Albert Heijn voert
actief allochtonenbeleid
in distributiecentra
Woorden en daden
DE KOOKCUTTER
8
Ramadan
Orderverzamelen
Cursus GVA Versgroep
-AHOLD FLITSEN JANUARI 1992
In de vier distributiecentra van Albert Heijn werkt een groot aan
tal buitenlandse werknemers, met name Turken en Marokka
nen. Nadat in Geldermalsen al eerder een cursus Nederlands
was gegeven, is onlangs in DC Zaandam een zelfde cursus ge
start. Tegelijkertijd kregen de ploegchefs een cursus die meer in
zicht moest geven in de cultuur en gewoonten van hun buitenland
se collega's.
'Het werk in de distributiecentra is
niet alleen maar fysiek. Door het 1
roulatiesysteem wisselen de werk- 1
zaamheden en krijgt elke werkne-
mer ook te maken met situaties
waarin geschreven of gelezen moet j
worden.' Dat zegt Jacob Kooistra,
hoofd PZ directoraat Logistiek en j
Distributie van Albert Heijn. 'De
buitenlandse werknemers die wij
aannemen hebben al enige kennis
van de Nederlandse taal. Dat is een
sollicitatie-eis', zegt hij. 'Maar die
kennis is vaak miniem en niet vol
doende om bijvoorbeeld tijdens het
werkoverleg, wat heel belangrijk is i
in de DC's, spontaan mee te kunnen
j praten. De cursus Nederlands die
wij aanbieden is primair gericht op
'spreken' en dan met name op het
begrippenkader dat binnen de DC's 1
gebruikelijk is. Ze moeten bijvoor-
beeld weten wat een collo is of een
sticker. Op die manier kunnen ze J
I actiever bij de gesprekken worden
betrokken en hun werk beter doen. i
Daarnaast zijn lezen en schrijven
j ook belangrijk. Bij het orderverza- j
melen moetje toch locatienummers
I van 6 cijfers kunnen lezen en even-
i tueel op een doos koekjes kunnen
j lezen wat voor soort erin zit. En wil i
I je als DC-werknemer op een hef
truck dan moet je eerst gediplo
meerd zijn. Dat betekent ook een
stuk theorie leren.' De eerste reac
ties van ploegchefs uit Geldermal
sen zijn positief. 'Het werkoverleg
verloopt een stuk makkelijker', zeg
gen zij. Overigens bestaat in DC
Zaandam reeds gedurende meer
dan 25 jaar een groot deel van de be
zetting uit buitenlandse werkne
mers.
De specifieke aandacht en voorzie
ningen voor deze groep zijn daar ge
heel opgenomen in het gevoerde
personeelsbeleid. Om een prettige
werkbeleving en integratie te be
vorderen, heeft men in de DC's een
reeks initiatieven genomen. Zo kre
gen ploegchefs een cursus die hun
vertelde over de gewoonten van
Turken en Marokkanen, de Islam,
de landen en de migratie, en zo zijn
er voor de Turken en Marokkanen
zelf tijdens de Ramadan (de vasten
periode) aangepaste maaltijden be
schikbaar op de uren dat zij wel mo- j
gen eten, voor zonsopgang en na
zonsondergang. 'En ook de kerst-
pakketten worden aangepast', ver- j
telt Jacob Kooistra. 'Er zit bijvoor- 1
beeld geen vlees in en wijn wordt I
vervangen door vruchtesappen.'
Dreigend personeelstekort in de
toekomst is een extra reden het j
werk in de DC'c voor zoveel moge-
lijk mensen aantrekkelijk te ma- 1
ken. Kooistra: 'Uit onderzoek is ge-
bleken dat door de aanhoudende j
groei van de werkgelegenheid en de
toename van het aantal personen I
met een uitgebreide vooropleiding,
er rond 1995 moeilijk meer aan per-
soneel te komen is voor deze func
ties. Wat wij dus moeten doen is het j
de mensen die er nu zijn, zowel Ne
derlanders als buitenlanders, naar
de zin maken. Zodat ze lol hebben in j
hun werk. Zodat ze gemotiveerd i
zijn en blijven. Enerzijds door de ar- I
beidsomstandigheden te verbete- I
ren, anderzijds door het werk vol- i
doende inhoud te geven.
