Hé, dat zijn blinde vinken
f
12
Collegiaal
Snoeptafel
'Vakidioot'
GVA verkopers bij elkaar in Ede
Kwaliteit
Zekerheid
Inspiratie
AHOLD FLITSEN JANUARI 1992
'Nu weet ik tenminste wat ik verkoop als de klant ossobuco bestelt.'
Dat was de reactie van een van de deelnemers
aan de opleiding Produktkennis Vlees, die gegeven werd aan veertig enthousiaste
vrijwilligers van de vijf Verscentra van GVA.
Afgelopen maand sloten
de GVA-medewerkers de
cursus af met een feeste
lijke avond in het ge
bouw van Kok Ede Grootver
bruik. Hapjes, drankjes, livemu
ziek. Maar voor het feest kon los
barsten, moest eerst een laatste
test worden gedaan. Niemand
wist wat hem te wachten stond.
Daarom liepen er tussen de cur
sisten, voornamelijk televerko-
pers (versspecialisten die de
klanten versprodukten telefo
nisch verkopen), maar ook enke
le managers, en zelfs een boek
houder, hier en daar met wel
wat gespannen gezichten rond.
De certificaten waren immers
nog niet binnen.
Elvire Puts,
Cor Wester
huis, Jolanda
van Muijden
en Jan Dink-
ia identifice
ren een kar
bonade
Om half acht maakte cursuslei
der Peter Heisen bekend wat
de bedoeling was. 'Op de slagers
vakschool noemen ze deze test
een snoeptafel' zei hij. '45 stuk
ken vlees, varkens, rund en
kalfs. Opdracht voor jullie: noem
het vlees bij naam en vul in hoe
het bereid moet worden. Bak
ken, braden, stoven of trekken.'
De deur naar een aangrenzend
vertrek ging open en daar lagen
de varkenshaasjes, de braad
worsten en de kalfsoesters,
klaar om herkend te worden.
Gewapend met formulier en
pen trokken de deelnemers
langs de tafels onder toeziend
oog van zowel de makers van de
cursus, Peter Heisen en Wo-
landa Hornstra, als de directeu
ren Tom den Hertog en Jan Kel
derman. En je zag ze denken.
Hoe was het ook alweer? Tijdens
de cursusavonden had Peter
Heisen ze precies laten zien
waar welk stukje vlees vandaan
kwam. 'Ik heb ze soms ook zelf
laten snijden in een achterpoot
of een half varken. En ik heb bij
voorbeeld verteld dat er in ons
kleine landje toch heel verschil
lende eetgewoonten zijn. In het
westen willen de mensen 'snel-
klaarvlees'. Biefstukjes, schnit
zels. Terwijl in het oosten en zui
den echt uitgebreid gekookt
wordt. Daar verkoop je veel
meer suddervlees. Runderlap
pen. Die moeten een paar uur in
de pan. En er mag ook wel wat
vet aan zitten. Dat is in het wes
ten ook uit den boze.'
Later op de avond wordt Peter
Heisen een vakidioot genoemd.
'Ja', bekent hij, 'als het over
vlees gaat, moet ik oppassen dat
ik niet te veel doordraaf.'
Maar tijdens de snoeptafel
hield hij echt zijn mond. Het
moest er toch een beetje serieus
aan toe gaan. Voor de winnaar
van de test hadden ze immers
nog een verrassing in petto. Dus
voorgezegd werd er niet. Een
voor een trokken de deelnemers
langs de tafels. Hier en daar
werd eens een lapje omgedraaid,
van dichtbij bekeken of van alle
kanten bevoeld. Soms gaven de
toeschouwers een blijk van her
kenning: 'Hé, dat zijn blinde vin
ken'; soms klonk een diepe
zucht. "Varkensvlees wordt over
het algemeen het best herkend',
De laatste
test zit erop,
v.l.n.r. Joke
Zurhaar, Wo-
landa Horns
tra,Anneke
Westrus,
Andries de
Deugd, Hen-
riëtte van Ee,
Margaret
Brusselaars,
Ton Sanders
en Ridley Ra-
ma
lovende woorden. Dat jullie deze
cursus hebben gedaan is natuur
lijk hartstikke belangrijk' zei di
recteur Tom den Hertog.
