,,'t Blijft gewoon lekker werk"
„De detailhandel zit in
een uitermate
boeiende fase"
De gaande en komende man aan de top
van AlbertHeijn
Tekenaar en illustrator Jaap Hartog:
Handje sneeuw
Reacties als
waardering
Flitsen
pagina 3
Vanaf 1 januari 1990 kent de directie van Albert
Heijn een nieuwe voorzitter. De 39-jarige J.B.J.M.
Hunfeld volgt dan de 52-jarige F.I. Ahlqvist op die
zich als RvB-lid van Ahold nu volledig gaat toeleg
gen op de detailhandel in Europa.
Ahlqvist is ruim 13 jaar algemeen directeur van
Albert Heijn geweest, een functie die hij de afgelo
pen negen jaar combineerde met zijn werk als lid
van de Raad van Bestuur van Ahold én nog een
handvol bestuursfuncties buiten het bedrijf.
Jeroen Hunfeld begint op
maandag 2 januari met in
werken. Want dat is er, hoe
wel de benoeming intern al
in mei bekend werd gemaakt,
nog niet echt van gekomen.
Het bespreken van plannen
en ideeën met Ahlqvist be
perkte zich tot het hoognodi
ge. Met name de ontwikkelin
gen in de detailhandel op Eu
ropese schaal - zoals de sa
menwerking van Ahold met
Argyll/Safeway en Casino
plus de oprichting van AMS -
slorpten sinds mei veel tijd
op van het RvB-lid.
In hart en nieren
Een detailhandelsman in hart
en nieren, die omschrijving is
in alle opzichten van toepas
sing op Jeroen Hunfeld. Na
zijn studie Bedrijfskunde
(Nijenrode) werkte hij ruim
een jaar bij Koninklijke Bijen
korf Beheer en kwam in 1976
in dienst bij Albert Heijn. Via
Marketing Services werd hij
na twee jaar verkoopleider.
Van '81 tot '84 stond hij aan
de wieg bij de ontwikkeling
van de AH Franchise-formu-
le. Vervolgens werd hij be
noemd tot directeur van Etos
en stond daar aan weer een
andere wieg, namelijk die
van de Beauty Case-formule.
In 1988 vloog hij met alle
medewerksters voor enkele
dagen naar Mallorca als belo
ning voor de snelle en impo
sante groei van de Etos-ke-
ten. Hij was toen inmiddels
benoemd tot directeur van
Speciaalzaken Ahold (SpA),
het onderdeel van Ahold
waarin o.a. Etos, Gall Gall
en apothekersactiviteiten
zijn samengebracht.
Ander vaarwater
Op voorhand maken Ahlqvist
en Hunfeld als één man dui
delijk dat de nieuwe directie
voorzitter nu in wat ander
vaarwater terecht zal komen.
Onder de leiding van Ahlq
vist groeide het marktaan
deel van Albert Heijn van
13,2 naar 25,2%. Ahlqvist
haast zich om aan te geven
dat zo'n prestate nooit en te
nimmer is toe te schrijvei
aan één persoon. De taak
voor Hunfeld is om met de
overige directie-leden het
schip op koers te houden.
Hoe? Daar wil de nieuwe man
zich nog niet over uitlaten.
Eerst maar eens rustig de tijd
nemen om zich in te werken
met de andere directieleden.
Geen snel succes
Eén ding staat al wel vast
voor Hunfeld. Zijn komst zal
niet tot een „revolutie" bin
nen de AH-organisatie leiden.
Sprekende successen op kor
te termijn zoals hij bij AH
Franchising en bij Etos boek
te zijn én kunnen nu niet van
hem verwacht worden. Hun
feld: „De groei die bij Etos
werd ingezet met de Beauty
Case-formule is vergelijkbaar
met de groei die bij AH
plaatsvond en werd gedragen
door de campagne „op de
kleintjes letten". De positie
van AH is sindsdien zeer
goed. De uitdaging is om die
ook goed te houden. Voor
het complete directieteam is
het dus vooral een kwestie
om zó te sturen dat we op
koers blijven. De resultaten
daarvan zijn niet direct zicht
baar, die worden pas na ver
loop van tijd duidelijk."
Zeven soorten jam
De heer Ahlqvist is een ande
re stuurman dan Hunfeld.
Hoe je stuurt is volgens Ahlq
vist niet belangrijk. Iedereen
doet dat op z'n eigen manier.
Waar het op aankomt is dat je
je doel bereikt. Hunfeld ver
gelijkt voor de duidelijkheid
de soorten managers maar
met jam. „Daarvan heb je
minstens zeven soorten. En
die zijn toch ook allemaal
even lekker?"
De uitdaging wacht
En over „lekker" gesproken,
dat geldt ook voor de uitda
gingen die de detailhandel
momenteel biedt. De maat
schappij is op een geweldige
manier in ontwikkeling.
Denk maar aan automatise
ring, nieuwe produkten, de
toenemende aandacht voor
het milieu, veranderende le
venspatronen, het verdwij
nen van grenzen in Europa en
natuurlijk ook de enorme
omwentelingen in Oost-Eu
ropa. De veranderingen zijn
groot en ingrijpend en vol
gen elkaar in rap tempo op.
