Speculaas 'Je wordt uitgetest, daar moet je natuurlijk tegen kunnen' Spiegelbeeld Veel speculaas koopt Sinterklaas Een koekje van eigen deeg. Want nergens ter wereld kent men dit typisch Nederlandse koekje. Een koekje waar heel Nederland gek op is en vooral tijdens Sinterklaas. Recept Drie vrouwelijke slagers bij VC Groenlo Liesstukje iiïïii Gevoel Fotoboek AHOLD FLITSEN NOVEMBER 1991" Drie soorten speculaas zit ten standaard in het as sortiment van Albert He- i ijn. Het oude, vertrouwde bakkersspeculaas, het iets chi quere amandelspeculaas en de nieuwe topper: het volkoren speculaas. Maar rond oktober neemt het speculaas-assorti- I ment een heuse vlucht. Gevulde speculaas, speculaaspop pen en -brokken vliegen de klant in allerlei soorten en maten om de oren. En dat de klant er ook wer kelijk oren naar heeft blijkt wel uit de omzet. Oktober, november en de eerste week van december zijn goed voor een verkoop van onge veer 5.5 miljoen pakken speculaas. 'Waarom speculaas gekoppeld is aan Sinterklaas is moeilijk te zeg gen', zegt Erwin Weerink, commer- cieel medewerker zoetwaren. 'Feit is natuurlijk dat iemand iets lek kers koopt om zichzelf of anderen te verwennen. Daar kun je de link met een feest als Sinterklaas wel t leggen. Er is niet voor niets zoveel te snoepen in december.' Speculaas en Sinterklaas horen al heel lang bij elkaar. In een recep tenboekje voor 'Niecolaasgoed' uit 1829 van Jan Hendrik Grimberg staat een recept voor speculaas. Ook is bekend dat rond 1800 veel vrouwen van vooraanstaande bur gers in de periode voor Sinterklaas in bakkerswinkels hielpen bij het ale vormen, komt overigens al voor bij de Egyptenaren, in 1175 voor Christus. De armere bevolking, niet in staat levende dieren te offe ren, bracht bakwerk in diervormen als offers. Koek is dus een oude lekkernij. Overal in de geschiede nis duiken koeken op. Van sesam- koeken bij de Grieken tot room- vlaaien bij de Romeinen en van beignets bij de Chinezen tot peper koeken in de kloosters rond 1100. Maar waar en wanneer in de Ne derlandse geschiedenis het specu- j laas zijn intrede doet is niet pre cies duidelijk. Verwante koeken als taaitaai en honingkoeken duiken rond 1600 op in Duitsland en Zwit serland, dat is zeker. En het zou heel goed kunnen dat speculaas in diezelfde tijd in Nederland ont- i stond. vergulden van speculaaspoppen. Die poppen werden gemaakt met behulp van speciaal hiervoor uitge sneden koekplanken, die 'prenten' werden genoemd. Dit verklaart ook de naam 'speculaas', die afge leid is van het latijnse 'speculum' spiegelbeeld). De plankensnijders van rond 1800 waren meesters in het bewerken van hout. Een vak apart. Het bakken van koek in speci- Het recept is in al die jaren niet veel veranderd. En hoewel wij spe culaas verslinden, zullen de ingre diënten ons wat vreemd, ouder wets in de oren klinken. Behalve suiker en boter zijn verschillende soorten kruiden als kaneel, karde- mon, foelie, witte peper en kruid nagel ook anno 1991 de smaakma kers van het speculaas. En kennelijk is de formule van de on bekende uitvinder een gouden for mule. Want hoewel smaken ver schillen en veranderen zijn wij eeuwen later nog steeds gek op speculaas. 'Een prachtig vak. Ik zou nooit meer anders willen.' Dat zeggen Marina Boscher (22) Jolande Dollekamp (24) en Miriam Lodder (22), de drie eerste vrouwelijke slagers bij VC Groenlo. Ze voelen zich prima thuis in de door mannen gedomineerde slagerswereld. De drie vrouwen werken sinds en kele maanden bij VC Groenlo. Ma rina en Jolande zijn in opleiding. Miriam is al volleerd slager en heeft zelfs enkele jaren in een slachthuis gewerkt. Ze is de eerste vrouwelijke, volleerde slager die in Groenlo werd aangenomen. Mari na Boscher werkte al geruime tijd in de Groenlose inpakafdeling. 