Etos scoort met
I voorraadverlaging
PREUTS
zBEm
5
Etos-denken
AHOLD FLITSEN APRIL 1992
Eind vorig jaar maakte Etos
nieuwe activiteiten bekend
die aan het bedrijfsresultaat
moesten bijdragen. Een van
die activiteiten was en is het
beter beheersbaar maken
van de voorraden. Zowel in
de winkels als in het DC wa
ren te grote voorraden aan
wezig, die tot hoge vermo-
genskosten leiden, als ze
niet snel worden afge
bouwd. In drie projektgroe-
pen gaat Etos het probleem
te lijf. Nog geen vier maan
den later zijn met name de
winkelvoorraden van duur
dere parfums en eau de toi
lettes al met 15% terugge
bracht.
'Ons plan voor 1992 is de totale
voorraad terug te brengen met
30%', zegt Jos Jongstra, hoofd dis
tributie en logistiek. 'In 1994 moet
dat 50% zijn. We richten ons op drie
onderdelen. De duurdere produk-
ten in de winkels, die in de bedie
ning worden verkocht, de traditio
nele- of schapvoorraad en de voor
raad in het DC en de vemen. We
werken hieraan met projektgroe-
pen waarin vertegenwoordigers uit
het hele bedrijf zitten. Het is ten
slotte iets wat heel Etos aangaat.'
Om de voorraden zo klein mogelijk
te krijgen zonder 'nee'verkoop wil
Etos het bestellen door middel van
hulpmiddelen makkelijker en effi
ciënter maken. Codes in het bestel
boek geven aan wanneer een arti
kel wel of niet besteld moet worden.
'Daarbij stappen we af van grote be-
steleenheden. We hebben ontdekt
dat die vaak de helft te groot zijn.
Dus waar we naar toe moeten zijn
kleinere eenheden. Geen hele doos
shampoo, maar zoveel flessen als
nodig is om een bepaalde periode te
overbruggen.'
Als onderdeel van het beheerspro-
gramma heeft Etos met enkele le
veranciers van duurdere, speciale
produkten afspraken gemaakt om
de toevoer van hun produkten via
het centrale DC te laten lopen. In
het verleden gebeurde dat rechtst
reeks van de leverancier naar het
filiaal. In het DC worden de afroe-
pers van bestellingen opgeleid om
via een nieuw computersysteem
meer zicht te hebben op de verschil
lende voorraden.
Wan een aantal eigen-merk artike
len hebben we veel voorraad in het
DC staan. Daar houden we diepe
prijsacties mee, dat wil zeggen flin
ke prijsreducties. We slaan dan
twee vliegen in één klap. Meer
klanten en lagere voorraden.'
Op een tweedaagse cursus maakt
Etos de bedrijfsleiders bekend met
de nieuwe gang van zaken. Ook de
resultaten van de bestelstop per in
dividuele winkel, die enige tijd gele
den werd afgekondigd, worden hier
bekendgemaakt. Filialen moesten
eerst him eigen voorraad uitverko
pen door onderling samen te wer
ken. Dat lukt.
'Ik heb bij ons in Eindhoven het
Etos-denken ontdekt', zegt bedrijfs
leider Chris Rombauts van filiaal
7233. 'Het is niet meer ieder voor
zich. Je belt eerst eens een ander
om te vragen of die nog een voor
raadje heeft van een artikel, voor
dat je zelf gaat bestellen. Wat bij
jou hard loopt, kan bij een ander he
lemaal niet lopen. Dan kun je over
hevelen. Het betekent ook dat we in
de winkel efficiënter met de ruimte
kunnen omgaan.'
Dat onze kinderen Amerikaanser
zijn dan wij zelf, merkten we tijdens
ons bezoek aan Nederland. Om ze
een dagje school in Nederland te la
ten meemaken, mochten ze mee
met een neefje. Helaas was hun
schoolbezoek van korte duur. Het
eerste uur hadden ze gymnastiek
en ze moesten zich verkleden in een
kleedkamer voor zowel jongens als
meisjes (het gaat hier om 7 en 8-ja-
rigen). Dit ging ze echt te ver en
aangezien ze zich toch al zo verle
gen Voelden togen ze weer huis
waarts. Op him eigen school gym
men de kinderen gewoon in het jog
gingpak waarin ze naar school
gaan. Heb je per ongeluk een jurk
aan, dan kun je niet meedoen.
