Bart Nijstad, medewerker DC Zwolle:
„Ik ben verslaafd aan triathlon"
mm
Nijstad super in triathlon
■jr.»'"."™- .T.".!»"
ï.nr—«'«SÏÏe»»#
xz&rïs*
pagina d
Flitsen
deld achttien uur per week.
En in de vakantie kan dat zelfs
wel oplopen tot bijna dertig
uur. Zijn eerste trainingskilo
meters maakt hij dagelijks
tussen zijn woonplaats Dalf-
sen, op ruim twaalf kilometer
afstand van Zwolle. Over het
algemeen overbrugt hij die
afstand met zijn fiets, maar
zijn collega's kijken er ook
niet gek meer van op als hij
's zomers hardlopend in vijf
tig minuten naar zijn werk
komt. Bovendien neemt Bart
dan in de vroege ochtendu
ren ook nog regelmatig even
een frisse duik in een nabij
het DC gelegen meer. Een
paar avonden per week doet
hij er nog een schepje boven
op door met een paar andere
sporters flinke einden te fiet
sen, hard te lopen of door an
derhalf uur te schaatsen op
de kunstijsbanen van Deven
ter of Heerenveen.
Verslaafd
„Of mijn vrouw het leuk
vindt?", herhaalt Nijstad de
vraag. „Natuurlijk, ze mop
pert wel eens. Ze is bepaald
niet fanatiek voor wat ik doe.
Maar toen ik meedeed in As
sen wilde zij ook dolgraag
met me mee. En dan moedigt
ze me vanuit de wagen bok
enorm aan." Ze zou overi
gens ook van heel goeden
huize moeten komen om
hem van het sporten af te
houden. „Want", zegt Bart,
„een vriend van me heeft wel
eens gezegd: als jij niet kunt
sporten, word je ziek. Ik denk
dat hij daarin gelijk heeft. Ik
ben gewoon verslaafd aan
sport. Bovendien, met die
triathlon kun je heel lang
door gaan. In Almere doen
wel mensen mee van 56 of 57
jaar. Hoewel, tot die leeftijd
zal ik het niet volhouden.
Want die lui doen er rustig
dertien of veertien uur over,
Da's niks voor mij. Ik wil een
goede tijd neer kunnen zet
ten. Onder de tien uur. Als ik
boven de elf uur zou komen,
hoeft het voor mij niet
meer."
Hawaii
Voorlopig zit zo'n 'langzame'
tijd er nog in. Geluk
kig maar, want Bart Nijstad
zit nog vol wensen voor de
toekomst. „De marathon van
New York lijkt me heel erg
leuk om aan mee te doen. En
natuurlijk de triathlon van
Hawaii. Dat is de triathlon
van de wereld. Het aller
mooiste wat er op dit gebied
bestaat. Daar zou ik echt dol
graag eens aan mee doen.
Dan zou ik eerst mee moeten
doen aan de wedstrijd in
Roth in Duitsland. Daar kun
je je plaatsen voor Hawaii.
Maar ja, het geld hè. Het in
schrijfgeld voor Roth is drie
honderd gulden. Da's heel
wat als je het vergelijkt met
de negentig gulden die je
kwijt bent voor de triathlon
van Almere. Je hebt gewoon
een goede sponsor nodig,
want anders is het niet te be
talen", zegt Bart even later...
De enige hobby die ik er
sinds kort bij heb is mijn klei
ne zoontje. Ja, da's nog leuker
dan de triathlon!"
is meer Ie
conciirrenlon
Folo
weienschap.
de schaalsen onder
Hoe gek het ook klinkt, Bart Nijstad (36) mag
achteraf gezien van geluk spreken dat hij een jaar
of wat geleden als (niet onverdienstelijk) voetbal
ler een forse knieblessure kreeg. Want daardoor
werd deze magazijnmedewerker van het DC in
Zwolle gedwongen te stoppen met wat toen nog
zijn lievelingssport was. Wat er voor in de plaats is
gekomen vindt hij eerlijk gezegd nog veel mooier
en uitdagender: de triathlon.
Eigenlijk een combinatie van
sporten. In de zomermaan
den zwemmen, hardlopen en
fietsen; in de winter wordt
het zwemmen vervangen
door schaatsen, „Lopen kon
ik altijd al wel goed, fietsen
ook. Het enige dat niet zo
goed ging was zwemmen.
Maar ook dat is langzaam
maar zeker een stuk beter ge
gaan."
Bart Nijstad - vier jaar gele
den heel voorzichtig begon
nen met een kwart triathlon -
hoort dan weliswaar niet tot
pers in deze veel beoefende
tak van sport, maar hij be
hoort zeer zeker wel tot de
genen die het predikaat
„goed tot zeer goed" verdie
nen.
Vulpatronen
„Nijstad super in triathlon"
stond er veelzeggend boven
een kranteverslag van de su-
pertriathlon die eind oktober
vorig jaar in Assen werd ge
houden. De 41,5 kilometer
lopen, 200 kilometer fietsen
en 80 kilometer schaatsen
de absolute Nederlandse top-
legde hij af in 13 uur 36 mi
nuten en 15 seconden. De
overige deelnemers konden
slechts met zeer grote moei
te binnen de tijdslimiet van
zeventien uur finishen. Bart
Nijstad was toen al bijna thuis
in zijn warme bed.
