Ahold wil meer
flexibiliteit in
VUT-regeling
DE WHIZZARD
8
Uitwassen
Bijzondere positie
Er gaat
door de
VUT
veel
ervaring
verloren
-AHOLD FLITSEN MAART 1992
Onderdelen van het sociale zekerheidsstelsel, waaronder de
VUT, staan de laatste tijd regelmatig ter discussie. Akzo
heeft onlangs al principe-afspraken gemaakt met de vak
bonden over geleidelijke afschaffing van de VUT. Hoe denkt Ahold
over de toekomst van zijn VUT-regeling?
'De VUT-regeling van ons kost glo
baal tussen de vijftien en twintig
miljoen gulden per jaar', begroot
Chris van Gent, hoofd Arbeidsza
ken Ahold. Vanaf september vorig
jaar betalen de
werknemers daar
ongeveer 1/7 deel
van. Vóór die tijd
betaalden ze niets.
Toen we in 1978
begonnen met de
VUT-regeling be
droegen de kosten
een half procent
van de loonsom. In
ruim tien jaar is
dat percentage ge
stegen tot 1,8. Het
zou me niets ver
bazen als het dit
jaar uitkomt op Chris van Gent
twee procent. Dat
is bijna een verviervoudiging. Je
ziet nu al in het land bedrijfstakken
met VUT-fondsen die tussen de ze
ven en acht procent zitten, zoals
Akzo. Ten opzichte van hen zijn we
op dit moment dus nog goedkoop,
Ahold overweegt om op termijn de
'starre' VUT-regeling af te schaffen
en over te gaan naar een meer flexi
bele regeling, zoals de deeltijd-
VUT. Volgens Chris van Gent moe
ten daarin meer keuzemogelijk
heden worden ingebouwd voor de
individuele 'oudere' werknemers.
'De huidige VUT-regelingen in ons
land zijn te weinig flexibel. De keu
zemogelijkheden zijn te beperkt.
Andere redenen voor Ahold om aan
de VUT te tornen zijn de bijdrage
die de VUT levert aan de geringe
arbeidsparticipatie in Nederland:
er zijn te veel mensen met een uit
kering; tegenover elke 100
werkenden staan 86
uitkeringsgerechtigden.
Daarnaast gaat er door de
VUT in een aantal geval
len veel ervaring en be
zonken wijsheid verloren.
Maar de belangrijkste re
den is volgens Van Gent
psychologisch van aard.
'Dat ze je al op vrij jonge
leeftijd te oud vinden en
vragen of je niet eens zou
stoppen. Dat vind ik psychologisch
heel slecht. De VUT heeft de nei
ging tot steeds lagere leeftijd te
gaan, namelijk gemiddeld tussen
58 en 60 jaar. Dat is natuurlijk ner
gens voor nodig, want we hebben
een goede gezondheidszorg in Ne
derland en de we worden gemiddeld
veel ouder dan vroeger.'
Van Gent: We zouden een soort se
nioren- of ouderenbeleid voor vijf
tigplussers kunnen voeren. Ervoor
zorgen dat mensen zo lang mogelijk
kunnen blijven werken en zo lang
mogelijk gezond blijven. Voor 'oude
re' werknemers zou de mogelijkheid
moeten bestaan in
overleg met hun
baas te kunnen
bepalen hoeveel
uur ze willen wer
ken. Ook zo flexi
bel dat je in be
paalde functies na
je 65e bijvoorbeeld
nog doorgaat en in
andere juist wat
eerder stopt.
Daar zou je als
werkgever geld in
moeten steken,
want de uren dat
de werknemer
minder gaat wer
ken wil hij natuurlijk wel gedeelte
lijk gecompenseerd zien. De werk
gever zou echter minder moeten
bijdragen dan nu in de VUT het ge
val is. Als je als werknemer ruim
schoots van tevoren, bijvoorbeeld op
je 45e, weet welke mogelijkheden er
later zijn, kun je daarmee rekening
houden.
Door het sparen van geld en/of vrije
tijd. Daar ligt dus een verantwoor
delijkheid bij de werknemer. En zo
hoort het ook.'