'Ik had echt geen zin om dat mijn hele leven te blijven doen. Het slagers vak trok me wel. Ik maakte er al kennis mee via mijn opa, die een slagerij had. Toen er een vacature voor slager kwam, heb ik gesollici- teerd.tMarina is klein van stuk. De 1.60 m. haalt ze nog net niet. 'Toen ik vertelde dat het slagers vak me wel wat leek, hoorde ik dat ik te klein was. Ik heb toen ge praat met enkele slagers uit het bedrijf. Volgens hun was het onzin en gewoon discriminatie. Ik heb toen meteen een brief geschreven.' Inmiddels heeft ze een plaats verworven aan de "band'. Tussen allemaal mannen. 'Tja, ik hoor wel eens: hé kleintje. Maar daar trek ik me niets van aan. Het gaat goed en als ik eens iets zwaars moet til len, dan vraag ik een van mijn col lega's. Samen moeten we toch het werk klaren?' Jolande Dollekamp is het met dat laatste niet eens. 'Ik ben gewoon te trots en te eigenwijs om anderen om hulp te vragen. Ik vind: je kiest voor een vak. Je stapt in een man nenwereld, dan moet je weten wat je doet.' Ze is overigens puur bij toeval in het slagersvak terechtge komen. Als uitzendkracht kwam ze bij VC Groenlo 'in' de karbonadesnippers. 'De jongens aan tafel zeiden dat de opleiding voor slager wel iets voor me was.' Jolande heeft haar hore- capapieren. Maar ze is op de hore ca "heel erg afgeknapt'. 'Bij VC Groenlo klikte het gewoon met de jongens. Geen enkel probleem. Ja, je wordt wel uitgetest, maar dat doen de jongens onder elkaar ook.' Ze kreeg op een gegeven moment een platte bil met liesstukje op haar tafel gegooid. 'Ik haalde het liesstukje eraf en deed dat blijk baar goed. Meteen daarop zeiden r v.l.n.r. Miriam Lodder Jolande Dolle kamp, Marma Boscher ze lachend: Je mag blijven.' Even als Marina en Miriam vindt ze rund snijden het leukst. 'Als 17-jarige kwam ik via het ar beidsbureau in de slagersopleiding voor de winkel. Daar heb ik de in dustriële opleiding gedaan en kwam ik terecht bij een slachthuis. Daar was ik aanvankelijk echt het allereerste meisje. Nu werken er vier. In het begin kreeg ik veel commentaar. Ik dacht toen: ik zal ze laten zien wat ik kan. Een var ken doorhakken? Kan ik dat niet? Nou, ik heb ze 't laten zien.' Van het slachthuis naar VC Groenlo was voor Miriam nogal een overgang. 'Bij het slachthuis gaat 't er nogal grof aan toe. Hier is het rustiger.' Miriam wil zich niet op de borst kloppen, maar ze is met de beste cijfers geslaagd. Ze is destijds krachttraining gaan doen om beter te kunnen functio neren. Nu doet ze het nog wel om dat ze het leuk vindt, maar niet meer voor de kracht. 'Die heb je als slager niet nodig. Het gaat om het gevoel van snijden. Ik denk zelfs dat vrouwen secuurder werken dan mannen. Ze hebben er gevoel voor. Mannen denken er soms te makkelijk over.' De drie vrouwen staan niet bij el kaar aan de band. Ze willen dat ook eigenlijk niet. T)an dan krijg je zo'n groepsvorming', zijn ze una niem van mening. Die mening sluit perfect aan bij de filosofie van VC Groenlo's PZ-man Henri Aalbers. 'Vrouwen worden geïntegreerd in de afdeling. Het moet een algemeen geaccepteerd beeld worden dat vrouwen ook heel goed slager kunnen zijn. In het verleden was er geen aanbod van vrouwen, of ze sneeuwden onder bij al die 26 kerels aan de band. Een vrouw moet daar natuurlijk wel tegen kunnen. VC Groenlo vraagt niet uitdrukkelijk naar vrouwen in advertenties, maar wel proberen we meer vrouwen aan te trekken. Bij uitzendbureau's heb ben we een fotoboek liggen waarin belangstellenden kunnen zien hoe ons mooie bedrijf eruit ziet. We proberen duidelijk te maken dat het vlees waar hier mee wordt ge werkt hetzelfde vlees is als thuis op het aanrecht. Daar is niks engs aan.'

Personeelsbladen | 1991 | | pagina 5