,JE MOET BLIJVEN HELIKOPTEREN!
UUR
MET...
Acht uur met Leo Oranje
pagina 10
Flitsen
Half april verhuisden
de Raad van Bestuur en
de stafdiensten naar het
nieuwe Ahold-hoofd-
kantoor aan de Albert
Heijnweg. Precies een
week voor de verhui
zing volgde Flitsen Leo
Oranje, de voorzitter
van het Ahold-bouw-
team, op zijn gangen
door het nieuwe kan
toor: „Enige stressbe
stendigheid heb je wel
nodig."
Eigenlijk had Leo Oranje
(67) ai lang gepensioneerd
moeten zijn. Na de viering
van het 100-jarig bestaan van
Albert Heijn in 1987, bij wel
ke gelegenheid hij als voor
zitter van de jubileumcom
missie fungeerde, was hij ook
inderdaad van plan te stop
pen. Maar toen het moment
van afscheid nemen naderde
en hij begin 1988 bij voorma
lig Ahold-president A. Heijn
zat om een en ander te be
spreken zei deze glimla
chend: 'Ik heb nog een klusje
voor je'. Dat klusje was dus
het nieuwe hoofdkantoor.
Donderdag 9.00 uur - In
een zaaltje op de parterre
overlegt het Ahold-project-
team met de PTT. Negen man
om de tafel, anderen lopen in
en uit De PTT levert vandaag
het telefoon- en datanetwerk
op. De laatste details worden
besproken. „Krijgen we nog
een certificaat?", informeert
Leo Oranje. Het antwoord
luidt bevestigend, maar het
certificaat is er nog niet. Het
moet opgestuurd worden uit
Amerika door AT&T, in
wiens licentie de PTT het
geïntegreerde netwerk heeft
aangelegd.
HOGE SNELHEDEN
9.30 uur - Leo Oranje verlaat
de vergadering. Ze redden
het verder wel zonder hem.
Met een loper opent hij ka
mer B24 en maakt zich mees
ter van de telefoon, teneinde
enige leveranciers tot spoed
te manen. Vanuit het belen
dende vertrek klinkt het ge
luid van een boormachine.
„Dit is een mooie manier om
een carrière te besluiten",
geeft Oranje toe als hij de
hoorn heeft neergelegd.
„Eerst zo'n jubileum en nu
dit. Ik vind het geweldig leuk.
Je bouwt iets hè. Belangrijk is
natuurlijk dat je een goede
conditie hebt. Je leeftijd
moet je vergeten, anders kun
je er beter niet aan begin
nen."
10.00 uur - Wat de pro
jectmanager verstaat onder
een goede conditie wordt
snel duidelijk. Bij een rond
gang door het kantoor ont
wikkelt hij hoge snelheden.
„Dit is mijn normale tempo",
zegt de projectmanager, ter
wijl hij voortsnelt door de
gangen, agenda én blocnote
onder de arm, kabels en do
zen handig ontwijkend. „Dat
snelle heb ik van mijn moe
der. Die liep ook altijd te ren
nen. Op hoge leeftijd liep ze
nog kwiek door de stad om
boodschappen te doen!" Her
en der schiet hij kamers bin
nen om een vriendelijk
woord te wisselen met de
werklieden. In de vergader
zaal van de Raad van Bestuur
wordt gewerkt aan een wand
met audiovisuele apparatuur.
Stoelen staan nog in plastic
gehuld. In de regiekamer zit
een technicus te midden van
een wirwar aan kabels. Oran
je informeert hoe het ervoor
staat. Het antwoord stemt de
projectmanager tot tevre
denheid.
NIEUW GELUIDJE
10.30 uur - Op de kamer van
RvB-lid drs. C.H. van der Hoe
ven is een timmerman bezig
met een deurlijst. „Is het
klaar?", informeert Oranje op
ongedwongen wijze. ,Ja",
antwoordt de ambachtsman,
„tenminste, alleen de deur
zelf moet er nog in. Ik hoop
dat ze de fitsen komen bren
gen vandaag. Die moesten
speciaal besteld worden."