GVA-direc-
teur Tom
den Hertog
feliciteert
Henriëtte
van Ee
zegt Wolanda Homstra, die
samen met Peter Heisen de
handboeken schreef, die de cur
sus ondersteunen. Patty Craw-
furd, televerkoopster bij het
Verscentrum in Ede, was het
daarmee eens. 'Dat heb je zelf
ook regelmatig op je bord liggen.
Gewoon omdat het niet zo duur
is' vertelde ze. Na de test snelde
zij terug naar haar plek achter
de microfoon. Samen met haar
band Ginger zorgde ze de rest
van de avond voor dansbare
klanken. Met een pauze natuur
lijk om haar certificaat in ont
vangst te nemen. Want dat kre
gen ze allemaal. Plus een reeks
Het is geïnvesteerde vrije tijd,
waarvan ik zeker ben dat het
zich gaat vertalen in kwaliteits
verbetering in de praktijk. En
GVA, dat staat nog altijd voor
"kwaliteit in grootverbruik'.
Jan Kelderman, directeur Vers,
deed er nog een schepje bovenop.
"We hebben een hele nieuwe be
roepsgroep gecreëerd', sprak hij.
"We hebben namelijk televerko-
pers die een heel verspakket van
2000 artikelen aan de man kun
nen brengen: vlees, AGF, zuivel,
vleeswaren, kip, enzovoort.' Pe
tra Lendfers, medewerker Te-
leverkoop Ede, ziet heel goed de
voordelen van de opgedane ken
nis. "Wij leveren veel aan zieken
huizen, bejaardentehuizen en
dergelijke. Dan krijg je toch
vaak specifieke vragen. Welk
vlees het minst vet is bijvoor
beeld. Of kleinere porties. Nu
weet ik in ieder geval hoe groot
een entrecóte van 250 gram is.'
'Het geeft je toch meer zekerheid
aan de telefoon' vindt Henriët
te van Ee, die de test het beste
maakte en een weekend kreeg
aangeboden in een hotel in Nul
de. 'Ik kan nu zelfvragen beant
woorden en informatie geven.
En ik weet wat ik verkoop. Dat
maakt het een stuk leuker.' Dat
was ook de motivatie van Harry
Meuffels, de enige administra
teur in het gezelschap. 'Als je
steeds maar met die cijfertjes in
de weer bent, wil je ook weieens
weten wat er nu achter zit. Ik
weet van alles wat het kost en
hoeveel we omzetten, maar ik
weet niet hoe het eruit ziet.' De
boekhouder uit Bom wil graag
meerdere kanten van zijn bedrijf
leren kennen. Hij stond daarom
ook al een dag in te pakken en
ging als bijrijder mee met een
chauffeur. 'Die zijn eigenlijk
het visitekaartje van je bedrijf.
Ze hebben direct contact met
de klant. Maar wij zien ze al
leen 's ochtends met laden en
's avonds als ze terugkomen. Ik
wil dan gewoon weten hoe die
jongens hun dag emit ziet.'
Terwijl langzaam de voetjes van
de vloer kwamen en sommigen
zich waagden aan een tweede
ronde van het koud en warm
buffet, werden in de zaal naast
het feestgedruis de stukken
vlees van tafel gehaald. De di
recteuren kregen de serie hand
boeken mee en Peter en Wo
landa kregen voor gedane zaken
een cadeautje. Alle loftuitin
gen ten spijt noemde Heisen de
groep zijn "bron van inspira
tie'.'Jullie moeten het doen. Ik
maak alleen maar plannetjes.'