Daarmee staan wij dan ook sterker
in de arbeidsmarkt. Orderverzame- i
len is een vak dat je moet beheer
sen, en zo willen we het ook benade- I
I ren. Er zijn nu informatieve j
j videobanden die bijvoorbeeld het
t 'patroonstapelen' laten zien en er is I
een band over 'arbeidsbeweging', i
dat wil zeggen over ergonomisch
verantwoorde houdingen tijdens I
het werk, hoe moetje tillen en der- j
Twee jaar duurde de cursus mid
denkader voor de GVA Versgroep.
En het viel soms niet mee. Conflict
hantering, financiële bedrijfsvoe
ring en gesprekstechniek waren en
kele onderwerpen die aan bod
kwamen. Maar dat de 20 nieuwe
kaderleden er wat van op hebben
gestoken bleek wel uit de eindpre
sentaties die vooraf gingen aan de
uitreiking van de certificaten eind
vorig jaar. De vraag 'wat ben je nu
anders gaan doen in de praktijk'
moest door elk van hen worden be
antwoord. Cursusleider Niko Stam
mes: 'Illustratief voor watje met zo'n
cursus kunt bereiken was het com
mentaar van een Rotterdamse pro-
duktiechef.
Die zei tijdens de presentatie: Voor
heen was ik echt zo'n type van 'geen
woorden, maar daden'. Nu heb ik ge
leerd dat werkoverleg, praten met
de mensen van je afdeling erg be
langrijk is. Dus voortaan is het voor
mij: 'én woorden én daden."
I
Martien van de Wouw
(36), prodxiktiemedewer
ker bij Nistria Dieet-
vleeswaren in Moerges
tel: "We hebben hier twee
cutters: een gewone en een
kookcutter. Ik werk met de
kookcutter. We maken er
het deeg mee voor de paté
en de worst van Nistria. De
grondstoffen, zoals hampla
ten, broekvet, varkenssnip-
pers, lever en kruiden kie
pen we in de kom van de
cutter. Die kom draait rond
en alles wat erin zit wordt
fijngemalen door een rad
met acht messen. Cutter
messen. Vlijmscherp. De in
houd wordt verhit, vandaar
de naam kookcutter, en na
een minuut of 20 is het deeg
klaar. Tweehonderdtien ki
lo per keer en in een cup
gaat 30 gram paté, dus re
ken maar uit. De cuttermes
sen worden elke week gesle
pen. Door specialisten bui
ten de deur. Precisiewerk.
Ze moeten namelijk op ge
wicht geslepen worden.
Voordat ik de messen op de
schijf monteer, weeg ik ze
altijd. De onderlinge ver
schillen mogen niet groter
zijn dan 5 gram. Messen
met het minste verschil in
Vrijwel iedereen die
werkt maakt gebruik
van hulpmiddelen.
In deze serie vertellen
Ahold-medewerkers
over een gereedschap
waarmee ze werken.
Deze maand
produktiemedewerker
Martien van de Wouw
van Nistria
over de kookcutter:
"De messen mogen
niet meer dan 5 gram
in gewicht verschillen.
Anders begint-ie
te hoemen!"
gewicht zet ik tegenover el
kaar, anders gaan ze slinge
ren. Dan begint het rad te
trillen, te hoemen. Dat moet
je niet hebben. Het afstellen
is daarom heel belangrijk.
Als het vlees te hard bevro
ren is kan er wel eens een
mes breken. Dat gebeurt
wel eens. Daarom hebben
we een set reservemessen
achter de hand, anders zit
je. Het zijn dure messen.
Toch gauw zo'n 800 gulden.
Normaal gesproken gaan ze
twee tot drie jaar mee. Ik
sta per dag een uur of zes
aan de kookcutter. Het is
een mooie machine om mee
te werken, vind ik. Verant- J
woordelijk werk. Als je het
niet goed doet, krijg je
slecht deeg. Dan hebben ze
problemen met het uitvul
len van de cups of het af
stoppen van de worst. Het
mooie is: je staat aan het be-
gin van het proces. Bijna al
les wat Nistria maakt be
gint in de cutter.
En het is ook afwisselend
werk. Grondstoffen klaar
zetten, kruiden afwegen,
messen afstellen, vlees be- j
oordelen. Je doet steeds'wat
anders. Dat geeft voldoe
ning."