„Het ziet er keurig uit", prijst
de manager. ..Het is niet een
voudig geweest, maar u heeft
eer van uw werk. De heer
Van der Hoeven kan tevre
den zijn."
Oranje: „De belangrijkste
taak van het projectteam is:
zodanig sturen dat je op
koers blijft en op tijd het
einddoel bereikt binnen de
financiële grenzen. Dat gaat
gepaard met vele grotere en
kleinere problemen die je tij
dig moet zien op te lossen. In
zekere zin is het wel zenu-
wenwerk. ja. Je moet blijven
helikopteren en zo nu en dan
word je helemaal gek. Enige
stressbestendigheid heb je
wel nodig. Het kantoor moet
nu eenmaal op tijd klaar zijn
en dat gaat zeker lukken. We
hebben het weer natuurlijk
geweldig mee gehad. Twee
zachte winters en een prima
zomer. Daar staat tegenover
dat we ook met tegenvallers
te maken kregen. De vervuil
de grond die op het terrein
werd aangetroffen bijvoor
beeld. Dat heeft ons voor de
nodige problemen gesteld.
Maar we zijn er telkens uitge
komen. Het projectteam
heeft perfect gedraaid."
11.00 uur - Vanuit het bin
nenste van het gebouw klinkt
een doordringend, zeurend
gebrom. De projectmanager
veert op. „Hé", constateert
hij, „deze had ik nog niet ge
hoord. een interessant nieuw
geluidje!" In de testruimte
van de afdeling CIST op de
eerste verdieping komen we
de PTT'ers weer tegen. Men
test een telefoon op de diver
se gebruiksmogelijkheden.
Oranje bespreekt op ge
dempte toon de stand van za
ken met hoofd Kantoordien
sten, Freek van der Boor. Van
der Boor is ook lid van het
projectteam, dat verder be
staat uit Jan Dosker (afdeling
CIST) en Jan Kröse van ex
tern adviesbureau Diepen
horst, de Vos en Partners. Ot
to Tepaske, lid van het eerste
uur, zal de voltooiing van het
kantoor helaas niet meema
ken. Hij overleed in oktober
1989.
FICUS GIGANTICA
12.00 uur - De projectmana
ger leunt vorsend over de
rand van één van de loop
bruggen in het atrium. Naast
hem staat Freek van der Boor.
Op de begane grond nemen
een paar schoonmakers de
natuurstenen vloer onder
handen. Beide projectman
nen bekijken de bomen in
het atrium, waarvan er één
tijdens het vervoer naar
Zaandam lichte beschadigin
gen opliep. Van der Boor:
„Het valt mij nog mee. Ik had
gedacht dat ze veel meer ge
kwetst zouden zijn." Oranje-.
„Waar komen ze ook al weer
vandaan?". Van der Boor. „Uit
Californië geloof ik."
„Wat zijn het ook al weer
voor bomen? „Ficus Benja
min? Nee, die zijn kleiner. Dit
zal dus wel de Ficus Giganti-
ca zijn", stelt Oranje met ver
pletterende logica vast. Op
dat moment galmt een krach
tige gong door het bouw
werk, gevolgd door de op
roep: 'Meneer Oranje, recep
tie alstublieft'. De opgeroe
pen projectman leunt ter
stond over de leuning van de
loopbrug en wendt zich tot
de receptionist onder hem.
Of hij interieurbouwer Van
Otterlo even wil bellen. „Dat
is nou het plezierige van dit
gebouw hè", houdt hij ver
volgens staande. ,Je hangt
hier wat gemakkelijk over de
leuning en je kunt meteen
reageren op zo'n oproep."
14.00 uur - Bij de lift op de
begane grond ligt een sigaret
tenpeuk. Leo Oranje schudt
zijn noora, raapt net natte,
bruin uitgeslagen restant op
en deponeert het in een afval
bak. In het zenuwcentrum op
de parterre belt hij Jan Kröse
in z'n auto om te overleggen
over een bureau dat moet
worden aangepast. Na een
minuut wordt de verbinding
verbroken. „O, o, wat zijn we
daar toch gelukkig mee, met
die autotelefoons", verzucht
hij met de nodige ironie.