Van Gent benadrukt dat dit verhaal
niet opgaat voor de Ahold-mede-
werkers die zeer zware lichamelijke
arbeid verrichten. Die zouden in
zo'n 'flexi-VUT' een bijzondere posi
tie moeten krijgen, zodat ze mis
schien eerder kunnen stoppen met
een behoorlijke financiële tege
moetkoming van de werkgever. Van
Gent weet ook dat de vakbonden
met dit soort overwe
gingen moeite hebben,
want die willen de
'starre' VUT handha
ven en nog mooier ma
ken. 'De werknemers
vinden deze VUT een
aantrekkelijke ar
beidsvoorwaarde.
Maar langzamerhand
erkennen we allemaal
dat we te veel geld
stoppen in allerlei so
ciale regelingen. Dan moet je ook
bereid zijn om op termijn van de
huidige situatie af te komen. Als die
bereidheid van de vakbeweging er
niet komt, zal het verzet tegen de
traditionele VUT zo groot worden
dat hij langzaam maar zeker wordt
afgebroken zonder dat er waarde
volle alternatieven voor in de plaats
komen.'
Jan Ar ends (36), produk-
tiemedewerker op de af
deling Voorbewerking
van Meester in Wijhe: 'De
whizzard is een apparaat om
vet van de hammen te snij
den. Het werkt met een rote
rend mes dat via een kabel
wordt aangedreven door een
elektromotor. De hoeveelheid
vet die we eraf snijden hangt
van de soort af. Aan achter
hammen heb je het meeste
werk, die moeten helemaal
vetvrij zijn. De ene week
werk ik met de whizzard, de
andere week werk ik als uit-
bener of voorbewerker. Dat
houdt het afwisselend.
Het is een mooi apparaat, die
whizzard. Heel efficiënt, om
dat je over het vlees heen
kunt gaan. Als je dat werk
met een gewoon mes zou
moeten doen was je veel lan
ger bezig. Je gaat over het
vlies, zo'n ham wordt eigen
lijk geschoren. Daarbij moet
je goed oppassen datje niet te
diep gaat, anders snij je vlees
mee. Het is dus niet zo datje
aan de lijn kunt gaan staan
met het idee: 'Dat doe ik wel
effe'. Dat gaat niet.
De eerste keren dat ik met de
whizzard werkte had ik
's avonds een lamme pols van
het draaien, maar na verloop
van tijd krijg je er handig
heid in. Ik werk op ervaring,
Vrijwel iedereen die
werkt maakt gebruik
van hulpmiddelen.
In deze serie vertellen
Ahold-medewerkers
over een gereedschap
waarmee ze werken.
Deze maand
Jan Arends van Meester
over de whizzard:
'Je gaat ermee over het
vlies, zo'n ham wordt
eigenlijk geschoren'.
maar het blijft oppassen. Ie
dereen draagt hier ook een
veiligheidshandschoen en
een soort veiligheidsschort.
Een ongeluk heb ik nog nooit
gehad met de whizzard. Ja,
een schram bij het schoon
maken, maar dat stelde niets
voor.
De rode knop is een vetspuit.
Daar smeren we het tandwiel
in de whizzard mee. Het mes
zelf moet op een speciale ma
chine geslepen worden. Na
vijf keer slijpen zetten we er
een nieuw mes in. Je voelt
vanzelf wanneer het bot
wordt. Dan moet je meer
kracht zetten. Duwen, zeg
maar. Als je goed kunt aan
zetten blijft het een dag of
vier scherp. En als je dat
minder goed kunt dan moet
het mes elke dag geslepen
worden.
We gebruiken de whizzard
alleen voor varkensvlees.
Rundvlees is te stug. Bij de
schouderlijn worden ze ook
niet gebruikt. Zo'n schouder
blad steekt maar een halve
centimeter onder het vlees.
Als je daar met je whizzard
op stuit kun je het mes wél
weggooien. Bij de hammen
zit het bot dieper. Als je daar
dan nog op bot komt zit je
goed fout. Maar dat gebeurt
nooit.'
