ar Zo maar
De reclamedistributie-
afdeling van AlbertHeijn
Zo maar
Zo maar Zo maar Z
Goede teamgeest
Dienstverlening
Behulpzaam
Nog elke dag
plezier
pagina 12
Flitsen
Een beetje verborgen op de
zolder van bet
distributiecentrum Zaandam
bei nndt zich eet 11 'ooi-1 elet i
onbekende afdeling. Deze
afdelit ig is i >er at itu oor delijk
voor het distribueren i -an het in
het oog springende
promotiemateriaal van alle
Albert Heijnfilialen.
Raambiljetten, display 'kaartjes,
of folders? Alles gaat door de
handen van coördinator Evert
Haamans en zijn 12
medeu. erkers i an de
reclamedistributie-afdeling i an
Albert Heijn.
Tweemaal per week verzendt de
afdeling promotiepakketten naar
de vijf groentecentrales. Omdat de
groentecentrales dagelijks leveren
aan de filialen komt het reclame
materiaal zo het snelst op zijn
plaats. Op maandag wordt het
'vers' (vers vleesaanbiedingen)
promotiepakket klaargemaakt
voor verzending. Op donderdag
gaat het 'houdbaar' promotiepak-
ket (de weekaanbiedingen) de
deur uit. Zeker in drukke weken is
dat een enorme klus. In de eerste
week van december bijvoorbeeld
verzond de afdeling 5.700 pakket
ten naar de Albert Heijn-filialen.
bijna twee keer zo veel als gemid
deld.
„De tijdsdruk is het moeilijkste on
derdeel van het werk", zegt Evert
Haamans 39). „Op maandag heb
ben we maar een halve dag om het
'vers' promotiepakket verzend-
klaar te maken. Als bijvoorbeeld de
(externe) drukkerijen hun promo
tiemateriaal op maandag niet op
tijd aanleveren komen wij in de
problemen."
Sinds twee jaar is Evert coördina
tor van de afdeling, maar hij werkt
al zo'n drieëntwintig jaar bij Ahold.
Als 'broekie' van zestien solliciteer
de hij bij een Simon de Wit-super-
markt in zijn geboorteplaats Haar
lem. De kruidenierszaak van zijn
opa had in zijn jeugd grote indruk
op hem gemaakt. Na 5 jaar werd hij
Evert Haamans
bedrijfsleider bij Simon de Wit.
Sinds een jaar werkt hij op deze
afdeling waar hij het voorlopig uit
stekend naar zijn zin heeft. Er
heerst een goede teamgeest: pezen
als het druk is en tijd voor een
praatje en een geintje als het werk
gedaan is.
In zijn vrije tijd loopt Evert drie
keer per week hard, fietst ('s zo
mers zelfs naar zijn werk) en luis
tert naar rock 'n roll of het Neder
landse levenslied. Sinds vorig jaar
Kerst woont hij met zijn vrouw en
elfjarige dochter weer in zijn ge
liefde Haarlem, waar hij bijvoor
beeld de Haarlemse honkbalweek
of de Europese honkbalkampioen
schappen van dichtbij kan meema
ken.
Harrie Buur (31). telefoonmede
werker van de afdeling, houdt
vooral van klassieke muziek. Daar
bij spaart hij goede apparatuur. Een
vriend ontwierp voor hem hoogst
persoonlijk gelu ids weergevers,
het woord boxen zal je uit zijn
mond niet horen.
Dertien jaar geleden belandde hij
tijdens een tienertoer bij toeval in
een Middelburgs bowlingcentrum.
Een ontdekking. De rest van de tie
nertoer werd besteed aan het be
zoeken van bowlingbanen door
heel Nederland. Sindsdien kan Har
rie het bowlen niet langer dan één
week laten. Hij hoopt met een
team uit Haarlemmerliede op pro
motie naar de landelijke eerste
klasse. Een plaats in het bestuur
van de Haarlemse bowlingbond
lijkt hem ook wel wat. Met een ma
vo-diploma op zak begon Harrie als
18-jarige bij het Miro-distributie-
centrum in Beverwijk. Momenteel
zit hij tijdelijk achter de telefoon
op de reclamedistributie-afdeling.