14.30 uur - Op de 2e verdie
ping wijst de projectmanager
op een aantal kunstwerken
die ons bekend voorkomen.
Het blijkt grafiek uit de serie
die ter gelegenheid van het
100-jarig bestaan van Albert
Heijn is gemaakt. „We heb
ben indertijd een complete
serie achter de hand gehou
den om hier op te hangen. De
hele collectie hangt ver
spreid over de 1 e en 2e ver
dieping, aangevuld met
nieuw werk dat we aange
kocht hebben via de Stich
ting Kunst Bedrijf. Die
heeft de zaak ook ingericht.
Het nieuwe werk sluit goed
aan bij onze eigen Ahold-gra-
fiek en natuurlijk bij het kleu-
renprogramma van het ge
bouw zelf. Het is de finishing
touch. Mensen die er oog
voor hebben zullen heel ver
rassende dingen tegenko
men!"
AANWINST
15.30 uur - Van der Boor
loopt met twee heren van le
verancier Aspa door het kan
toor om ter plekke details
over het meubilair te bespre
ken. Oranje voegt zich bij
hen op de kamer waar direc
teur CIST Rien van Marion
komt te zitten; een hoekka-
mer met ruim uitzicht op het
Noordzeckanaal. Volgens
Van der Boor betreft het hier
qua situering één van de
mooiste kamers in het nieu
we gebouw. Oranje, geksche
rend: „Bij een wat eenvoudi
ger bedrijf zou op zo'n plek
een lid van de Raad van Be
stuur zitten." ,Je kunt Sail
Amsterdam hier vanachter je
bureau volgen", stelt de man
van Aspa vast. „Daar hebben
we van dat verduisteringspa
pier voor om dat te voorko
men", reageert Van der Boor
gevat.
16.15 uur - Leo Oranje blaast
uit aan de balie van de recep
tie en schenkt zichzelf be
hoedzaam een bekertje koffie
in. Morsen dient voorkomen
te worden. Het natuursteen
van de balie moet nog voor
zien worden van een coating.
„Mooi? Ach, dat zeg je altijd
van je eigen produkt. Het is
mooi, maar wat belangrijker
is: de architect heeft kans ge
zien om alle door ons opge
stelde eisen in het kantoor op
te nemen. We vinden er alles
in terug van wat we ons voor
gesteld hadden. Dat is het be
langrijkste. Dat het gebouw
daarnaast nog een aanwinst
voor Zaandam is, is aardig
meegenomen. De vergelij
king met het oude hoofdkan
toor gaat natuurlijk niet op.
Het is niet eerlijk om twee
gebouwen met elkaar te ver
gelijken waar bijna 20 jaar
verschil in zit. Het nieuwe
kantoor voldoet aan de eisen
van deze tijd en is bedoeld
voor de Raad van Bestuur en
de stafdiensten. Het wordt
het zenuwcentrum van Ko
ninklijke Ahold en als zoda
nig is het representatief. Maar
van overdreven geldsmijterij
is geen sprake geweest. Er is
weliswaar goed materiaal ge
bruikt, maar het karakter van
het gebouw is toch redelijk
sober."
17.30 uur - De projectmana
ger doet ons uitgeleide. Hij
maakt ons opmerkzaam op
het op de gevel bevestigde
Ahold-logo, inclusief konink
lijke kroon.Je ziet het", zegt
hij, „het is nu al een be
kroond gebouw!"
Op 31 mei a.s. zal het nieuwe
hoofdkantoor officieel in ge
bruik worden genomen. Als
dat gebeurd is gaat Leo Oran
je met pensioen. „Een mooie
re afsluiting van mijn loop-'
baan had ik me niet kunnen!
wensen. Medio 1990 stap ik
er echt uit. Dan ben ik inmid-
dels 68. Nee, er komt nu niets
meer tussen. Ik moet ooit;
toch eens weg!"
