,,'t Blijft gewoon lekker werk" „De detailhandel zit in een uitermate boeiende fase" De gaande en komende man aan de top van AlbertHeijn Tekenaar en illustrator Jaap Hartog: Handje sneeuw Reacties als waardering Flitsen pagina 3 Vanaf 1 januari 1990 kent de directie van Albert Heijn een nieuwe voorzitter. De 39-jarige J.B.J.M. Hunfeld volgt dan de 52-jarige F.I. Ahlqvist op die zich als RvB-lid van Ahold nu volledig gaat toeleg gen op de detailhandel in Europa. Ahlqvist is ruim 13 jaar algemeen directeur van Albert Heijn geweest, een functie die hij de afgelo pen negen jaar combineerde met zijn werk als lid van de Raad van Bestuur van Ahold én nog een handvol bestuursfuncties buiten het bedrijf. Jeroen Hunfeld begint op maandag 2 januari met in werken. Want dat is er, hoe wel de benoeming intern al in mei bekend werd gemaakt, nog niet echt van gekomen. Het bespreken van plannen en ideeën met Ahlqvist be perkte zich tot het hoognodi ge. Met name de ontwikkelin gen in de detailhandel op Eu ropese schaal - zoals de sa menwerking van Ahold met Argyll/Safeway en Casino plus de oprichting van AMS - slorpten sinds mei veel tijd op van het RvB-lid. In hart en nieren Een detailhandelsman in hart en nieren, die omschrijving is in alle opzichten van toepas sing op Jeroen Hunfeld. Na zijn studie Bedrijfskunde (Nijenrode) werkte hij ruim een jaar bij Koninklijke Bijen korf Beheer en kwam in 1976 in dienst bij Albert Heijn. Via Marketing Services werd hij na twee jaar verkoopleider. Van '81 tot '84 stond hij aan de wieg bij de ontwikkeling van de AH Franchise-formu- le. Vervolgens werd hij be noemd tot directeur van Etos en stond daar aan weer een andere wieg, namelijk die van de Beauty Case-formule. In 1988 vloog hij met alle medewerksters voor enkele dagen naar Mallorca als belo ning voor de snelle en impo sante groei van de Etos-ke- ten. Hij was toen inmiddels benoemd tot directeur van Speciaalzaken Ahold (SpA), het onderdeel van Ahold waarin o.a. Etos, Gall Gall en apothekersactiviteiten zijn samengebracht. Ander vaarwater Op voorhand maken Ahlqvist en Hunfeld als één man dui delijk dat de nieuwe directie voorzitter nu in wat ander vaarwater terecht zal komen. Onder de leiding van Ahlq vist groeide het marktaan deel van Albert Heijn van 13,2 naar 25,2%. Ahlqvist haast zich om aan te geven dat zo'n prestate nooit en te nimmer is toe te schrijvei aan één persoon. De taak voor Hunfeld is om met de overige directie-leden het schip op koers te houden. Hoe? Daar wil de nieuwe man zich nog niet over uitlaten. Eerst maar eens rustig de tijd nemen om zich in te werken met de andere directieleden. Geen snel succes Eén ding staat al wel vast voor Hunfeld. Zijn komst zal niet tot een „revolutie" bin nen de AH-organisatie leiden. Sprekende successen op kor te termijn zoals hij bij AH Franchising en bij Etos boek te zijn én kunnen nu niet van hem verwacht worden. Hun feld: „De groei die bij Etos werd ingezet met de Beauty Case-formule is vergelijkbaar met de groei die bij AH plaatsvond en werd gedragen door de campagne „op de kleintjes letten". De positie van AH is sindsdien zeer goed. De uitdaging is om die ook goed te houden. Voor het complete directieteam is het dus vooral een kwestie om zó te sturen dat we op koers blijven. De resultaten daarvan zijn niet direct zicht baar, die worden pas na ver loop van tijd duidelijk." Zeven soorten jam De heer Ahlqvist is een ande re stuurman dan Hunfeld. Hoe je stuurt is volgens Ahlq vist niet belangrijk. Iedereen doet dat op z'n eigen manier. Waar het op aankomt is dat je je doel bereikt. Hunfeld ver gelijkt voor de duidelijkheid de soorten managers maar met jam. „Daarvan heb je minstens zeven soorten. En die zijn toch ook allemaal even lekker?" De uitdaging wacht En over „lekker" gesproken, dat geldt ook voor de uitda gingen die de detailhandel momenteel biedt. De maat schappij is op een geweldige manier in ontwikkeling. Denk maar aan automatise ring, nieuwe produkten, de toenemende aandacht voor het milieu, veranderende le venspatronen, het verdwij nen van grenzen in Europa en natuurlijk ook de enorme omwentelingen in Oost-Eu ropa. De veranderingen zijn groot en ingrijpend en vol gen elkaar in rap tempo op. Het einde van de twintigste eeuw zal in de geschiedenis boeken voor komende gene raties een prominente plaats innemen. De gaande en de komende man in de