Het einde van de twintigste
eeuw zal in de geschiedenis
boeken voor komende gene
raties een prominente plaats
innemen. De gaande en de
komende man in de AH-top
beschouwen al die ontwikke
lingen als uitermate boeiend,
óók voor het vak. „De maat
schappij wordt steeds dyna
mischer. Dat betekent tal van
nieuwe kansen, mogelijkhe
den en uitdagingen voor ons
vak. Kijk maar naar de veran
deringen in consumentenge
drag, het groeiende aanbod
van produkten en de verfij
ning van distributie- en logis
tieke systemen. Detailhandel
is daghandel geworden. Alles
moet vandaag, maar tegelijk
moet je ook aan morgen den
ken. Want als vandaag de kas
sa niet rinkelt, heeft morgen
geen zin meer."
RSS539
Onder de
kerstboom
Veel vergaderen, veel op pad,
veel praten en vooral veel
luisteren: ziedaar in enkele
woorden de dagindeling van
een directeur bij AH of een
RvB-lid van Ahold. Hunfeld:
„Toen één van mijn kinderen
werd gevraagd wat hij later
wilde gaan doen, antwoord
de hij: ,Nou, net als papa de
hele dag praten." Zowel
Ahlqvist als Hunfeld zien dan
ook reikhalzend uit naar de
kerstdagen. Die brengen ze
allebei thuis met de familie
door. Lekker zónder agenda's
en zonder post. En wat de
goede voornemens voor
1990 betreft: Hunfeld hoopt
dat hij met minstens even
veel plezier als voorheen aan
de slag kan én mag in zijn
nieuwe functie. Ahlqvist:
„Goede voornemens voor
1990? Daar ga ik onder de
kerstboom nog eens over na
denken!"
Jaap Hartog heeft zijn le
ven lang getekend. Als
kind al was hij gefasci
neerd door de kracht die
van papier en potlood uit
ging. „Terwijl andere kin
deren buiten voetbalden,
zat ik aan tafel te teke
nen", zegt hij. „En dat is
eigenlijk altijd zo geble
ven. Tekenen is mijn vak
en mijn hobby. Als men
sen me vragen: 'Jaap kun
jij voor mij een tekening
maken?' dan kan ik daar
moeilijk nee op zeggen."
Kersttekeningen, kerst
kaarten, molens, dorpsge
zichten en talloze illustra
ties heeft Jaap Hartog ge
maakt. Een gewone man
met een groot talent.
Jaap Hartog (57) is bijna 33
jaar bij Albert Heijn in dienst.
Een periode waarin hij ont
zettend veel heeft getekend,
geïllustreerd en gefotogra
feerd. „Ik heb eigenlijk alles
op tekengebied gedaan. Van
af het eerste nummer illu
streer ik het blad 'Vrienden
van de goede wijn'. Op dit
moment maak ik allerlei illu
straties voor de filialen, varië
rend van paashazen, sin
terklaaskleurplaten tot teke
ningen voor kaasvitrines toe.
Maar ook de jaarlijkse menu
kaarten voor de gepensio
neerdendagtochten illu
streer ik. Ach ja, eigenlijk te
ken ik zo'n beetje van alles."
Sinds 1973 tekent Jaap Har
tog ieder jaar zijn eigen kerst
kaarten. Hij duikt in één van
zijn overvolle bureauladen
en tovert er een paar te voor
schijn. „Ik vond het gewoon
leuk om daar eens mee te be
ginnen. Bovendien, de men
sen waarderen het als je een
zelfgemaakte kerstkaart
stuurt. De reacties die ik krijg
zijn altijd enthousiast."
Jaap Hartogs kerstkaarten
stralen een sfeer uit van ge
zelligheid en vertrouwdheid.
Zijn onderwerpen liggen
vaak dicht bij huis. De plaats
waar hij is opgegroeid speelt
een belangrijke rol in het kie
zen van zijn onderwerpen.
Ja", zegt hij, „ik ben een ech
te Zaankanten Mijn wieg
stond in Zaandijk, ik ken deze
streek op mijn duimpje.
Daarom vind je veel van deze
streek in mijn tekeningen te
rug. Als ik kerstkaarten maak
laat ik het altijd eerst een
beetje sneeuwen. Ik maak ze
bewust lekker winters. Dat
past nu eenmaal bij de tijd
van het jaar."
Op de vraag of hij in zijn teke
nen is beïnvloed door bij
voorbeeld Anton Pieck zegt
hij resoluut: „Nee, Anton
Pieck is nooit een voorbeeld
voor me geweest. Al tekende
die man heel goed, ik vind
hem toch te sprookjesachtig.
De enige die veel invloed op
mij heeft gehad was dé kunst
schilder Gerrit Woudt. Die
man heeft mijn enthousiasme
voor het tekenen pas echt
losgemaakt."
Jaap Hartog is een zeer be
scheiden man. „De financiële
zaken hebben niet mijn
grootste interesse", zegt hij
met een glimlach. „Misschien
had ik veel geld met mijn te
keningen kunnen verdienen.
Wie zal het zeggen. Als ik
maar kan tekenen, dan heb ik
het naar mijn zin. Ik zou een
rare boekhouder wezen, daar
ben ik van overtuigd. Ik heb
talent voor tekenen en daar
doe ik mensen graag een ple
zier mee. Soms een beetje ten
koste van mijzelf. Ik kan nu
eenmaal moeilijk nee zeggen
als mij word gevraagd om iets
te tekenen."
Vooral de reacties van men
sen op zijn tekeningen vindt
hij de grootste waardering
die hij maar kan krijgen.
1.1. Ahlqvist (l) en J11 J.M Hunfeld