AH Kraaiennest vliegt uit in Parijs
12
•Collegiaal
Wat ik nu met
deze AH club
meemaak dat
slaat alles
Disco
Evert Kuyt
toont trots
zijn drie
Eiffeltorens
-AHOLD FLITSEN AUGUSTUS 1991
AH-Kraaiennest
Amsterdam voor de
Are de Triomphe
Tegen negen uur verzamelt de
groep zich bij de Are de
Triomphe. Terwijl sommigen
nog uitgelaten over hun
ervaringen vertellen, zitten
anderen knikkebollend op een
bankje. Henk Kok maakt nog
een verbazend fitte indruk.
'Gistermorgen ben ik om vijf
uur begonnen met mijn werk,
maar zo lang het gezellig blijft
heb ik nergens last van. Ik sla
wel vaker een nachtje over.'
Marianne Stapper is op het
moment dat de fotograaf
arriveert, niet aanspreekbaar.
Ook wanneer haar een AH-pet
wordt opgezet, slaapt ze gewoon
door. 'Het was een prachtige
tocht, maar nu sta ik te tollen
op mijn benen', legt ze later uit.
Evert Kuyt toont trots de drie
Eiffeltorens die hij heeft
gekocht. Kees van Rijn: 'Je lijkt
wel een oud-ijzerhandelaar,
man.' Evert, onverstoorbaar:
'Eén voor mijn vrouw, één voor
mijn moeder en één voor mijn
schoonmoeder.' Berry Blei is
één van de laatsten die
aankomt bij de Are de
Triomphe. 'Ik wilde nog even de
Sacre Coeur zien. Dat is voor
mij de parel van Parijs.'
Mokum
Van de Are de Triomphe
vertrekt de bus voor een rondrit
door Parijs. De Albert Heijn'ers
laten de grandeur van Parijs
nog eenmaal aan zich voorbij
trekken. Nog niet iedereen is
uitgeteld. Johan Huyts grijpt
naar de microfoon en zet met
schorre stem voor de laatste
maal in: 'Geef mij maar
Amsterdam. Liever in Mokum
zonder poen dan in Parijs met
een miljoen...' Als de bus Parijs
verlaat zakken de AH-toeristen,
vermoeid maar voldaan, één
voor één onderuit. Morgen is er
weer werk aan de winkel op het
Kraaiennest.
Koelman stelt zijn hoofdprijs
van de bingo, f 25,-,
beschikbaar.
Oud ijzer
Lopend zie je het meest. Vanaf
de Eiffeltoren zet één groep
koers naar de Are de Triomphe,
een andere groep loopt langs de
Seine naar de Notre Dame.
Kees van Rijn over de tocht
langs de Seine: 'Op onze tenen
slopen we onder de bruggen
door, want we wilden de
clochards die daar sliepen niet
wakker maken. Toch viel er
plotseling één voorover vlak
voor mijn voeten. Dat was even
schrikken.' Evert Kuyt: 'Toen
we uit de bus stapten was ik
een beetje bang dat iedereen
een andere kant op zou rennen.
Dat viel enorm mee. Er zit
altijd weer meer samenhang in
deze AH-club dan je denkt. Met
de training voor de Dam tot
Damloop, die we na Parijs
serieus gaan opzetten, komt het
ook wel goed.'
Over de zeventig slag
roomtaarten hadden
supermarktmanager
Kees van Rijn en as
sistent-manager Evert Kuyt
van AH-filiaal 1347, Kraai
ennest Amsterdam, twee
jaar geleden niet lang hoe
ven nadenken. De verbete
ring van het balanstotaal
met meer dan een procent
was een flinke traktatie
waard. De taarten wareni
heerlijk, maar ze smaakten]
naar meer. 'Volgende keer-:
naar Parijs', riep iemand i
voor de grap.
Dat komt er toch
nooit van, dach
ten de meesten.
Maar met een
nieuwe verbete
ring van het ba
lanstotaal in JËS&*
zicht, dit maal
van twee procent, begonnen
Kees en Evert te rekenen. De
huurprijs van een bus viel niet
tegen en meestal kan je daar
nog over onderhandelen. Een
hotel hadden ze niet nodig,
want het is zonde om in een
stad als Parijs de nacht in bed
door te brengen. En lunchpak
ketten, die konden ze zelf ma
ken. De rekenmachine sprak
duidelijke taal. Ze konden naar
Parijs!
