De zeven brulden van VII Rhenen 12 Collegiaal We vonden het tijd om elkaar de ringen om te schuiven 'Ahold Flitsen juni 1991 Trouwen is in. Maar bij de Albert Heijn in Rhenen heeft het iets weg van een epidemie, zoals de mede werksters het zelf formule ren. TVouwden er in 1990 twee medewerkers, dit jaar zullen in vijf maanden tijd maar liefst zeven mede werksters het ja-woord ge ven aan hun eigen Don Juan. Rhenen is een landelijk stadje, gelegen aan de voet van de Grebbeberg. Wan neer een vroeg maandag morgenzonnetje zich laat zien krijgt het verlaten ou de centrum een rustiek ka rakter. Het lijkt de juiste sfeer voor een ontmoeting met zeven aanstaande brui den. Opgetogen vertellen ze met een licht gespannen lachje over de heugelijke dag die komen gaat. H«f 1 Van links naar rechts: Willeke, Ilse, Gerrie, Anja, Olga.Thea en Ditty. Assistent afdelingsmanager Ilse Risseeuw was de eer ste in de eregalerij der gelukki gen. De grote dag voor Ilse en haar man, Roel van Beek, was 1 mei. Met haar 28 jaar is zij de oud ste van de zeven AH-bruiden. Na zeven jaar samenwonen viel het besluit te trouwen. Il se: „Voor ons was het moment aangebroken. Zo zoetjes aan denken we aan kinderen en voor het zover is wilden we eerst trou wen." De bruiloft vond plaats, zoals zij het noemt, 'in klei ne kring'. „We zijn geen grote feestgangers en hebben daar om gekozen voor een uitgebreid diner met familie en vrienden in plaats van een groot feest met een dure band", vertelt Ilse enkele weken voor de huwe lijksdag. Het geld van die dure band kunnen ze maar al te goed gebruiken. Huwelijksreis Bij het verschijnen van deze Flitsen genieten Ilse en Roel van een waarschijnlijk onver getelijke huwelijksreis. Op 2 mei vertrokken zij voor vijf we ken naar Amerika. Ilse verhuisde een aantal jaren geleden naar Veenendaal om dat Roel daar zijn werk had. „Waar je werk is, is je vader land", is haar stelling. De huwelijkse staat verandert op korte termijn weinig aan de agenda van Ilse. Ze blijft voor alsnog de huidige 32 uur per week werken. „Maar de weg is nu vrij voor kinderen. Ik ben nu AAC-kassa en heb besloten niet door te gaan voor een ver dere carrière bij AH." Voor Thea Geurts ligt de grote dag nog ver weg. Wanneer zij op 20 september in het huwelijksbootje stapt, ver andert er veel. Thea en Martin van Eek trouwen vanuit huis, zoals dat heet. „Wij hebben nooit willen samenwonen", vertelt Thea. „En na ruim zes jaar verke ring en drie verlovingsja ren vonden we het tijd om el kaar de ringen om te schui ven." Thea woont in het naburige Opheusden en is blij in Rhenen te werken. „Ik werk hier nu vijf jaar en zou niet anders willen. Aan de kassa heb je veel con tact met de klanten." Nu werkt ze nog 32 uur maar vanaf ja nuari wil ze het toch wat rusti ger aan gaan doen. „Het huis kost ook de nodige tijd." ze zich geen zorgen te maken. Die is in goede handen. Martin werkt immers bij een garage. Feest De voorbereidingen voor de hu welijksdag zijn in januari ge start. Thea pakt het groots aan. Na de trouwplechtigheid in het gemeentehuis van Opheusden is er tijd ingeruimd voor de fo toreportage. „Daarna gaan we met z'n allen eten en geven we 's avonds een groot feest met muziek waar iedereen komt." Thea rekent op tweehonderd feestgangers. Voor de dag zelf is ze wel een beetje zenuwachtig. „Het blijft spannend of de mu ziek wel goed is en of de zon schijnt. Da's toch leuker voor de foto's." Over de trouwauto hoeft Olga Rosen heeft dat ze zo lang mogelijk kan genieten van die belangrijke dag. Met haar vriend Pel van Ingen prikte zij 21 juni als trouwdag, de langste dag van het jaar. Betekent ook dat je het iets rustiger aan kan doen. Dat zijn Olga en Pel dan ook van plan. Zo gaan ze lopend naar het stadhuis. Haar ouders wonen er vlakbij. Het ja-woord zal klinken in het stadhuis van Rhenen. Na het officiële ge deelte wordt er gegeten en brandt er een groot feest los. „Ik krijg zo nu en dan wel een beetje de kriebels. Het is al een tijdje geleden dat we de feest- ruimte en de muziek hebben uitgezocht. Soms twijfel je wel eens of het wel de goede plek is. Je krijgt niet elke dag 170 men sen op bezoek." Kinderen Na de trouwdag zijn Olga en Pel vrij, maar ze blijven thuis. „We hebben een huis gekocht in Rhenen en