AH-top beschouwen al die ontwikke lingen als uitermate boeiend, óók voor het vak. „De maat schappij wordt steeds dyna mischer. Dat betekent tal van nieuwe kansen, mogelijkhe den en uitdagingen voor ons vak. Kijk maar naar de veran deringen in consumentenge drag, het groeiende aanbod van produkten en de verfij ning van distributie- en logis tieke systemen. Detailhandel is daghandel geworden. Alles moet vandaag, maar tegelijk moet je ook aan morgen den ken. Want als vandaag de kas sa niet rinkelt, heeft morgen geen zin meer." RSS539 Onder de kerstboom Veel vergaderen, veel op pad, veel praten en vooral veel luisteren: ziedaar in enkele woorden de dagindeling van een directeur bij AH of een RvB-lid van Ahold. Hunfeld: „Toen één van mijn kinderen werd gevraagd wat hij later wilde gaan doen, antwoord de hij: ,Nou, net als papa de hele dag praten." Zowel Ahlqvist als Hunfeld zien dan ook reikhalzend uit naar de kerstdagen. Die brengen ze allebei thuis met de familie door. Lekker zónder agenda's en zonder post. En wat de goede voornemens voor 1990 betreft: Hunfeld hoopt dat hij met minstens even veel plezier als voorheen aan de slag kan én mag in zijn nieuwe functie. Ahlqvist: „Goede voornemens voor 1990? Daar ga ik onder de kerstboom nog eens over na denken!" Jaap Hartog heeft zijn le ven lang getekend. Als kind al was hij gefasci neerd door de kracht die van papier en potlood uit ging. „Terwijl andere kin deren buiten voetbalden, zat ik aan tafel te teke nen", zegt hij. „En dat is eigenlijk altijd zo geble ven. Tekenen is mijn vak en mijn hobby. Als men sen me vragen: 'Jaap kun jij voor mij een tekening maken?' dan kan ik daar moeilijk nee op zeggen." Kersttekeningen, kerst kaarten, molens, dorpsge zichten en talloze illustra ties heeft Jaap Hartog ge maakt. Een gewone man met een groot talent. Jaap Hartog (57) is bijna 33 jaar bij Albert Heijn in dienst. Een periode waarin hij ont zettend veel heeft getekend, geïllustreerd en gefotogra feerd. „Ik heb eigenlijk alles op tekengebied gedaan. Van af het eerste nummer illu streer ik het blad 'Vrienden van de goede wijn'. Op dit moment maak ik allerlei illu straties voor de filialen, varië rend van paashazen, sin terklaaskleurplaten tot teke ningen voor kaasvitrines toe. Maar ook de jaarlijkse menu kaarten voor de gepensio neerdendagtochten illu streer ik. Ach ja, eigenlijk te ken ik zo'n beetje van alles." Sinds 1973 tekent Jaap Har tog ieder jaar zijn eigen kerst kaarten. Hij duikt in één van zijn overvolle bureauladen en tovert er een paar te voor schijn. „Ik vond het gewoon leuk om daar eens mee te be ginnen. Bovendien, de men sen waarderen het als je een zelfgemaakte kerstkaart stuurt. De reacties die ik krijg zijn altijd enthousiast." Jaap Hartogs kerstkaarten stralen een sfeer uit van ge zelligheid en vertrouwdheid. Zijn onderwerpen liggen vaak dicht bij huis. De plaats waar hij is opgegroeid speelt een belangrijke rol in het kie zen van zijn onderwerpen. Ja", zegt hij, „ik ben een ech te Zaankanten Mijn wieg stond in Zaandijk, ik ken deze streek op mijn duimpje. Daarom vind je veel van deze streek in mijn tekeningen te rug. Als ik kerstkaarten maak laat ik het altijd eerst een beetje sneeuwen. Ik maak ze bewust lekker winters. Dat past nu eenmaal bij de tijd van het jaar." Op de vraag of hij in zijn teke nen is beïnvloed door bij voorbeeld Anton Pieck zegt hij resoluut: „Nee, Anton Pieck is nooit een voorbeeld voor me geweest. Al tekende die man heel goed, ik vind hem toch te sprookjesachtig. De enige die veel invloed op mij heeft gehad was dé kunst schilder Gerrit Woudt. Die man heeft mijn enthousiasme voor het tekenen pas echt losgemaakt." Jaap Hartog is een zeer be scheiden man. „De financiële zaken hebben niet mijn grootste interesse", zegt hij met een glimlach. „Misschien had ik veel geld met mijn te keningen kunnen verdienen. Wie zal het zeggen. Als ik maar kan tekenen, dan heb ik het naar mijn zin. Ik zou een rare boekhouder wezen, daar ben ik van overtuigd. Ik heb talent voor tekenen en daar doe ik mensen graag een ple zier mee. Soms een beetje ten koste van mijzelf. Ik kan nu eenmaal moeilijk nee zeggen als mij word gevraagd om iets te tekenen." Vooral de reacties van men sen op zijn tekeningen vindt hij de grootste waardering die hij maar kan krijgen. 1.1. Ahlqvist (l) en J11 J.M Hunfeld

Personeelsbladen | 1989 | | pagina 3