Hij beantwoordt vragen of klach
ten van de filialen over het ontvan
gen promotiemateriaal en maakt
nabestellingen klaar. I.euk werk:
Je bent dienstverlenend bezig. De
filialen zitten met een probleem en
ik probeer dat probleem op te los
sen."
Ria van Brugge (32) is de enige
vrouw binnen het distributiecen
trum Zaandam met een vorkhef
truckdiploma. vertelt ze vol trots.
Ze was tot voor vijf jaar orderver
zamelaar maar kreeg het in haar
rug. Nu is ze medewerkster op de
reclamedistributie-afdeling en dat
bevalt prima: „De collegialiteit is
groot. Als je problemen hebt word
je altijd geholpen. En Evert, onze
coördinator, is nooit te beroerd
om mee aan te pakken."
Het promotiemateriaal ligt op ver
rijdbare tafels. Ria en haar collega's
rijden langs schappen waarin de
dozen voor de verschillende filia
len staan en verdelen zo bijvoor
beeld de zware raambiljetten. Ria
is ook nog op een andere manier
actiefin het distributiecentrum. Ze
Toept af op de jaarlijkse kienavond
en zit ook in de kiencommissic.
Vijf jaar geleden deed zij binnen
het bedrijf een ELIBO-cursus die
haar al een aantal keren goed van
pas kwam. Bijvoorbeeld toen een
collega met zijn vinger tussen de
machine raakte. Elk jaar moet ze
haar EIIBO-kennis bijspijkeren.
„Dat is niet erg want ik vind het
leuk en nuttig om mensen te hel
pen." Buiten werktijd kookt ze
graag uitgebreid, luistert naar mu
ziek. maakt zelf kleren en wil bin-
Ria van Brugge
BertusMuis
nenkort haar motorrijbewijs gaan
halen.
Momenteel zijn Ria en haar man
druk bezig met het in oude stijl
opknappen van hun vissershuisje
in Medemblik. Het houtfornuis in
de keuken bijvoorbeeld blijft staan.
Ria moet lachen: „Maar ik kook ge
woon op gas hoor."
Ria's oudste collega Bertus Muis
(57) werkte op zijn twaalfde al in
de bakkerij van zijn vader in Enk
huizen. Als ovenist bij de bakkerij
van Albert Heijn in Zaandam kon
hij zo'n dertig jaar geleden dan ook
probleemloos aan de slag. Toen de
bakkerij naar Tilburg verhuisde
werd hij ontvangstcontroleur bij
verschillende afdelingen van het
distributiecentrum in Zaandam.
Vorig jaar kwam Bertus terecht op
de koelafdeling van het DC. Dat
werd zijn minst prettige Albert
Heijn-jaar: „Na een uur in de koel
cel werden mijn benen niet meer
warm. Toen de bedrijfsarts dat
hoorde moest ik onmiddellijk op
houden. En zo ben ik in april van
dit jaar als medewerker op deze
afdeling terechtgekomen."
Het werk bevalt hem prima, hij zou
hier graag tot zijn pensioen blijven.
„Ik werk het liefst in een klein
groepje, zoals dit. In grote groepen
voel ik me wat verloren. Ons werk
is eenvoudig, maar je moet precies
zijn. Iedereen is inzetbaar op alle
plaatsen, daardoor is ons werk zo
afwisselend."
Bertus kon ooit groepschef wor
den maar sloeg dat aanbod af. „Ik
ben nog van de oude stempel: hard
werken en nooit ziek. Als chef zou
ik ook een vergelijkbaar werktem
po van anderen eisen en dat gaat
niet altijd. Ik zou te ongeduldig
zijn."
In zijn vrije tijd vist hij ieder vrij
uurtje aan de Zaandamse Zuider
vaart of fietst met zijn vrouw naar
zee of door de polders. De Spaanse
kust is al negen jaar reisbestem-
ming in de zomervakantie. Verder
luistert hij graag naar bigbandmu-
ziek. Hij straalt: „Dit voorjaar word
ik opa. Mijn oudste dochter ver
wacht een kind." Bertus is even stil.
„Ik heb een prachtleven gehad en
nog steeds."