moeten er nog het nodige aan opknappen. Nu doen we elke keer wat, maar dan willen we het afmaken." Olga werkt op de afdeling Vleeswaren. „Een gezellige club. Ik ben nu bezig met de op leiding Verkoper 2 en zou graag doorgaan met assistent-afde lingsmanager." Een functie daarna als afdelingsmanager ligt, nu ze gaat trouwen, niet meer op haar pad. „Op langere termijn wil ik graag kinderen. En kinderen en werk lijkt me niet ideaal." Anja Scholtus wil haar dag waarop zij met Bert Nijen- huis in het huwelijk treedt een beetje traditioneel laten verlo pen. De oude auto is al gere geld voor 27 september en de plechtigheid vindt plaats in het stadhuis van Ochten. „Dat is het mooiste stadhuis in de om geving", verklaart ze haar keu ze. De foto's worden gemaakt bij kasteel Echteld. En ook het feest wordt daar gegeven. „Van wege de sprookjesachtige sfeer." Anja werkt ruim vijf jaar bij AH, waar van een jaar zuivel en vier jaar verpakt vlees. „De af deling verpakt vlees is een leuke afdeling waar ik rustig alleen kan werken." Zij hoopt na de huwelijksdag een nieuw huis te kunnen be trekken. Het is in aanbouw en als het klaar is, wordt er thuis vakantie gevierd. „Kun nen we er te gen die tijd nog niet in dan gaan we er twee weken vandoor. Ik ga niet in de rotzooi zitten." Eind deze maand, op 31 mei, trouwt Gerrie Meijer. De datum houdt bij haar ook ver band met een nieuw huis. Ger rie wil in tegenstelling tot Anja eerst het huis klaar hebben en dan trouwen. Begin april is het huis in Opheusden opgeleverd en is er nog wat behangen en betegeld. De verhuizing laat voor Gerrie en Willem van de Bunt helaas geen ruimte voor een mooie huwelijksreis. „Je moet blij zijn met wat je hebt." Ze verlaat niet graag haar kas sa in Rhenen. „Ik werk hier nu zeven jaar en ben begonnen achter de kassa. Ik ben een tijdje Assistent-manager Kassa geweest en kon later terugko men. Ik ben blij dat ik het heb gedaan. Het contact met de klanten is nergens zo leuk als aan de kassa." Ditty Bor ontmoette haar aan staande man, Nico van Dol- deren, zes jaar geleden in de doe-het-zelf winkel waar zij werkte. „Hij werd vaste klant, dat viel wel op", herin nert Ditty zich nog. De verlo vingsringen ]Jf worden op 28 juni na drie jaar vervangen door trouwrin gen. Ditty ver wacht die dag zo'n tweehon derd mensen de hand te schudden. „We heb ben een grote familie. En met veertig AH-collega's en evenzo veel brandweer-collega's van Nico kom je al een heel eind." In hun nieuwe onderkomen in Opheusden brengen zij ook hun wittebroodsweken door. „We vinden het leuk om met z'n tweetjes thuis te zijn met onze eigen spulletjes." Ook Ditty trouwt uit huis. Ze ker in Opheusden en omstre ken geen bijzonderheid. „Men is hier nog vrij traditioneel. Er wordt niet zoveel samenge woond en dus veel uit huis ge trouwd", vertelt ze. Over de trouwdag heeft ze niet zoveel contact met de andere bruiden. „Ieder heeft wel één collega waarmee over de grote dag wordt gesproken. Ik wil daar met Thea nog wel eens over fantaseren." De uit Rhenen afkomstige Willeke van Mourik treedt op 30 augustus in het huwelijk met Gerrit van de Pol. „We hebben getwijfeld tussen 13 september en 30 augustus. We hebben de grotere kans op zon neschijn de doorslag laten ge ven." De trouwerij vindt plaats in Barneveld, de woonplaats van Gerrit. Na het gemeente huis, de kerk en het diner ver wacht Willeke nog een kleine driehonderd gasten te kunnen verwelkomen op receptie en feest. De aanstaande bruid vindt het de laatste tijd toch wel weer wat spannender worden. „Je raakt aan het idee van trouwen gewend, omdat je er al zo lang mee bezig bent. Nu de dag na dert begint het wel weer te kriebelen." Willeke werkt nu één jaar achter de AH-kassa en heeft wel al stille ideeën voor de toekomst. Misschien gaat ze wat minder werken of wel hele maal stoppen om met Gerrit een eigen benzinepomp te be ginnen. Op de cadeaulijst voor 30 au gustus staat vooral servies goed. „In de afgelopen vier jaar hebben we de uitzet zelf bij el kaar gespaard. Een servies is erg duur, dus dat is nog overge bleven." De gesloten envelop pen met geld gaan direct de spaarpot in. „We gaan niet op huwelijksreis maar sparen om volgend jaar op wintersport te kunnen."

Personeelsbladen | 1991 | | pagina 12