Die supertriathlon in Assen
was voor de DC-medewerker
min of meer een revanche op
wat hem was overkomen tij
dens de belangrijkste Neder
landse triathlon van het jaar,
die in Assen. „Dat is een wed
strijd waar je naar toe leeft.
Ieder jaar opnieuw. Ook nu
al, terwijl het nog winter is en
die triathlon pas op 17 augus
tus weer wordt gehouden.
Maar wat daar gebeurde vo
rig jaar in 1990... daar had ik
tijdens het fietsen slechts 3
vulpatronen om de banden
weer te kunnen oppompen
en dat bleek er 1 te weinig.
Zo'n vijftig kilometer voor de
finish heb ik de fiets dus maar
kwaad aan de kant gesme
ten."
En dat terwijl de vooruitzich
ten op een goede tijd zo gun
stig waren. „Want. laten we
eerlijk zijn, daar doe je het
toch voor. Steeds wil je weer
een betere tijd neerzetten",
zegt Bart enthousiast. „In
van het winiertrinthlon
pioenschap ldschoUken-
heeft gee" en teweeg 6e"
M.rk Kok» 11,P'
bracht. MacK en zo-
sle en sehaautIe
ais verwacht Trlath-
deI0S\nnarNUstadultt)aUn
lonwasBar r concurrcnten
sen zijn jjj. iag al thuis
„el IC»™
mers twee
streep W»»"1
D. SUP»
slechts vijl he de win
sta rt Ban Nustad g ldaging.
lertriathlon als lijdens de
ken" uit nalfsen was te
De man uit 1 elgen presta-
sprekenoverzu aidepres.
Üe'm an de concurrenten
talies van tegengeval-
hem zwaar ware waren
"uV^'^ruurg''»1
honderd mete de af.
VerlrfW2tens berekingen van
stand, volgei kilome-
zijn volgers «UsU.aeuuraf
^•-WaSie,-»S<Sj kilometer) had-
den we heteerste^ vermaak je
pal°P, de begeleiders, die het
ie mel drfnken aangeven.
Verder is heAg "et fietsen
Nijstad haalde «omeler per
„el de dertig 41 mmu-
uur. hij had 6 uur schaal.
ten nodig, maar b'j nonder
sen hep hel da^ cen uur voor.
hand meerden e ^g Tnen
maar had last nncn ver
ben ik maa d kwam uit-
dergegaan NU minuleo over
eindelijk on U ,„et een
half zes over de stre V Uel
Casseren, bezocht
zich „„fprentle en reea
de perse om haif ne-
„aar huis- T kwamcn de
gen naar bed gmg^mers pas
resterende ko„den met
hangen en vrn g f
limiet vanze hel goed
,wi,.ue ireW™," ,g.ed.l»4
miniem, „under «t-
„pui.chlinS
de er geen bcn
K nks prolon-
commentaar. menswaar-
geerde zonder noem N__
d.ge Pr-r K.—,
„el „„„del del»»'
heefl h,J ne basi» vo°r
0„ergeuum™rd blj d« V-
het succes ,erdelen. hel lo-
eerste twee de hon-
pen en fietsem nels gin. -
derd k "^1jp enige full pr°f ,n
gen Koks, ejd zeer voor-
het deelnemers f
spoedig af lde de triatleet
laslisilr. >'»ur
reeerend Europees
Koks. reger run_bike-run,
kampioen gas te-
neemt vooroPig rbereiden
rug Ut) ga diaïe titelstrijd run-
oP de mond allelBeach
bike-run, me Dgze discl.
wordt afge Noordhollander
plm; 'fm, gS».™»
op het lt) „koksookinAs
WPSgS'*W"k"'/e«
zich gewenst had
ÏÏn* «r pu^eed7p"»u
loopbaan. t« haalbare.
was hel ""i* die tu,m
e„ely»e«i« n„„b,e.
nur.niur
Bart Nijstad
Foto linksknipsel uit de
Zwolsche Courant dxl. 29 ok
tober 1990.
1988, toen ik voor het eerst
in Almere meedeed kwam ik
uit op 11 uur en 38 minuten,
het jaar daarop noteerde ik
10.32 uur en vorig jaar leek ik
uit te komen op ongeveer 9
uur en 45 minuten...".
Start en finish
Voor een niet-sporter lijkt
een triathlon op het eerste
gezicht uitermate ver
moeiend. Bart beaamt dit:
„Dat is het ook. Duurlopen
van anderhalf uur gaan nog
wel. Maar boven de twee uur
is het echt hartstikke saai. En
bij Almere heb je met fietsen
en lopen ook nog eens dat
doodse polderlandschap.
Maar de start en finish bij het
lopen...", opeens beginnen
zijn ogen te glanzen, „Dat is
echt geweldig, fantastisch."
Keihard trainen
Bart Nijstad krijgt het succes
bepaald niet cadeau. Vrijwel
elke dag traint hij. Gemid-