Polonaise
Op een zaterdagavond vertrekt
de bus met 41 uitgelaten mede
werkers, inclusief een kersvers
echtpaar, richting Parijs. Door
de spontane reacties van leve
ranciers, die gehoord hadden
van het reisplan, is de catering
van hoge kwaliteit. Gratis
broodjes van Albro, fruit van de
Groentecentrale en Cola, Cho
comel, stroopwafels, kauwgom
en zakgeld van andere leveran
ciers. De sfeer zit er meteen
goed in. Als de bus de snelweg
opdraait, schallen de Lederen al
door de bus. Om half tien wor
den Johan Huyts en Melena
Blanken, die afgelopen maan
dag zijn getrouwd, nog eens in
het zonnetje gezet. Na een spe
ciaal huwelijkslied, op de wijs
van 'Geef mij maar Amster
dam', volgt een
toespraak van
Kees van Rijn
die, zo verklaar
de de bruidegom
achteraf, de amb
tenaar van de
burgelijke stand
naar de kroon
stak. Als huwe
lijkscadeau krij
gen Johan en Melena van hun
collega's een leuk bedrag voor
hun uitzet. Het bruidspaar
wordt gejonast en de feestvier
ders slepen zich, getooid met
feesthoedjes en rolfluiten, in po
lonaise door de bus.
Melena werkt nu nog bij Jac.
Hermans, maar gaat binnen
kort de gelederen van AH-fili
aal Molukkenstraat Amster
dam, versterken. Melena: 'Nee,
de feesttoestanden in de bus
hebben niet de doorslag gege
ven, al hebben ze veel indruk
op mij gemaakt. Ik had al eer
der het plan om voor Albert
Heijn te gaan werken.' Johan
vult aan: 'Zoiets vind je alleen
bij Albert Heijn. Ik heb veel col-
en veel meege-
Johan Huyts en Milena Blanken met Parijse trouwversierselen. Links Atse Blei. Daarboven v.l.n.r. Evert
Kuyt, Theo Schapers, Marcel van der Vaart en Kees van Rijn.
maakt de laatste maanden,
maar wat ik nu met deze AH-
club meemaak dat slaat alles,
dat kan alleen bij het Kraaien
nest. De afgelopen week was de
week van mijn leven.' Na het
bruidspaar worden ook Patricia
Godet en Letitia Norden, die
binnenkort afscheid nemen,
toegesproken door Kees. Patri
cia heeft een andere werkkring
gevonden en Letitia wordt ge
promoveerd tot afdelingsma
nager in een ander AH-filiaal.
Na de bingo zijn de meesten in
slaap gevallen, maar als de bus
aankomt bij de Eiffeltoren is ie
dereen klaarwakker. Voor de
meesten is dit de eerste kennis
making met Parijs. Conrad Nal-
kiewicz, met zijn 15 jaar de
jongste deelnemer, en iedere za
terdag present op
het Kraaiennest:
'De Eiffeltoren is
voor mij het
mooiste van Pa
rijs. Ik heb nog
nooit zo'n inge
wikkelde en gro
te constructie
van ijzer gezien.'
Tijdens de nach
telijke voettocht langs de Seine
is Conrad één van de fitsten.
'Dat kwam doordat ik al vóór de
bingo ben gaan slapen', licht hij
toe. Barbara van der Hulst en
Jessica Koers zijn, evenals Rick
Lokhorst en Marco Bakker,
vooral nieuwsgierig naar de dis
co's van Parijs. Wat hun het
meeste opvalt zijn de hoge prij
zen ('20 gulden voor een bier
tje!'). Rick en
Marco raken aan
de praat met
twee fran^aises
en belanden op
een feestje in
Montmartre,
vlakbij de Sacre
Coeur. "Hun na
men zijn we ver
geten te vragen',
zegt Rick, 'maar het was wel ge
zellig.' Johan weet mee te pra
ten over de hoge prijzen in Pa
rijs. Voor hij de prijzenkaart in
het oog krijgt, heeft hij al een
rondje gegeven dat hem 365
francs, meer dan 100 gulden,
kost. Om het leed te verzachten
delen de anderen mee en Stef