Preutsheid wordt hier al op jonge
leeftijd aangeleerd. In de winkels
heb je al een uitgebreide collectie
badpakken voor baby's vanaf 3
maanden. Op een strand kun je kin
deren niet zonder badpak laten
rondlopen zonder aangesproken te
worden door de life guard', laat
staan datje 'topless' kunt zonnen.
Ook het samenwonen is hier veel
minder gewoon dan in Nederland.
Aangezien ik zelf geen idee heb
waarom dit hier zo is, heb ik de
vraag aan een Amerikaan gesteld.
De reden die hij gaf was dat Ameri
ka een jong land is waar ook de
godsdienst jong is. Aangezien een
veel groter gedeelte van de bevol
king godsdienstig is dan in Neder
land, houden meer mensen zich nog
vast aan de 'morele' regels. Zo zie je
maar weer dat een jong land oude
regels kan hebben!
Comelie Jutte
Vanessa Nederlof (19),
verkoopster II op de kaas
afdeling van AH-filiaal
1540, Binnenwegplein in
Rotterdam: 'Alle kaas die
we verkopen wordt op deze
digitale weegschaal afgewo
gen. De digi noemen we hem
hier. De verschillende soor
ten staan er allemaal in voor-
geprogrameerd. Wel een stuk
of veertig. Eén druk op de
knop en je hebt meteen het
gewicht, de prijs en de naam
van de soort op het scherm.
Als de klant akkoord is met
het gewicht druk ik op een
aparte knop voor de prijsstic-
ker, pak de kaas in en plak de
bon erop. Op den duur weet
je waar welke knop zit. Daar
hoef je niet eerst naar te kij
ken. Het is een nuttig appa
raat. Strak, geen poespas,
simpel en doelmatig. Je legt
de kaas erop, drukt op de
knop en hup, geef maar mee.
Elke kaas heeft zijn eigen ge
wicht. Oude kazen zijn bij
voorbeeld zwaarder dan jon
ge. Door de vele gaten is ga
tenkaas vaak lichter dan je
verwacht. Daar zit je met
snijden zo een ons naast, hoe
wel je er op het laatst wel ge
voel voor krijgt. Alleen als er
klanten 71/2 ons bestellen
gaat het mis. Dat lukt mij
Vrijwel iedereen die
werkt maakt gebruik
van hulpmiddelen.
In deze serie vertellen
Ahold-medewerkers
over een gereedschap
waarmee ze werken.
Deze maand
AH-verkoopster
Vanessa Nederlof
over de digitale
weegschaal:
*Je legt de kaas erop,
drukt op de knop en hup,
geef maar mee.'
nooit. Een pond is geen pro
bleem, een half pond en een
kilo ook niet. Maar 71/2 ons,
daar zit ik altijd naast. Nou
ja, als de klant het niet wil
dan snij ik een nieuw stuk af.
Het is altijd een gok. Er
staan nu eenmaal geen lijn
tjes op de kaas. Als ik er
naast zit vraag ik meestal:
'Het is iets meer of minder, is
dat erg?' Nooit: 'Mag het iets
je meer zijn'. Dat is me te af
gezaagd. Trouwens je snijdt
eerder te weinig dan te veel
af. Je bent toch altijd wat
voorzichtig.
Rotterdammers zijn kaas
eters. Boerenleidse 30+ gaat
heel hard hier. En jonge
Goudse. Tussen de middag
krijgen we veel kantoormen
sen. Die willen één of twee
plakken voor op hun brood.
Zonder korst, maar die weeg
ik eerst wel mee voor ik ze er
afsnij. Veertig gram is het
minimum, daaronder geeft
de digi niets aan. Bij kleine
bestellingen moet ik daarom
dikke plakken snijden.
De meeste kazen heb ik zelf
geproefd. Ik hou van kaas.
Alleen schimmelkaas hoef ik
niet, maar verder ken ik ze
allemaal. De lekkerste vind
ik gatenkaas; die eet ik thuis
ook het meest.'
GOUDSE MM
Mwocftzoun
PARDANO 48«
