De super
markt bestond nog niet. Albert
Heijn had zo'n 115 toonbankfi
lialen. Gerard werkte in de blik-
kenwasserij, waar duizenden
koekblikken werden schoon ge
wassen, maar verhuisde al vrij
snel naar de afdeling Expeditie
van de Zaanse produktiebedrij-
ven.
'Laden en lossen van vrachtwa
gens en schepen', zegt hij. 'En
wel allemaal met het handje,
want heftrucks en laadkleppen
had je toen nog niet.' In die tijd
oefende hij zijn spieren met ge
wichtheffen bij sportschool De
Halter in Zaandam.
Toen de vorkheftruck echter
zijn intrede deed (eind jaren
zestig), haalde Gerard zijn di
ploma. En vanaf die tijd is hij
chauffeur. 'Ja, de techniek, dat
is wel de grootste verandering
die ik heb meegemaakt. Maar
het is allemaal een stuk beter
geworden.' In het distributie
centrum in Utrecht hield
Gerard zich bezig met palletbe-
heer. Het laatste jaar werkte hij
in Geldeimalsen. En als het aan
hem had gelegen had hij tot zijn
65e doorgewerkt. Familie-om
standigheden dwongen de 'Al-
bert Heijn'er in hart en nieren'
vroeger te stoppen dan hem lief
was.
Flitsen start deze maand met een
nieuwe serie: de familie.
In de komende nummers worden
telkens drie of meer Ahold-medewer-
kers geportretteerd die tot dezelfde
familie behoren. Heeft u een broer,
zus, vader, moeder, neef, nicht of
ander familielid bij Ahold werken,
schrijf het de redactie.
Deze maand: moeder en dochters Van
Oorschot uit Amsterdam.
mst
Linda, Thea en
Joke van Oorschot
alledrie verschillende dingen mee.
Ik mag graag horen wat mijn doch
ters te vertellen hebben.' Thea:
"Meestal gaat het over de klanten.
Over aardige klanten, maar ook
over lastige. Een caissière is altijd
de laatste die de klanten helpt. Als
ze ergens in de winkel rot geholpen
zijn, krijg ik het voor mijn kiezen.
Je probeert beleefd te blijven, maar
dat valt niet altijd mee.' Joke:
Maar we praten ook over dingen
als omzet. Ik vind het fijn om te ho
ren dat het filiaal of de afdeling van
Linda goed gedraaid heeft, want
dan is er niet voor niets gewerkt.'
Kritiek op de manier waarop haar
dochters werken heeft Joke nooit.
Daar laat ik ze vrij in. Ze kunnen
natuwlijk wel bij me terecht met
vragen en zo. Trouwens, niet alleen
mijn dochters, maar iedereen in
het filiaal. We vormen eigenlijk één
grote familie.' Linda: Mijn moeder
is de Mona van het filiaal.'
Als kantinebeheerster zorgt Joke
ook in de supermarkt voor het eten
van Linda en Thea. Vindt ze het
niet wat te veel van het goede om
haar dochters ook nog eens op het
werk te voeden? "Welnee, dan weet
ik tenminste dat ze goed te eten
krijgen!'
AHOLD FLITSEN NOVEMBER 1992'
Joke van Oorschot en haar
dochters Linda en Thea wer
ken in AH-filiaal 1080 in
Amsterdam Buitenveldert.
Joke is kantinebeheerster, Linda
verkoopster op de visafdeling en
Thea part-time caissière. Ze wer
ken er respectievelijk 18, 10 en 7
jaar. Drie familieleden in één fili
aal. 'En mijn schoonzoon René
werkt er ook. En mijn oudste doch
ter Marga heeft er gewerkt', vertelt
moeder Joke. Ze kan het nog ster
ker vertellen: Mijn moeder werkte
vroeger ook bij AH!'
Een echte AH-familie dus. Hoe is
dat zo gekomen? Joke: 'Ik ben in
feite met Albert Heijn opgegroeid.
Van ons drieën werkte ik er na
tuurlijk als eerste. Mijn dochters
vonden dat leuk, het filiaal was
vlak bij huis en ze zijn er eigenlijk
zo ingerold. Eerst op zaterdag, toen
als stagelopers en nu in vaste
dienst.' Thea: 'Als klein meisje vind
je het leuk om je moeder op te halen
van haar werk. Op een gegeven mo
ment kent iedereen je daar. Er
hangt een leuke sfeer. Dan is de
stap niet zo moeilijk.'
Joke en Thea wonen op vijf minu
ten lopen van het filiaal. Linda
woont tegenwoordig in Zandvoort.
Thuis werd en wordt regelmatig
over het werk gesproken. Vooral
onder het eten. Linda: Maar nooit
langer dan een half uux*tje. Als we
aan de koffie gingen was vader aan
de beurt om te vertellen wat hij
meegemaakt had.' Joke: 'Je maakt
